karar verilmesi hatalıdır....
Bu durumda yıllık izinlerin kullanılıp kullanılmadığı ve izin formları konusunda davacı asil çağrılıp formlara karşı diyecekleri sorulmalı, davacının beyanları ve izin formları birlikte değerlendirilip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yıllık izin ücreti alacağı konusunda eksik incelemeye dayalı olarak karar verilmesi de hatalı olup, bozma sebebidir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi....
Her ne kadar davacı taraf izin formlarının geçersizliğini iddia etmiş ise de bu iddia usulünce ispatlanmadığından belgelere değer verilmesi yerindedir. Ancak 20 gün izin kullanımına yönelik "izin başlama tarihi 30/03/2009, bitiş tarihi 22/03/2009" kayıtları içeren formadaki yazılı tarihler kendi içinde çelişkili olup davacının hangi sürelerde izin kullandığı belirlenemediğinden anılan forma değer verilmesi hatalıdır. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine 17/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
Somut olayda; dava dilekçesinde, kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlerin ödenmediği belirterek yıllık izin ücreti alacağı talebinde bulunulmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının 25 tam yıl hizmet süresi karşılığı toplam 504 gün yıllık izin hakkı olduğu tespit edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacının 25 yıllık çalışma süresi boyunca hiç yıllık izin kullanmaksızın çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu hususu dikkate alınarak, mahkemece; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 31. maddesine göre hakimin davayı aydınlatma yükümü gereği davacı asilden, yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı, kaç gün yıllık izin kullandığı, kaç gün kullanmadığı sorularak netleştirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken bu hususlar gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir. Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 25.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
E) Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacı yıllık ücretli izin alacağı talebinde bulunmuş, Bölge Çalışma Müdürlüğü raporunda davacının 4 gün ücretli izin alacaklısı olduğu hesaplanmış, dosyada ayrıca davacının 2 kez izin talep formu imzaladığı görülmüştür. Bu belgelerdeki imzalar davacıya gösterilip ve belirtilen tarihlerde izin kullanıp kullanmadığı açıklığa kavuşturulup sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 08/04/2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile ispatlamalıdır. Somut olayda davacı vekili davacıya çalışma süresi boyunca yıllık izin haklarının kullandırılmadığını iddia etmiştir. Mahkemece yıllık izin ücreti alacağının davacı tanık beyanlarında iki yıl kullandırıldığı gerekçesiyle 11 yıllık 202 gün yıllık izin ücreti alacağı bulunduğu gerekçesiyle talebin kabulüne karar verilmiştir....
Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.Somut olayda; davalı yanca yıllık izin defteri veya eşdeğer bir belge sunulmamış, bilirkişi raporunda; davacının 6 yılı aşkın çalışması nedeni ile hak kazanmış olduğu yıllık izin ücreti toplam 90 gün üzerinden hesaplanmıştır. Ancak, davacının 6 yılı aşkın çalışma dönemi boyunca hiç yıllık izin kullanmadığının kabulü hayatın olağan akışına aykırıdır. Hukuk Muhakemeleri Kanunu 31. mad. uyarınca hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında davacıya bu çalışma dönemi boyunca yıllık izin kullanıp kullanmadığı hususu açıklattırılarak, davacının beyanı ile birlikte tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi....
Mahkemece, davacının yıllık izin kullanmadığı tesbit edilen dönemlerde yıllık izinlerini kullanmadığına dair yemin ettiği dikkate alınarak, 196 gün yıllık izin hakkı bulunduğu, 109 gün yıllık izin kullandırıldığı, 87 gün karşılığı 8.497,24 TL yıllık izin ücreti alacağı olduğu, 2.734,67 TL ödemenin düşülmesiyle 5.762,62 TL yıllık izin ücreti alacağı olduğu kabul edilmiş ise de, davacının imzası bulunan yıllık izin tesbit formu ile ilgili davacının beyanını almadığı gibi bu hususta araştırma yapmadan sonuca gittiği ortadadır. Davacının yıllık ücretli izin formu ile ilgili beyanı alınarak, gerektiğinde imza incelemesi de yapılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.01.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi....
Yapılan temyiz incelemesi üzerine söz konusu karar Dairemizin 2008/27708 E., 2010/14800 K. no.lu 27.05.2010 tarihli ilamı ile “ Davalının izin ücretine ilişkin temyiz aşamasında temyiz dilekçesi ekinde sunduğu izin defterinde davacının imzası olduğu görünmektedir. Söz konusu belge ödeme mahiyetinde, borcu ortadan kaldıracak nitelikte olması nedeni ile her zaman sunulabilecek bir belgedir. Bu nedenle söz konusu belgeye karşı tarafların beyanları alınıp, değerlendirmeye tabi tutularak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmiş olması hatalıdır.” gerekçesi ile bozulmuştur. Bozma sonrası yargılama sonunda yargılama aşamasında ibraz edilmeyip temyiz sırasında ibraz edilen yıllık izin defterinin gerçeği yansıtmadığı, davacının yıllık izin ücretlerinin usulünce ispat edilemediği gerekçesi ile yıllık izin ücreti isteklerinin kabulüne karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davalı temyiz etmiştir....
Eldeki dosyada ise imzalı izin talep formlarından davacının 26.03.2012 tarihinden itibaren 7 gün, 01.11.2013 tarihinden itibaren 14 gün yıllık izin olmak üzere 21 gün izin kullandığı kabul edilmiştir. 17.03.2014 tarihli dekontta 4 günlük yıllık izin ücreti ödemesi (114,74 TL ödendiği) yapıldığı halde bu miktar da hesaplamaya dahil edilmemiştir. Davacı toplamda 47 gün izin kullanmış olup bakiye 43 gün yıllık izin hakkı bulunmaktadır. Mahkemece, tüm deliller birlikte değerlendirilip, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 14.05.2019 gününde oybirliği ile karar verildi....
