Mahkemece, bilirkişi hesaplaması doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar, süresi içerisinde davalı tarafından temyiz edilmiştir. Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır. Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir....
Davacının işe başladığı 19.04.2001 tarihinden 2014 yılına kadar geçen çalışma süresi boyunca hiç izin kullanmamış olması hayatın olağan akışına aykırı olduğundan, hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde; Mahkemece, davacı asilin çalışma süresi boyunca izin kullanıp kullanmadığı, kullanmış ise kaç gün yıllık izin kullandığı konusunda beyanı alınmalı, bundan sonra sonucuna ve tüm dosya kapsamına göre bir karar verilmelidir. Bu husus gözetilmeden karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.05.2019 gününde oybirliği ile karar verildi....
Somut uyuşmazlıkta, davalı tarafça sunulan davacı işçinin özlük dosyasında; işverence onaylı imzasız izin talep formları ile 06.09.2012 tarihinde başlayan yıllık iznini kullandığına dair imzalı yıllık izin defteri ile 14-29.08.2013 arası yıllık izin kullanıldığına dair imzasız yıllık izin defteri sunulmuştur. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 31. maddesinde düzenlenen davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde; mahkemece, davacı asile dosyadaki yıllık izin defteri ve talep formları da gösterilerek yıllık izin kullanıp kullanmadığı, kullanmış ise kaç gün yıllık ücretli izin kullandığı konusunda beyanı alınması gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 06.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
Mahkemece, davacının davayı somutlaştırma yükü (HMK m.194), hakimin de davayı aydınlatma yükümlülüğü (HMK m. 31) bulunduğu göz önüne alınarak, davacının 11 yıllık çalışma süresi boyunca sadece 4 gün izin kullanması hayatın olağan akışına ters olduğundan, bu hususta davacının beyanı alındıktan sonra davalının cevap dilekçesi ekinde sunulan 15.06.2009 – 01.07.2009 tarihleri arasında izin kullanılacağını gösteren yıllık ücretli izin defteri de gözden kaçırılmadan, tüm delillerin birlikte değerlendirilip, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır. 4-Kabule göre de davacı lehine hükmedilen vekalet ücreti hatalı olup, bozma sonrası yeni kurulacak hükümdeki kabul ve red miktarları, takdiri indirimden kaynaklı miktarlar, yeni hüküm tarihinde yürürlükte olacak Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi ve o tarihte geçerli olacak sair mevzuat birlikte göz önüne alınarak yeniden hüküm kurulmalıdır....
Somut olayda yıllık izin konusunda bilirkişi yıllık izine ilişkin kayıt sunulmadığını, 218 yıllık izin kullanması gerektiğini, ücret bordrolarından 98 gün izin kullandığının anlaşıldığını belirterek davacının bakiye 120 gün izin hakkı bulunduğunu kabul etmiştir. Davalı dosyaya sunduğu delillerden davacının 167 gün izin kullandığının anlaşıldığını iddia ederek kararı temyiz etmiştir. Mahkemece 98 gün dışında kalan kısıma yönelik davalı delilleri ve yıllık izine mahsuben ödendiği iddia edilen 11.795,73 TL’lik ödeme belgeleri değerlendirilerek yeni bir bilirkişi raporu alınmak suretiyle sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 28/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi....
Merkez Sulama Kooperatifinin yönetim kurulu başkanı olan sanığın gider pusulalarında yapılmayan ödemeleri yapılmış gibi göstermek suretiyle 2.620,00 TL'yi zimmetine geçirdiği kabul edilerek mahkumiyetine karar verilmiş ise de; zimmetine para geçirmediği, 2008 yılının Haziran ayında başka bir suçtan dolayı tutuklandığı, iddianamede belirtilen ve para almadıklarını söyleyen kişilerin beyanlarının doğru olmadığı şeklindeki savunmaları ile hükme esas alınan 08/02/2013 tarihli bilirkişi raporunda kooperatifin gelir ve giderlerinin kaydedilmiş olduğu yevmiye defteri, envanter defteri, ortaklar defteri ve defteri kebirin dosya kapsamında bulunmaması nedeniyle incelemenin sadece tahsilat makbuzları ve gider pusulaları üzerinde yapıldığının belirtilmiş olması karşısında; maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılabilmesi için kooperatife ait defter, kayıt, belgeler ve tüm dokümanlar dava dosyasıyla birlikte konunun uzmanı Sayıştay emekli uzman denetçilerinden seçilecek...
