Davacı kadın, gösterdiği delillerle dava konusu ziynet eşyalarının davalı erkek tarafından rızası dışında alınarak bozdurulduğunu ve iade edilmediğini ispatlamıştır. Buna mukabil davalı erkek, ziynet eşyalarının davacı kadının rızası ile iade edilmemek üzere kendisine verildiğini, evin, eşin ve çocuğun ihtiyaçları için kullanıldığını savunmuştur. Davalı, ziynetlerin davacı kadının rızası ile geri alınmamak üzere bozdurularak bedelinin harcandığını ispat yükü altındadır. Somut olayda erkek, ziynet eşyalarının kadının rızası ile geri alınmamak üzere bozdurulduğunu yemin delili dışında gösterdiği delillerle ispat edememiştir. Ne var ki davalı erkek delil listesinde yemin deliline de dayanmıştır....

Davalı vekili 9.2.2012 havale tarihli dilekçesinde, toplam 7 adet ayrıntılarını bildirdiği bileziğin bozdurulduğunu kabul ettiğine, bu konuda davacı kadının rızası ile iade edilmemek üzere alındığını kanıtlayamadığına göre bu ziynetler hakkındaki davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir. Diğer taraftan ziynet eşyası rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen, götürülebilen türden eşyadır. Bu nedenle evden ayrılmayı tasarlayan kadının bunları önceden götürmesi, gizlemesi her zaman mümkün olduğu gibi evden ayrılırken üzerinde götürmesi de mümkündür. Bunun sonucu olarak ziynet eşyalarının kadının üzerinde olduğu kabul edilmelidir. Davacı, dava konusu ziynet eşyasının varlığını, evi terk ederken bunların zorla elinden alındığını ve götürülmesine engel olunduğunu, evde kaldığını ispat yükü altındadır....

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine, davalılar vekilinin 28/05/2014 tarihli 2. celsedeki; “Müvekkillerim her ne kadar ziynet eşyalarını alıp soğuk hava deposunda kullanmak üzere bu ziynet eşyaları ile forklift almış iseler de, müvekkillerim ziynet eşyalarının bedelini davacıya evlilik süresinde iade etmişlerdir. Ancak buna rağmen bu dava ikame edilmiştir.” beyanına göre davalıların ziynet eşyalarının iadesinden sorumlu olmalarına göre yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 2.049.40.TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 6100 sayılı HMK'nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 05/07/2017 günü oybirliğiyle karar verildi....

Mahkemece talep aşılarak 300,00 TL iştirak nafakasına hükmedilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir. 3- Davacı kadın, dava dilekçesinde kendisine ait ziynet eşyalarının davalı erkek tarafından bozdurularak harcandığını ileri sürmüş ve yargılama sırasında dinlenilen davacı ve davalı tanıklarının beyanlarıyla ziynet eşyalarının bozdurulduğu ispat edilmiştir. O halde düğünde takılan ziynetlerin kadına bağışlanmış sayıldığı ve kadının kişisel malı niteliğini kazandığı, davalı erkek tarafından ziynetlerin geri istenmemek üzere verildiğinin iddia ve ispat edilmediği hususları birlikte değerlendirilerek kadının ziynet alacağı talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine karar verilmesi doğru görülmemiş bozmayı gerektirmiştir....

Davacı kadın vekili cevaba cevap dilekçesinde özetle; cevap dilekçesini kabul etmediklerini, ziynet eşyalarının düğünden sonra müvekkilinden alındığını, ziynet eşyaları ile ilgili müvekkilinin herhangi bir bilgisinin bulunmadığını, Kars'ta yapılan düğünde ziynet eşyalarının takılmadığını, müvekkilinin davalı erkeğin izin vermemesi nedeniyle valizini alamadığını, karakola giderek davalı erkekden şikayetçi olduğunu, kadın sığınma evine sığındığını, baba evine gittiğini, karakolda ve kadın sığınma evindeyken kol çantasında ve üstünde bulunan eşyalar için tutanak tutulduğunu, tutanakta ziynet eşyalarının olmadığını belirterek davanın kabulünü istemiştir....

