in velâyetinin anneye verilerek baba ile çocuk arasında kişisel ilişki tesis edildiğini, davalı babanın görüş günlerinde çocuğa şiddet uyguladığını, şikayet ettiklerini, davalı hakkında ceza davalarının açıldığını, ceza davaları devam ederken davalının müşterek çocukla kurduğu iki haftalık kişisel ilişki gününde gereken özen ve sorumluluğu göstermemesi nedeniyle çocuğun kulak kısmının yaralanmasına neden olduğunu, çocuğun tedavi ettirilmediğini, müvekkilinin çocuğu teslim aldığında çocuğun kulağındaki yarayı görmesi üzerine davalıya sorduğunda fark etmediğini söylediğini, müşterek çocuğun da babası ile görüşmek istemediğini iddia ederek davalının müşterek çocukla kişisel ilişki kurma hakkının çocuğun ruhsal ve bedensel gelişiminin sağlıklı bir şekilde sağlanması ve devamı için kaldırılması gerektiğini mahkeme aksi kanaatte olması halinde yatısız kişisel ilişki kurulmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir. II....
Taraflar arasındaki çocukla kurulan kişisel ilişkinin kaldırılması olmadığı takdirde azaltılması ve birleşen velâyetin değiştirilmesi davalarından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın kabulü ile ortak çocukla anne arasında kurulan kişisel ilişkinin yeniden düzenlenmesine, birleşen davanın ise reddine karar verilmiştir. Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvuruların ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir....
Çocuğun, gözetim olmaksızın ana veya babasından birisiyle kişisel ilişkisinin sürdürülmesi onun yüksek yararına değilse, ana veya babasıyla gözetim altında ya da diğer şekillerde kişisel ilişki kurma imkanı ön görülebilir (Çocuklarla Kişisel İlişki Kurulmasına Dair Avrupa Sözleşmesi m. 4). Şu halde, çocuklarla ana veya babası arasında doğrudan ve gözetimsiz kişisel ilişki asıldır. Çocuğun menfaati gerektiriyorsa gözetim altında kişisel ilişki öngörülebilir. Dosyada kişisel ilişkinin gözetim altında kurulmasını, çocuğun menfaatinin gerektirdiğine dair bir delil ve sebep bulunmamaktadır. Bu husus nazara alınmadan çocukla babası arasında pedagog ya da psikolog gözetiminde kişisel ilişki tesisi doğru bulunmadığı gibi, kişisel ilişki düzenlenirken çocuğun özellikle sağlık, eğitim ve ahlak bakımından yararları esas alınır. Çocuk 20.01.2011 doğumludur....
AİLE MAHKEMESİ TARİHİ : 28/12/2021 NUMARASI : 2021/506 ESAS, 2021/498 KARAR DAVA KONUSU : 5395 SAYILI YASAYA GÖRE KORUMA KARARI KARAR : Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen kararına karşı, veli tarafından istinaf başvurusunda bulunulmakla, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353.madde uyarınca duruşma yapılmadan dosya incelendi gereği düşünüldü; TARAFLARIN İDDİA, SAVUNMA İLE YARGILAMA SÜRECİ: Talep eden Zonguldak Valiliği T1 T2 dava dilekçesinde özetle; 2018 doğumlu T4 ve 2020 doğumlu T3 isimli çocuklar hakkında gerekli araştırma ve incelemelerin yapıldığı ve söz konusu çocuklar hakkında 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunun 5.maddesi (a) bendi gereğince Danışmanlık Tedbiri Kararı alınması talep edilmiştir....
Çocukla kişisel ilişki kurma hakkı, velayet görevinin bir sonucu değil, soybağının sonucudur. Bu sebeple kişisel ilişkinin kurulması veya kaldırılması davası, basit yargılama usulüne tabi işlerden değildir (HMK m. 316- 322)....
