Hükme esas alınan bilirkişi raporunda; hiç yıllık izin kullanmadığının kabulüyle 148 gün üzerinden yapılan hesaplama mahkemece kabul edilmiştir. Davacının 8 yıl boyunca izin kullanmaması hayatın olağan akışına aykırıdır. HMK 31. mad. uyarınca hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında davacının 8 yıl boyunca izin kullanıp kullanmadığı hususu açıklattırılarak davacı beyanı ile birlikte tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 25.03.2019 gününde oybirliği ile karar verildi....
Mahkemece, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 169. ve devamı maddeleri gereğince davacı isticvap olunarak bordroda görülen izin ücreti karşılığı; izin kullanıp kullanmadığı sorularak konu aydınlığa kavuşturulduktan sonra alınacak cevap ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekir. 3-Dosya içeriğine göre 27.10.2009 – 21.09.2011 tarihleri arasında altı yıl çalışması bulunan davacının son iki yıla ilişkin izin süresi otuzdört gün iken kırk gün üzerinden yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulması bir diğer bozma sebebidir Mahkemece belirtilen yönler üzerinde durulmaksızın karar verilmesi isabetli görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
Bu durumda yıllık izinlerin kullanılıp kullanılmadığı ve izin formları konusunda davacı asil çağrılıp dinlenilmeli, davacının beyanları ve izin formları birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yıllık izin ücreti alacağı konusunda eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi hatalı olup, bozma sebebidir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 21.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi....
Mahkemece, yıllık izin belgelerinin davacıya gösterilerek bu belgelere karşı beyanının alınıp tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler birlikte değerlendirmeye tabi tutularak sonucuna göre yıllık izin ücreti alacağı hakkında karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17/02/2016 gününde oybirliği ile karar verildi....
Mahkemece bu belge taraflara gösterilerek davacı imzayı kabul ettiği takdirde, hesaplanan yıllık izin süresinden bu günlerin düşülmesi; davacı imzayı inkâr ettiği takdirde belge aslının getirtilerek imza incelemesi yaptırılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 29.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 8 yıllık hizmet süresinde hiç yıllık izin kullanmadığının kabulüyle hesaplama yapılmıştır. Oysa davacı tanıklarından biri; bir hafta - on gün izin kullandırıldığını beyan ederken diğeri 2012 yılına kadar bir hafta, 2012 yılından sonra 15 gün izin kullandırıldığını beyan etmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu 31. mad. uyarınca hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında davacının 8 yıl boyunca izin kullanıp kullanmadığı hususu açıklattırılarak davacı beyanı ile birlikte tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 04.03.2019 gününde oybirliği ile karar verildi....
Davacının haftalık dinlenme hakkının karşılığı olan hafta tatili ve genel tatil alacağı hüküm altına alındığına göre izin formlarında her ne nam altında olursa olsun kullandığı görülen izinlere yıllık izin olarak değer verilmesi gerekirken davacının kullandığı izinler görmezden gelinip mükerrer hesaplama yapılarak karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine, kararın bir örneğinin İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 04.02.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi....
Ancak dosyaya sunulan 30.12.2013-02.01.2014, 13.08.2013-20.08.2013, 02.05.2013, 29.04.2013-30.04.2013 tarihleri arasında yıllık izin kullanmak isteğine dair imzalı yıllık izin talep formu, 30.12.2013-31.12.2013 ve 13.08.2013-20.08.2013 tarihlerine ilişkin imzalı puantaj kaydı ve yine ilgili aylara ilişkin kurum onaylı bordrolarda tahakkuk bulunduğundan davacı asilin çalışma süresi boyunca her yıl kaç gün yıllık izin kullandığı hususunda beyanı alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilip, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
Somut olayda; davacı dava dilekçesinde, 7 yılı aşkın çalışma süresi boyunca yıllık ücretli izin kullanmadığını belirterek yıllık izin ücreti alacağı talebinde bulunmuştur. Mahkemece davacının hizmet süresine göre 110 gün yıllık ücretli izin hakkı bulunduğu ve davalı tarafça yıllık izin kullandırıldığının ispat edilemediği gerekçesiyle yıllık ücretli izin alacağına hükmedilmiş ise de dosya içerisindeki puantaj kayıtlarında 2007/11 ay, 2009/7. ay, 2011/11,12. aylarında yıllık izin kullanımları olduğu bu kayıtların değerlendirilmediği anlaşılmıştır....
Somut olayda; davacı dava dilekçesinde, 11 yılı aşkın çalışma süresi boyunca yıllık ücretli izin kullanmadığını belirterek yıllık izin ücreti alacağı talebinde bulunmuştur. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, dosyadaki kayıt ve belgelere göre davacının 2014 yılı için Nisan ayında 6 gün, 2013 yılı Ocak ayında 3 gün, Haziran ayında 10 gün izin kullandığı, bunun dışında kullandığı izin olmadığı belirtilerek bakiye yıllık izin süresinin 171 gün olduğu tespit edilmiştir....
