C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, izin dönüşünde davacı ile davalı arasında izin meselesinden anlaşmazlık olduğu ve davacının haklı nedenle işi bıraktığı sonucuna varılarak, ihbar tazminatı talebinin reddine, diğer taleplerin kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davalı temyiz etmiştir....
Somut uyuşmazlıkta, davacı 2005-2015 tarihleri arasında çalıştığı, davalıya ait işyerinde sadece son 3 yıl için 15’er gün izin kullandığını bunun haricinde yıllık izin kullanmadığını beyan etmiş, davalı yıllık izinlerinin kullandırıldığını savunarak buna ilişkin yazılı izin formları sunmuştur. Dosya içerisinde yer alan Personel Yıllık İzin Formlarından, davacının 2012 yılında 14 gün, 2014 yılında 14 gün, 2015 yılında 20 gün olmak üzere toplamda 48 gün izin kullandığı anlaşılmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının beyanı esas alınarak 3 yıl için hesaplanan 45 günlük izin süresi kıdemine göre belirlenen yıllık izin süresinden mahsup edilerek bakiye 105 gün için izin ücreti alacağı bulunduğu belirlenmiştir....
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı işverende 14 yılın üzerinde çalışması olduğu tespit edilen davacının tüm çalışma süresi boyunca hak ettiği yıllık ücretli izin süresinin 224 gün olduğu belirlenmiş ve davacının 37 gün izin kullandığı 187 gün yıllık izin alacağının bulunduğu kabul edilerek karar verilmiştir. Kabul şekline göre; hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının çalışma süresine göre hak kazandığı yıllık ücretli izin süresi de hatalı hesaplanmıştır. Yıllık ücretli izin alacağı hak kazanılan tarihte yürürlükte bulunan yasaya göre hesaplanmalıdır. Davacının hizmetinin bir bölümü 1475 sayılı Yasa döneminde geçmiş olmasına karşın hak kazanılan ücretli izin süresinin sadece 4857 sayılı Yasaya göre hesaplanmış olması hatalıdır. Yeniden hesaplama yapılarak kullanılan yıllık izin ve ücreti ödenen dönem mahsup edilerek hüküm kurulmalıdır....
Bu durumda mahkemece ek bilirkişi raporu aldırılarak; tespit edilen gerçek ücreti üzerinden izin alacağı hesaplanmalı; İzin adı altında yapılan ödemelerin karşılığı olan izin günleri ile izinlerin kullandırıldığını gösteren imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile desteklenen izin tahakkukları hesaplamadan düşülmeli buna karşın bordro, banka kayıtlarındaki transfer izin ve çıkış izin hakkı adı altında yapılan tahakkuklar ile hizmet cetveline göre davacının fesih tarihinden önceki iş çıkış tarihlerine denk gelen ve izin tarihleriyle örtüşmeyen imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile desteklenmeyen izin ödemeleri ise mahsup edilmeksizin hesaplanmak sureti ile izin alacağı Mahkemece yeniden değerlendirilmelidir. Bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
Bu durumda mahkemece ek bilirkişi raporu aldırılarak; tespit edilen gerçek ücreti üzerinden izin alacağı hesaplanmalı; İzin adı altında yapılan ödemelerin karşılığı olan izin günleri ile izinlerin kullandırıldığını gösteren imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile desteklenen izin tahakkukları hesaplamadan düşülmeli buna karşın bordro, banka kayıtlarındaki transfer izin ve çıkış izin hakkı adı altında yapılan tahakkuklar ile hizmet cetveline göre davacının fesih tarihinden önceki iş çıkış tarihlerine denk gelen ve izin tarihleriyle örtüşmeyen imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile desteklenmeyen izin ödemeleri ise mahsup edilmeksizin hesaplanmak sureti ile izin alacağı mahkemece yeniden değerlendirilmelidir. Bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
olarak ödenmişse, ...dönemin sonraki çalışma sürelerine eklenerek izin hesabı mümkün olmaz. Ancak, önceki çalışma döneminde izin kullandırılmak veya fesihte karşılığı ödenmek suretiyle tasfiye edilmeyen çalışma süreleri... aynı işverenin ... ......değişik işyerlerindeki çalışmalara eklenir. İşçinin aralıklı olarak aynı işverene ... işyerinde çalışması halinde önceki dönemin kıdem tazminatı ödenerek feshedilmiş olması, izin yönünden sürelerin birleştirilmesine engel oluşturmaz. Yine, önceki çalışılan sürede ... yılı doldurmadığı için izne ... kazanılmayan arta kalan süreler..., işçinin aynı işverene ... işyeri... ...işyerlerindeki sonraki çalışmalarına eklenerek yıllık izin hakkı belirlenir. Yıllık izin...özde ... dinlenme hakkı olup, aralıklı çalışmalarda önceki dönem zamanaşımına uğramaz....
