Taraflar arasında ,araç tamiri sebebiyle eser sözleşmesi bulunduğu her iki tarafın da kabulündedir.Davacı ,ücretsiz onarım yapılması gerektiğini,davalı ise aracın garanti süresi dolduğundan tamir bedeli ödenmesi gerektiğini beyan etmektedir.Dava konusu aracın davalıya ait olduğu konusunda da uyuşmazlık bulunmamaktadır.Davalı ,araç tamir bedeli ödenmediğinden araç üzerinde hapis hakkı bulunduğunu savunmaktadır. Somut davada ,eser sözleşmesinin yerine getirilip getirilmediği,hapis hakkı gibi konuların tartışılıp değerlendirilmesi gerekecektir.Bu aşamada, ihtiyati tedbir verilmesine ilişkin yaklaşık ispat koşulunun mevcut olmadığı değerlendirilmekle ve mahkemece tedbir talebinin reddine karar verilmesinde usul , hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, davacı tarafın istinaf talebinin reddine karar verilmesi gerekmiştir....
İlk Derece Mahkemesince, taraflar arasındaki sözleşmenin kullanım ödüncü sözleşmesi niteliğinde olduğu saptanarak, tapuya şerh verilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş; davacının istinaf başvurusu, ... Bölge Adliye Mahkemesi 4.Hukuk Dairesince reddedilmiş; davacı vekili son olarak temyiz talebinde bulunmuştur. Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına göre, Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmadığından davacı vekilinin bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanması gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. madddesi uyarınca ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ......
Aracın ilk muayenesi --- tarihinde yapıldığı, kullanım amacı yolcu nakli ve tescil şeklinin hususi statüde araç sahibinin ---- olduğu raporda görülmüştür. ---- arabanın hususi araç statüsünde olmasından ötürü; Hususi araçlarda ilk --- sonrasında --- yılda bir muayene olması gerektiğidir. Sıfır araç olması sebebiyle ----dolmadan aracın muayenesi yapılmıştır. ----- ömür belirlenmiş ve --- istenmiştir. Dava konusu ----- -----dosyada görülmüş olup üretim yılından satışından sonra ve hasarın geliş yılına bakıldığında ---yıllık ---- süresini aşmadığı tespit edilmiştir. -Aracın ilk muayene sonucunda koltuk sayısının ---- ağır kusurlu olduğu belirtilmiştir. ----- olarak yazılmış ve ---- dışardan kusurlu olup olmadığı hakkında bir şey yazılmadığı görülmüştür. Araç muayene raporundaki ---seri numarası yazılmadığı için dava konusu -----olup olmadığı görülememiştir....
Tüm bu nedenlerle davacının emanet açıklaması ile davalı şirket hesabına gönderildiği, gönderilen bu paranın TBK'nın Tüketim Ödüncü Başlıklı 386. Maddesi uyarınca davalı şirkete gönderildiğinin anlaşılması ve yukarıda açıklandığı üzere alacağından muaccel hale gelmesi sebebiyle davacının davasının kabulü yönünde aşağıdaki hüküm kurulmuştur....
Ayrıca, davacının davalı şirkete "araç ekranında motor ısı arızası var, ekranda park yardım arızası var" şikayetiyle başvurduğu son tarih olan 18.07.2014 tarihinde yapılan inceleme sonucu aracın cihaza bağlandığı, park sensörü ve ısı arızası ile ilgili problem görülmediğinin belirtildiği de dosya arasında bulunan belgelerden anlaşılmaktadır. Mahkemece, araç üzerinde keşif yapılarak araçtaki ayıbın kullanım hatası mı yoksa imalat hatası mı olduğu hususu araştırılması gerekirken, dosya üzerinden yapılan yetersiz bilirkişi incelemesi sonucu karar verilmesi doğru değildir....
istemden itibaren 6 hafta geçmeden borçlu temerrüde düşmeyip ödüncü geri vermekle yükümlü olmayacağı, yine Türk Borçlar Kanunu 387.maddesindeki ticari olmayan tüketim ödüncü sözleşmesinde, taraflarca kararlaştırılmış olmadıkça faiz istenemez hükmü birlikte dikkate alındığında davalı temerrüde düşürülmeden takip yapılması ve yine faiz ödeneceği noktasında taraflar arasında bir anlaşma yapıldığına dair belge olmadığı halde tüketim ödüncünün davacı tarafça verildiği tarihlerden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsili talepli yapılan icra takibinin hukuka aykırı olacağı belirtilmiştir....