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Dava dilekçesi: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Müvekkili ile davalı Emre'nin 2014 yılında evlendiklerini, düğünde müvekkiline takılan ve dava dilekçesinde belirtilen ziynet eşyalarının düğünden hemen sonra davalılar tarafında alınarak bir daha geri verilmediğini belirterek ziynet eşyalarının aynen iadesi, olmadığı takdirde ziynet eşyalarının müvekkilinin elinden alındığı tarih olan Mayıs 2014 tarihinden itibaren işleyecek faizi ile birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir. Cevap dilekçesi: Davalılar vekili cevap dilekçesinde özetle; Davacının planlı bir şekilde evi terk ettiğini, bu nedenle ziynet eşyalarını yanında götürdüğünü, talep ettiği ziynet eşyalarının gramlarının ise talep edilenden düşük olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Mahkemece yapılan yargılama neticesinde; Davanın reddine karar verilmiştir....

Mahkemece, tüm doysa kapsamı itibariyle, davacının kendi rızası ile ziynet eşyalarının gerek davalı koca ve gerekse diğer davalılara verdiği, bunun aksini ispata yarar herhangi bir delil sunulmadığı, davacının yemin hakkını da kullanmadığı, buna göre ispat yükü alında bulunan davacının iddiasının ispat edemediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafça temyiz edilmiştir. Dava; ziynet eşyalarının aynen iadesi, bunun mümkün olmaması halinde bedellerinin tahsili istemine ilişkindir. Yerleşmiş Yargıtay kararlarında da belirtildiği gibi, evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır, ona iadesi gerekir. Ancak, ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere kocaya verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile ziynet eşyalarının bozdurulup ev ihtiyaçları için harcandığının kanıtlanması halinde, koca ziynet eşyalarını iadeden kurtulur....

"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Ziynet ve çeyiz eşyasının iadesi Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı ziynet ve çeyiz eşyasının iadesi davasına dair karar, davacı ve davalılardan ... tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, ziynet ve çeyiz eşyalarının aynen iadesine, mümkün değilse bedelinin tahsiline ilişkindir....

SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (1) ve (2) numaralı bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/06/2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi. KARŞI OY YAZISI Dava ziynet eşyalarının iadesi ve manevi tazminata ilişkindir. Mahkemece ziynet eşyaları yönündeki davanın reddine, davacının resmi nikah yapmaksızın beraber yaşamayı tercih etmesi nedeniyle manevi tazminat talebinin de reddine karar verilmiştir. Ziynet eşyaları yönünden verilen bozma kararına katılmakla birlikte, manevi tazminat konusunda verilen kararın usul ve yasaya uygun bulunmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, mahkeme kararında da belirtildiği üzere davacının davalı ile resmi nikah yapmaksızın beraber yaşamayı kendisinin istemesi nedeniyle kararın onanması gerektiği düşüncesiyle çoğunluk görüşüne katılmıyorum. 06/06/2016...

Öte yandan, 6098 sayılı TBK.nun 77.maddesi (818 sayılı BK.nun 61.maddesi) gereğince, haklı bir sebep olmaksızın başkasının malvarlığından zenginleşen kimse, bu zenginleşmeyi geri vermek zorundadır. Geri verme borcunun konusu ve kapsamı TBK.nun 79 ve 80.maddede “aynen geri verme ilkesi” ne göre düzenlenmiştir. Ancak kural, aynen geri verme olsa da, aynen geri vermenin mümkün olmadığı hallerde, zenginleşme değer üzerinden, başka bir deyişle para olarak geri verilmesi gerekir. Ayrıca, İİK.nun 24/4.maddesi gereğince; taşınır tesliminde, borçlunun yedinde bulunmazsa ilamda yazılı değer dikkate alınır. Bu itibarla, mahkemece; öncelikle ziynet eşyalarının özellikleri belirtilmek suretiyle aynen iadesine, bunun mümkün olmaması halinde bilirkişi raporuyla ziynet eşyalarının dava tarihi itibariyle değerinin tahsiline karar verilmesi gerekirken, ödeme tarihindeki değere ilişkin hüküm tesisi isabetli olmamıştır....