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, davacının emeklilik nedeniyle istifası kabul edilerek kıdem-ihbar tazminatının ödendiği, ibranamenin izin hakları saklı kalmak koşuluyla imzalandığı, işyeri kayıtları ve izin belgeleri sunumu sonrası alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı işyerinde 24 yıl, 8 ay, 29 gün çalıştığı, TİS'e göre senelik 30 gün yıllık ücretli izin hakkı tanındığı buna göre 720 gün ücretli izne hak kazandığı belirtilerek, kullandığı izin sayısı toplam 458,5 gün ile fesih tarihinde ödenen 84,5 gün karşılığı olarak toplam 543 gün izin hakkının kullanıldığı bakiye 177 gün izin hakkının kaldığı işverenlik tarafından sehven ödenen ihbar tazminatının takas ve mahsubu ile 38.653,36 TL yıllık izin ücreti bulunduğunun hesaplandığı, raporun içeriği itibari ile dosyadaki belgelere usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne, karar verilmiştir....
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının emeklilik nedeniyle iş akdini haklı feshettiğinden kıdem tazminatının kabulüne, yıllık izin defterinde 1997-2006 yılları arası izin kullandığı yıllar belirtilmesine rağmen izne giriş çıkış tarihleri yazılmadığından, izin kullanmadığı varsayılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davacı yıllık izin alacağının eksik hesaplandığı, davalı ise davacının kullandığı yıllık izinler dikkate alınmadan hesaplama yapıldığı ve alacakların zamanaşımına uğradığı gerekçesi ile temyiz etmiştir....
Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar. 4857 sayılı Kanunun 54 üncü maddesinde, yıllık ücretli izine hak kazanmak için gerekli sürenin hesabında, işçinin aynı işverenin bir veya çeşitli işyerlerinde çalıştığı sürelerin birleştirilerek göz önüne alınacağı hükme bağlanmıştır. Bu durumda, işçinin daha önce aynı işverenin bir ya da değişik işyerlerinde geçen hizmetlerinin yıllık izne hak kazanma ve izin süreleri hesabı yönlerinden dikkate alınması gerekir. Kamu kurum ve kuruluşlarında geçen hizmetlerin de aynı gerekçeyle izin hesabı yönünden birleştirilmesi zorunludur. Bununla birlikte, işçiye önceki feshe bağlı olarak kullanmadığı izin ücretleri tam olarak ödenmişse, bu dönemin sonraki çalışma sürelerine eklenerek izin hesabı mümkün değildir....
İşçinin işe iade davası açması durumunda, izin ücretinin talep edilip edilemeyeceği davanın sonucuna göre belirlenmelidir. Gerçekten işçinin dava sonucu işe başlatılması durumunda, önceki fesih ortadan kalkmış olmakla ve iş ilişkisi devam ettiğinde 4857 sayılı Yasanın 59 uncu maddesi uyarınca izin ücreti istenemez. İşçinin işe başvurusuna rağmen yasal bir aylık işe başlatma süresi içinde işe alınmaması halinde ise, işe başlatmama anı fesih tarihi olarak kabul edildiğinden, izin alacağı bu tarihte muaccel olur. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir. Aktin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür....