nun 392. maddesi kapsamında davalı şirketin 2021 yılı yevmiye defteri, defteri kebir, envanter defteri, yönetim kurulu karar defteri, genel kurul karar defteri, pay sahipleri defteri, tüm vergi ve SGK beyannameleri (KDV, muhtasar, damga, geçici vergi, SGK bildirimleri) tüm gelir ve gider belgeleri, ücret bordroları, demirbaş listeleri, şirket muhasebe programı dataları, bütün hesaplar muavin defterleri, banka dekont ve ekstreleri, finansal tablolar, konsolide finansal tablolar, yönetim kurulu faaliyet raporları, denetleme raporları, yönetim kurulu kar dağıtım önerisi üzerinde inceleme yapması için davacı tarafa gerekçeli kararın tebliğinden itibaren bir aylık süre içerisinde şirket merkezinde bir defaya mahsus olmak ve bir hafta süreyi geçmemek üzere incelemeye İZİN VERİLMESİNE, 2-Alınması gerekli 80,70TL harç peşin alındığından başka harç alınmasına yer olmadığına, 3-Davacı tarafından yapılan 80,70 TL başvuru harcı, 80,70 TL peşin harç, 30,25 TL tebligat, müzekkere gideri olmak üzere...
DAVALI : HASIMSIZ - DAVA : Zayi Belgesi Verilmesi DAVA TARİHİ : 26/12/2023 KARAR TARİHİ : 29/04/2024 GEREKÇELİ KARARIN YAZILDIĞI TARİH : 02/06/2024 Mahkememizde görülmekte olan Zayi Belgesi Verilmesi davasının yapılan açık yargılaması sonunda, GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı taraf dava dilekçesinde özetle; 21/12/2023 tarihinde kooperatif ofisine girilerek kooperatife ait karar defteri ortak pay defteri, ortak kayıt defteri ve kooperatife ait bazı evraklar alınmış olduğunu, emniyete haber verilerek olay yeri incelemesi yapıldığını, kooperatife ait karar defteri ortak pay defteri ortak kayıt defterleri zayi belgesi çıkarılması gerektiğini, kooperatiflerinin faaliyetlerinin devamı için acil olarak bahsi geçen defterlere ait zayi belgesi karara bağlanarak taraflarına verilmesini, bu işlemler için kooperatif Başkanı ... tarafından takip edilmesi için yönetim kurulu olarak yetki verildiğini beyanla davanın kabulüne karar verilmesini talep ve beyan etmiştir....
Somut olayda Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 382 gün yıllık izne hak kazandığı, bunun 152 gününü kullandığı belirtilerek bakiye 130 gün için yıllık izin ücreti hesabı yapılmıştır. Ancak dosya içeriğinde "yıllık izin talepnamesi" başlıklı imzalı 20.07.2008-20.08.2009 tarihleri arasında 27 iş günü izin kullanmak istediğine dair bir dilekçe bulunmaktadır. Söz konusu belge raporda değerlendirilmemiştir. Mahkemece yapılacak iş, hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında, yazılı belgelerin asılları temin edilerek davacı asile gösterilip imzaya ve belegeye karşı beyanları alındıktan sonra yıllık izin alacağı talebi hakkında yeni bir değerlendirme yapmaktır. Mahkemece eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir. Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgililerine iadesine, 16.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi....
ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ ESAS NO : 2022/484 Esas KARAR NO : 2023/68 DAVA : Zayi Belgesi Verilmesi DAVA TARİHİ : 26/07/2022 KARAR TARİHİ : 08/02/2023 Mahkememizde görülmekte bulunan Zayi Belgesi Verilmesi davasının yapılan açık yargılamasının sonunda, GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacının mahkememize verdiği dava dilekçesinde özetle; Sahibi ve şirket müdürlüğünü yaptığı ... Limited Şirketine ait olan karar defterinin sahibi bulunduğu ... Ltd. Şirketinde durduğunu, ... Ltd. şirketinin adresinin başka bir adrese taşındığını, faaliyetlerine bu adreste devam ettiğini, inci mantara ait olan karar defterini aramalara rağmen bulamadıklarını, bu nedenle yeni karar defterinin çıkarılabilmesi için izin istediklerini talep ve dava etmiştir. Davacı şirket yetkilisi mahkememizce yapılan 08/02/2023 tarihli celsede karar defterinin taşınırken kaybolduğunu belirtmiştir. DELİLLER VE GEREKÇE : İş bu dava, karar defterinin zayi nedeniyle açılan iptal davasıdır....
