DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve HUKUKİ SEBEPLER : Davacının tarafların evlenirken düzenlendiğini iddia ettiği mehir senedine dayalı olarak alacak talebinde bulunduğu, dosyaya ibraz edilen belgede davalının imzasının olmadığı, dolayısıyla davalı için bağlayıcı olmayacağı, TBK 288 maddesi gereğince bağışlama sözü vermenin geçerliliğinin yazılı olması koşuluna bağlı olduğu, bu nedenle mehir senedine dayalı olarak açılan davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik olmadığı, çocuğa doğumunda takılan altınlar konusunda dinlenen tanık beyanlarının davacıdan duyuma dayalı olduğu, davacı her ne kadar delil dilekçesinde yemin deliline dayanmış ise de; dilekçelerin karşılıklı verilmesi aşamasında yemin deliline dayanmadığı, bu nedenle davacıya yemin delilinin hatırlatılmamasında da isabetsizlik olmadığı, davanın reddi kararının doğru olduğu anlaşılmakla, davacının istinaf talebinin reddine dair aşağıdaki hüküm tesis edilmiştir....

GEREKÇE : Dava ;Davacı-karşı davalı kadının davasında mehir senedine dayalı alacak-davalı karşı davacı erkeğin davasında ise bağıştan rücu sebebine dayalı mehir senedinin iptali taleplerinden ibarettir. HMK'nun 355. maddesi gereğince; istinaf dilekçesinde sayılan sebepler ve kamu düzeni ile sınırlı olarak inceleme yapılmıştır. Tüm dosya kapsamı ile; Davalı yan bu mehir senedinin bağıştan rücu sebebine dayalı iptalini talep etmektedir.Dolayısıyla sunulan 19.08.2016 tarihli "mehir senedi"başlıklı belgenin mevcudiyeti ile ilgili ihtilaf bulunmamaktadır. Öte yandan davacı davalı yan mehir senedinde yer alan ziynetlerin zorla alındığını ve eşyalarla birlikte teslim edilmediğini,davalı-davacı yan ise boşanma davası açıldığında kadının ziynetleri alıp evden ayrıldığını ileri sürmektedir....

Davalı vekili, cevap dilekçesinde; mehir senedinde yazılı olan buzdolabı ve çamaşır makinesinin hiç alınmadığını, davacının bu eşyaların Hollanda'da alınacağını söylediğini, ancak karşılıklı rıza ile hiç alınmadığını, mehir senedindeki bir kısım eşyaları davacıya teslime hazır olduklarını, mehir senedinde yazılı olan 200 gr. 9 adet bilezik ile küpe, yüzük, saat, elbise takımını, 65 gr. altın bileziğin ve dava dilekçesinin 10 ve 22. maddeleri arasındaki eşyaları davacının beraberinde götürdüğünü, davalıda olmadığını savunarak; davanın reddini istemiştir....

harcı ikmal edilen 15.781,20 TL mehir alacağı talebinin kabulüne karar verilmesinde usul ve esas yönünden herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla davacı erkek vekilinin mehir alacağına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi gerektiği anlaşılmıştır....

"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ DAVA TÜRÜ : TAŞINMAZ ALIM-SATIMI KAYNAKLI Yargıtaya Geliş Tarihi:01.11.2016 -KARAR- Mahkeme kararındaki nitelendirmeye göre, dava sebepsiz zenginleşmeye dayalı alacak istemine ilişkindir. Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 16.01.2016 tarih ve 1 sayılı kararı ile aynen kabul edilen ve 26.02.2016 günü Resmi Gazetede yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren hukuk dairelerine ilişkin iş bölümü uyarınca bu davanın temyiz incelemesi Yargıtay 14. Hukuk Dairesine ait bulunmaktadır. Hâl böyle olunca, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 23.07.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun'un 21. maddesi ile değişik 60/3. maddesi gereğince dosyanın Yargıtay 14.Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 04.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....

GEREKÇE : Davanın konusu, mehir alacağı istemine ilişkindir. Davalı erkek istinafında, mehir olarak belirlenen 100 gr altını mehir karşılığı 2 adet toplam 100 gr gelen bilezikler ile kadına ödediğini ispatladığını, bu nedenle kadının mehir alacağı talebinin kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğunu bildirmiştir....

AİLE MAHKEMESİ TARİHİ : 04/03/2014 NUMARASI : 2013/202-2014/178 Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili dava dilekçesinde, tarafların Konya 4. Aile Mahkemesinin 2011/519 esas, 2012/1235 karar sayılı ilamı ile boşanmalarına karar verildiğini kararın henüz kesinleşmediğini,müvekkilinin mehir senedinde yazılı hiç bir eşyayı alamadığını belirterek mehir senedinde yazılı eşyaların aynen olmadığı takdirde dava tarihinde bilirkişi tarafından belirlenecek değerinin davalılardan yasal faizi ile birlikte müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir....

Davacının talebi, mehir olarak ödenmiş olan (mehri muaccel) bir alacak değil, herhangi bir ayrılık halinde ödeneceği taahhüt edilen bağışlama vaadi şeklinde (mehri muaccel) niteliğinde, mehir senedinden kaynaklanan alacak talebine ilişkindir. Taraflar arasında sözleşme ilişkisi vardır. Uyuşmazlık, Aile Hukukundan dayalı alacak niteliğinde olmayıp, genel hükümlere dayalı (TBK m. 286 vd., eBK m. 234 vd.) bir alacak talebi niteliğindedir. Hal böyle olunca, davayı görmeye genel mahkemeler görevlidir. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup, taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında re'sen gözetilir (HMK m. 1, 3, 114/1,c, 115/1)....

Davalı;dava konusu mehir senedini imzalamadığını, düğünde takılan ziynetlerin tamamının düğün sonunda davacının ailesi tarafından alındığını, evliliğin bozulmaması için sessiz kaldığını savunarak, davanın reddini dilemiştir. ... Aile Mahkemesinin 02.07.2015 gün, 2014/133 Esas, 2015/488 Karar sayılı ilamı ile ; mehir senedine bağlı alacak ve kına gecesi masrafları ile ilgili alacak taleplerine ilişkin tefrik kararı verildiği ve karar sonrası Malatya 1. Aile Mahkemesi’nin 2017/1271 esası üzerinden yargılamaya devam olunduğu, Malatya 1....

Cevap dilekçesi: Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; Davacı tarafından 29/04/1973 tarihli mehir senedine binaen 21/12/2018 tarihinde alacak davasının açıldığını, davacının düğünü öncesinde mehir senedini düzenleyen ortak murislerinin İbrahim Binar'ın belirtilen ziynetleri alacak parasının olmadığını, ortak murislerinin bir yıla varmadan yaz aylarında mahsullerini sattıktan sonra bu ziynet eşyalarını satın alarak kendisine elden verdiğini, 2002 yılında ölen murislerinin 1983 yılında mehir senedini verdiğini, murisleri sağ iken 19 yıl içerisinde bu davayı neden açıp almadığını, çünkü murislerinin bu ziynet eşyalarını kendisine verdiğini, alacakların 5 yıl içerisinde tahsil edinilmesi gerektiğini, müvekkilinin bu süreye itibar etmeyerek 36 yıl sonra açtığı için alacağının mururi zamana uğradığını, müvekkili davalılar olarak borçları kabul etmediklerini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir....