GEREKÇE: Davacı tarafından davalı aleyhine açılan meslek hastalığı nedeniyle maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir....
İhtisas Kurulunun 18/11/2016 tarih ve 21282 sayılı raporunda; sigortalının pnömokonyoz meslek hastalığı arızası sebebiyle Çalışma Gücü Ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği çerçevesinde %19 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağının, ATK Genel Kurulunun 14/09/2017 tarih ve 1297 sayılı raporunda ise sigortalının pnömokonyoz meslek hastalığı arızası sebebiyle Çalışma Gücü Ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği çerçevesinde 21/12/2012 tarihinden itibaren artma kaydıyla %19 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağının ve iyileşme ve maluliyet oranında azalma beklenmediğinin, eldeki dosyada alınan ATK İkinci Üst Kurulunun 07/10/2021 tarih ve 1688 sayılı raporunda ise; davalı sigortalının q1/2+A hafif pnömokonyoz meslek hastalığı nedeniyle Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği hükümlerine göre 21/12/2012 tarihinden itibaren %14.1 oranında meslekte kazanma...
Dosyanın incelenmesinden; davacının 1972- 1993 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, yeraltında geçen fiili hizmet süresinin 23 yıl olduğu, 1953 doğumlu olan davacının yer altında çalışmaya başlama yaşının 19 olduğu, meslek hastalığı nedeniyle 2012 yılında maluliyet oranının % 19 olarak tespit edildiği, daha sonra maluliyet oranının artarak 2018 yılında % 26,20 olup, somut davada artan %7,20 lik fark maluliyet nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebiyle dava açıldığı, yargılama aşamasında aldırılan kusur raporu ile 32 yıl formülüne göre %7,20 fark maluliyet yönünden kaçınılmazlık oranının (%27,78) ve davalının kusur oranının (%72,22) usulüne uygun belirlendiği, belirlenen kusur oranı ve kaçınılmazlık oranına göre davacının maluliyet oranına göre tenzil edilecek gelirlerin belirlenip hesaplanan tazminattan mahsup edilerek, Yargıtay içtihatları gereği kaçınılmazlık oranının % 60 ından da davalı işveren sorumlu tutularak toplam % 89,032 kusur oranına göre hesaplama yapıldığı...
İş Mahkemesinin yukarıda esas ve karar numarası yazılı kararına karşı davalılar tarafından istinaf yoluna başvurulduğundan dosya incelendi. TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ : Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı T3 davacı firmada çalışırken yakalandığı meslek hastalığı nedeniyle %44,20 sürekli iş göremezliğe uğradığını iddia ederek Bursa 4. İş Mahkemesi'nin 2016/839 E. sayılı dosyası ile maddi ve manevi tazminat davası açtığını, söz konusu davada davalının iş gücü kaybı oranına itiraz edilmesi üzerine dosyanın Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kuruluna gönderildiğini ve kurul tarafından davalının sürekli iş göremezlik oranının %28,20 olduğuna karar verildiğini, itiraz nedeniyle alınan ATK 3. İhtisas Dairesinin ve ATK 2. Üst Kurulunun raporlarında da davalının 17/05/2016 tarihinden itibaren % 28,20 iş gücü kaybının olduğuna karar verildiğini belirterek davalının uğradığı meslek hastalığındaki azalmanın tespitine karar verilmesini talep etmiştir....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : İş Mahkemesi Davacı, davalı işveren yanında çalışırken geçirdiği hastalığın meslek hastalığı olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir. Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. K A R A R Dava, davacının davalı işyerinde çalışırken Karpal Tüneli Sendromu hastalığının meslek hastalığı olduğunun ve maluliyet oranının tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir....
Davacının işten ayrılmış olduğu 1982 tarihindeki maluliyet oranının %10,48 olduğu, meslek hastalığı dolayısı ile sigortalıya davalı SGK tarafından gelir bağlandığı ve tedavi sürecinde masraf yapıldığı, meslek hastalığının meydana gelmesinde davalı TTK nın % 34,40 kusurlu olduğu ve sigortalının 28/07/1937 tarih doğumlu olması, maluliyet almış olduğu rapor tarihinin 2018 yılı olması nedeni ile meslek hastalığı sürekli iş göremezlik tarihinin tespit tarihinde ve gelir başlangıç tarihinde 60 yaşını tamamlamış olduğu, maluliyet oranının % 60 ın altında olması ve 1982 yılından itibaren yaşlılık aylığı alıyor olması bir arada değerlendirildiğinde davacının peşin sermaye değeri gelir yönünden alacağı bulunmadığı yönündeki mahkeme kararı yerindedir....
Davalı vekili 28.02.2018 tarihli duruşmada beyanında; sigortalının meslek hastalığına ve maluliyet oranına itirazları olduğu, Yüksek Sağlık Kurulu'ndan rapor alınmasını talep ettiği, mahkece bu yöndeki taleplerinin reddine, varsa meslek hastalığı ve maluliyet oranına itirazları hususunda SGK'ya başvurmak üzere bir dahaki celseye kadar süre verilmiş, ancak davalı vekili 18.04.2018 tarihli duruşmada beyanında, SGK'ya başvuru yapmadıklarını ve bu hususta başvuru yapmayı düşünmediklerini beyan edildiği görülmüştür. Davalı tarafça meslekte kazanma gücü kayıp oranına itiraz edilmiş ise de davalının bu hususta kuruma herhangi bir başvurusu bulunmadığı gibi eldeki davada taraf olmayan sigortalının meslekte kazanma gücü kayıp oranına ilişkin Yüksek Sağlık Kurulu ve Adli Tıp Kurumundan rapor alınmamıştır....
Somut olayda; 05.09.2007 tarihli zararlandırıcı olayın SGK Teftiş Kurulu Başkanlığınca iş kazası kabul edildiği, dava dilekçesinde davacının sürekli iş göremezlik oranını % 86 olarak belirtilerek bu oran üzerinden tazminat talebinde bulunduğu, SGK Maluliyet Tespit Daire Başkanlığının 09.08.2009 tarihli raporunda davacının %86 oranında malul olduğu belirtilmişse de; davalı tarafından iş bu maluliyet oranına itiraz ve maluliyet oranın tespiti için Kocaeli 1. İş Mahkemesinin 2014/586 Esasında dava açıldığı ve davanın derdest olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, sigortalıya bağlanacak gelir ve hükmedilecek tazminatın miktarını doğrudan etkilemesi nedeniyle, işçide oluşan meslekte kazanma güç kayıp oranının hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeksizin saptanması gerektiği açık-seçiktir....
Somut olayda 19.01.2004 tarihinde geçirdiği iş kazası sonrası sağ ayak bileğinde kısıtlılık ve yanıklar olan davacının Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nun17.04.2007 tarihli raporunda % 0 oranında malul olduğuna karar verilmiş, davacı yanca bu rapora itiraz edilmesi üzerine, Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Dairesinin 03.07.2009 tarihli raporundaki % 20,2 maluliyet oranına itibar edilerek mahkemece bu oranın maluliyet oranı olarak tespitine karar verilmiştir. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa'nın 95. maddesidir....
İhtisas kurulu raporundaki mesleki hastalık tespiti ve belirlenen maluliyet oranına itibar edilerek, davacının talep edebileceği maddi tazminat miktarı yönünden araştırma yapılması gerekmektedir....
