Loading Logo

sonkarar

Sayfa Yükleniyor

HUKUK DAİRESİ DOSYA NO : 2020/911 KARAR NO : 2020/932 T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A İ S T İ N A F K A R A R I İNCELENEN KARARIN MAHKEMESİ : EREĞLİ(KONYA) 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ TARİHİ : 30/09/2020 NUMARASI : 2017/344 ESAS, 2020/198 KARAR DAVA KONUSU : Geçit Hakkı Kurulması KARAR : EREĞLİ(KONYA) 1....

Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine “mutlak geçit ihtiyacı” veya “geçit yoksunluğu”, ikincisine de “nispi geçit ihtiyacı” ya da “geçit yetersizliği” denilmektedir. Türk Medeni Kanununun 747/2 maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmelidir. Zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir....

HUKUK DAİRESİ DOSYA NO : 2022/1106 KARAR NO : 2023/1013 T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A İ S T İ N A F K A R A R I İNCELENEN KARARIN MAHKEMESİ : BUCAK 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ TARİHİ : 25/11/2021 NUMARASI : 2021/62 ESAS 2021/327 KARAR DAVA KONUSU : Geçit Hakkı KARAR : Tarafların İddia ve Savunmalarının Özeti: Davacı dava dilekçesinde özetle; Burdur ili, Bucak ilçesi, Koklan Köyü, 135 ada 44 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğu, parselin ana yol ile bağlantısı bulunmadığını belirterek davalılara ait taşınmaz üzerinde geçit hakkı kurulmasına karar verilmesini talep etmiştir....

Geçit hakkı davaları, ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine “mutlak geçit ihtiyacı” veya “geçit yoksunluğu”, ikincisine de “nispi geçit ihtiyacı” ya da “geçit yetersizliği” denilmektedir. Türk Medeni Kanununun 747/2 maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmelidir. Zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir....

Davalılardan T3 vekili cevap dilekçesinde özetle; davacı tarafından maliki olduğu taşınmazların anayola bağlantısı olmadığı iddiası ile geçit hakkı tescili talep edilmişse de davacının bulunduğu taşınmazların yola bağlantısı bulunduğunu, yine, davacının bulunduğu taşınmazların eski maliklerinin de böyle bir geçit hakkı talebinde bulunmadıklarını, zira bu taşınmazların eskiden beri kullanılagelen yolları bulunduğunu, geçit hakkı tesisinin davacı için zaruri olmadığını, müvekkiline ait taşınmaz üzerinde zeytin ağaçları bulunduğunu, bu bakımdan, olası bir geçit hakkı tesisinin bu taşınmazda ciddi bir zarara yol açacağını, geçit hakkının tesisi için, yetiştirilmesi uzun zaman, maliyet ve emek gerektiren zeytin ağaçlarının kesilmesi gerekeceğini, zeytin ağaçlarının kesilmesinin 3573 sayılı Kanun'a ve ilgili diğer mevzuata uygun olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur....

"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 20.05.2015 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 21.01.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Dava, TMK'nin 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir. Davacı vekili, tarafların dava konusu taşınmazlarda seracılık faaliyeti yaparak geçimini sağladıklarını, ancak müvekkiline ait 91 parsel sayılı taşınmazın ana yola bağlantısının bulunmadığını ileri sürerek muhik bir bedel karşılığında, müvekkiline ait taşınmaz lehine davalılara ait taşınmazlardan en uygun güzergah üzerinde geçit hakkı kurulmasını talep etmiştir....

    Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine “mutlak geçit ihtiyacı” veya “geçit yoksunluğu”, ikincisine de “nispi geçit ihtiyacı” ya da “geçit yetersizliği” denilmektedir. Geçit hakkı verilmesine ilişkin davalarda, bu hak taşınmaz leh ve aleyhine kurulacağından leh ve aleyhine geçit istenen taşınmaz maliklerinin tamamının davada yer alması zorunludur. Ancak, yararına geçit istenen taşınmaz paylı mülkiyete konu ise dava paydaşlardan biri veya birkaçı tarafından açılabilir. Geçit tesisi davalarında başlangıçta davacı tarafından öngörülemediğinden dava dilekçesinde talep edilen yer dışındaki güzergahlardan da geçit kurulması gerekebilir....

    Davalılar vekili ; halihazırda ana yoldan davacının tarlasına yapılmış asfalt yolun bulunduğunu, yolla hem alt taraftan hem üst taraftan bağlantısı olan taşınmaz için sırf dolaşık veya zahmetli olmaması için geçit irtifak talebinde bulunulmasının haksız ve yersiz olduğunu, ayrıca başka geçiş imkanı varken müvekkilinin tarlasının ortadan bölünerek davacı tarafın evine kısa yoldan ulaşması için geçit hakkı tesis edilmesinin kabul edilebilir bir durum olmadığını, müvekkillerine ait 253 nolu parsel üzerinde geçit hakkı tesis etmeleri talebinin kanun hükmüne tamamen aykırı olduğu bu nedenle davanın reddine karar verilmesini savunmuştur. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir....

      Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine "mutlak geçit ihtiyacı" veya "geçit yoksunluğu" , ikincisine de "nispi geçit ihtiyacı " ya da "geçit yetersizliği" denilmektedir. Türk Medeni Kanununun 747/2 maddesi gereğince geçit isteği, önceki mülkiyet ve yol durumuna göre en uygun komşuya, bu şekilde ihtiyacın karşılanmaması halinde geçit tesisinden en az zarar görecek olana yöneltilmelidir. Zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır. Bunun doğal sonucu olarak yol saptanırken komşuluk hukuku ilkeleri gözetilmelidir....

      Davalı, paydaşı olduğu 216 parselden ana yola geçişi sağlayabilmek amacıyla davacıya ait 214 parseldeki tali yolu 40 yıldır kullandığını, davacı tarafından yolun kapatıldığını, daha uygun bir yol bulunmadığını belirterek davanın reddine savunmuş, karşı davası ile de davacının paydaş olduğu 214 parsel içinde kalan ve fiilen yol olarak kullanılan yerin belirlenecek bedel karşılığında zorunlu geçit hakkı tanınarak tapuya tescili isteğinde bulunmuş, bilahare geçit hakkı istemi ile açılan karşı dava tefrik edilerek ayrı bir esasa kaydedilmiştir. Mahkemece, Fen Bilirkişisinin 12/12 2011 tarihli, krokili raporunda müfrez 579 ( eski 214) sayılı parselde (A) ile gösterilen 195 m² alana, davalı tarafın " yol olarak" kullanılmak suretiyle müdahale ettiği saptanarak elatmanın önlenmesine karar verilmiştir....

        UYAP Entegrasyonu