ya ait ürünler beklenen standardın altında kaldığından tarafımıza ait makine ve ekipmanlar kullanılamaz hale gelmiş, bu husus davacı tarafından da kabul edildiğini, buna ilişkin taraflar arasında yazışmalar bulunduğunu, davacı tarafın ilk başta kendisine ait kimyasal ürünlerdeki sorunlar nedeniyle davalıya ait makine ve ekipmanları kullanılmaz hale getirdiğini, sonrasında da kendi insiyatifiyle bir zararı gidermek ve bir çözüm bulmak maksadı ile makine ve ekipmanları değiştirdiğini değişim sırasında şirkette bulunan ve imza yetkisinin bulunmayan alelade bir depo görevlisine teslim-tesellüm tutanağı imzalattığını, bu tutanağın içine çeşitli maddeler koymak suretiyle davalı şirketi sorumluluk altında bırakmaya çalıştığını, taraflar arasında bir kullanım ödüncü sözleşmesinin bulunmadığını, iadesini talep ettiği makine ve ekipmanların davalı şirkete ait makine ve ekipmanlar olduğu ortada olduğundan haksız ve mesnetsiz açılan davanın reddini talep etmişlerdir....
Plakalı araçlar bedeli karşılığında 2018 Eylül ayında kullanılmak üzere davalıya tahsis edildiğini, aynı zamanda işin başlangıcında, araçlar için yapılması muhtemel olabilecek bakım - onarım masraflarının davalı şirket tarafından karşılanması halinde, yapılan bu masrafların sonrasında taraflarca karşılıklı olarak mutabakat ve faturalandırma yapılarak, araç kullanım bedellerinden düşüleceği konusunda da anlaşma sağlandığını, davalı şirket in araçların hiç birinin kullanım bedellerini ödemediğini, ....plakalı araçlar Mayıs 2021 tarihinde davalı tarafından teslim edildiğini, bu güne değin .... Plakalı araçların müvekkiline teslim edilmediğini, iade edilmeyen araçların teslimi hususunda ise, ilgili araçlar müvekkiline teslim edilmediğini, müvekkil şirketle ilgisi olmayan ......
Maddesinde, Aktürk’ün “teslim almasından” değil, davalının “iade” etmesinden söz ettiğini, yani müvekkilinin adresine getirip iade etmekle yükümlü olanın davalı olduğunu, taşınır eşyayı elinde bulunduran kişinin, alacaklının adresinde teslim etmekle yükümlü olduğunu, TBK m. 379 da yer alan " Kullanım ödüncü sözleşmesi, ödünç verenin bir şeyin karşılıksız olarak kullanılmasını ödünç alana bırakmayı ve ödünç alanın da o şeyi kullandıktan sonra geri vermeyi üstlendiği sözleşmedir” hükmünde düzenlenen kullanım ödüncü (ariyet) sözleşmesinde kullanılan şeyin sözleşmenin sona ermesi üzerine iade edilmesi esasen doğrudan kanundan doğan bir yükümlülük olduğunu, davalının geri verme yükümlülüğü de doğrudan TBK m. 379’dan doğduğunu, davalının iade bu iradesi olsaydı, tevdi mahalli tayini talebinde dahi bulunabilecekken yapmadığını bildirmiştir....
Dava araç mülkiyetinin tespiti istemine ilişkin olup, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu'nun 22. ve Karayolları Trafik Yönetmeliği'nin 34/b maddeleri hükmü uyarınca iş makinası türünden araçların tescilleri, aracın kullanım sahasına göre; ilgili ziraat, ticaret, sanayi veya ticaret ve sanayi odalarınca yapılır. O halde dava konusu aracın ilgili odalarda kaydının bulunup bulunmadığı, kayıtlı ise; hangi tarihte kimin adına kayıtlı olduğu, iki taraf adına da kayıtlı olması durumunda kime ait kaydın geçerli olduğu hususları araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı biçimde karar verilmiş olması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi....