Üçüncü kişilerin koşulları gerçekleştiği taktirde çocukla kişisel ilişki kurma hakkı mevcut ise de; kişisel ilişki süresinin ana ve babaya tanınan genişlikte olması beklenemez. Ancak kişisel ilişki süresi aile bağlarını güçlendirmek ve geliştirmeye elverişli olacak yeterlilikte olmalıdır. Davacı amca ile çocuk arasında kişisel ilişki kurulması, her ne kadar babanın ölümünden sonra anne ile amca arasında babadan miras kalan taşınmazlarla ilgili sorun yaşandığı belirtilse de, kişisel ilişkiye dair ilamların maddi anlamda kesin hüküm niteliğinde olmadığı, kişisel ilişki nedeniyle çocuğun huzurunun tehlikeye girmesi veya davacının bu hakkı amacına aykırı şekilde kullanması durumunda kişisel ilişkinin kaldırılması veya koşulların değişmesi halinde yeniden düzenlenmesinin her zaman istenebileceği hususları dikkate alındığında ve de uyuşmazlığın çocuğun sağlığını, ahlaki ve bedensel gelişimini tehlikeye düşüreceğine ilişkin bir delil dosyada bulunmadığından doğrudur....
davalı erkeğin temyiz talebinin velayet yönünden olduğu şeklinde sınırlama yapılarak, hükmün onanmasına karar verilmiş ise de, davalı erkeğin ortak çocukla arasında kişisel ilişki kurulmaması yönünden de temyiz itirazlarının bulunduğu, ancak ilk inceleme sırasında bu hususun gözden kaçırılarak ortak çocukla arasında kişisel ilişki kurulmaması yönünden hükmün incelenmediği anlaşılmakla karar düzeltme isteğinin kısmen kabulüne karar verilmesi gerekmiştir....
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI İlk Derece Mahkemesinin yukarıdaki başlıkta tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; çocuğun babasının vefat etmiş olması nedeniyle çocuk ile davacılar arasında kişisel ilişki tesisi için gerekli olağanüstü koşulun oluştuğu, taraflar arasında yaşanan olayların çocuğun davacılarla kişisel ilişki kurmasına engel teşkil etmeyeceği, uzman raporlarında kişisel ilişkinin çocuğun yüksek yararına uygun olduğunun belirtildiği, çocuğun davacılar ile akrabalık bağının oluşabilmesi, sağlıklı ve düzenli bir ilişki kurabilmesi amacıyla, yaşı ve psiko-sosyal gelişimine yönelik ihtiyaçları gözetilmek suretiyle, yatılı olmayacak şekilde kişisel ilişki kurulmasına karar vermek gerektiği gerekçesiyle; davanın kabulü ile davacılar ile çocuk arasında her ayın birinci hafta sonu cumartesi günleri saat 12.00'den 18.00'e kadar, dini bayramların ikinci günü saat 12.00'den 18.00'e kadar, ilk üç görüşmede uzman eşliğinde, sonraki görüşmelerde ise uzman eşliği olmaksızın kişisel ilişki tesisine...
Çocuk ile ana ve babası, düzenli kişisel ilişki elde etme ve bu ilişkiyi sürdürme hakkına sahiptir. Ana ve babası ayrı olan çocuğun ebeveynleriyle düzenli kişisel ilişki kurması ve bu ilişkiyi sürdürmesi çocuk için bir hak olduğu gibi, ana ve baba için de haktır. Kişisel ilişki sadece çocuğun yüksek yararı gerektirdiği takdirde kısıtlanabilir veya kaldırılabilir. Dosya incelendiğinde, 09.08.2018 tarihli üçlü heyet raporunda çocuğun babasına karşı olumsuz tutum geliştirdiği ve alışana kadar çocukla baba arasında yatısız kişisel ilişki kurulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca idrak çağındaki ortak çocuk mahkemede “babasını hiç görmek istemediğini, ondan korktuğunu” beyan etmiştir. Buna göre baba ile çocuk arasında daha kısa süreli ve yatısız olarak kişisel ilişki kurulması gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru bulunmamıştır....
arasında kişisel ilişki düzenlemiştir. Türk Medeni Kanununun 323. madde "Ana ve babadan her biri velayeti altında bulunmayan veya kendisine bırakılmayan çocuk ile uygun kişisel ilişki kurulmasını isteme hakkına sahiptir" düzenlemesini içermektedir. Oysa, dosyamızda taraflar arasındaki evlilik sürdüğü gibi, müşterek çocuğun velayeti geçici olarak ebeveynlerden birine de verilmiş de değildir. Ebeveynlerden her ikisinin de çocuk üzerindeki velayet hakkı sürmektedir. Her iki ebeveynin de çocukla kişisel ilişki kurma hakkı eşit derecede mevcuttur. Evlilik dışı çocuk doğuran annenin, çocuğun velayetinin kendisine verilmesi davasında olduğu gibi, bu davada da davacı babanın velayet hakkı kapsamında kişisel ilişki kurma hakkı bulunduğundan, kişisel ilişki kurulması davası hakkında "karar verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle, yerel mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşündeyim....
