itibaren iş göremezlik ödeneğinin bağlanmasını, maluliyet oranının %60'tan yüksek tespit edilmesi halinde de maluliyet tarihinden itibaren maluliyet aylığı bağlanmasını talep ve dava etmiştir....
İhtisas Dairesince, çalışma gücünün en az %60’ını kaybetmediğinin bildirilmesi üzerine davanın reddine karar verildiği anlaşılmış ise de, mahkeme kararı sonrası 28.09.2021 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanıp aynı tarihte yürürlüğe giren Maluliyet Ve Çalışma Gücü Kaybı Tespiti İşlemleri Yönetmeliği ile 03/08/2013 tarihli ve 28727 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Maluliyet Tespiti İşlemleri Yönetmeliğinin yürürlükten kaldırıldığı anlaşılmıştır. Yargılama safhasında yürürlüğe giren söz konusu mevzuat kapsamında da bir değerlendirme yapılması gerektiğinden, mahkemece 28.09.2021 tarihli Maluliyet ve Çalışma Gücü Kaybı Tespiti İşlemleri Yönetmeliği kapsamında, maluliyetin bulunup bulunmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu 3. İhtisas Dairesi’nden rapor alınıp (maluliyetin varlığına dair tespit yapıldığı takdirde, daha sonraki bir tarih belirtilmediği sürece, maluliyet başlangıcının yönetmeliğin yürürlük tarihi olduğu gözetilmek kaydıyla) gerektiğinde en son Adli Tıp Kurumu 2....
İş Mahkemesi'nin 25/12/2014 tarih, 2007/892 esas ve 2014/555 karar sayılı kararının incelenmesinde; davacının T1 olduğu, davalının SGK olduğu, dava konusunun maluliyet oranının tespiti olduğu, mahkemece davanın kabulüne, davacının 12/08/1999 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu maluliyet oranının % 12 olduğunun tespitine karar verildiği; bahse konu mahkeme kararının Yargıtay 21. Hukuk Dairesinin 08/02/2016 gün ve 2015/6674 Esas- 2016/1388 Karar sayılı ilamı ile Onanmasına karar verildiği anlaşılmıştır. Davacının sosyo-ekonomik durum tespit tutanakları dosyaya celp edilmiştir....
Somut dosyada, davacıya 20.02.2009 tarihli talebine istinaden Kurumca 2009 yılından itibaren maluliyet aylığı bağlandığı, 2014 tarihinde durdurulduğu, 04.07.2014 tarihli Yüksek Sağlık Kurulu kararına göre “Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre davacının maluliyet oranının %60 olmadığı”; 22.04.2015 tarihli Yüksek Sağlık Kurulu kararına göre “Maluliyet Tespit İşlemleri Yönetmeliğine göre davacının maluliyet oranının %60 olmadığı”; Adli Tıp 3....
İş Mahkemesinin 2014/639 E sayılı dosyasında maluliyet oranının artışı nedeniyle açmış oldukları tazminat davasında yeni maluliyet oranın ATK ca % 46,2 olarak belirlendiğini, Mahkeme, 13.03.2019 tarihli ara kararıyla bu maluliyet oranına göre müvekkiline yeni maaşının bağlanması için taraflarına SGK” ya başvuru yapmak üzere süre verildiğini, Bu sebeple SGK” ya yapmış oldukları 19.03.2019 tarih 4350368 Evrak Kayıt Numaralı başvurularının şifaen reddedildiğini, yine bu ara kararla mahkemece SGK Genel Müdürlüğü'ne müzekkere yazarak % 46,2 maluliyet oranına denk gelen peşin sermaye değerinin bildirilmesinin istendiğini, ancak eski maluliyet oranı olan %35,2 üzerinden cevap verildiğini belirterek, davacının maluliyet oranının 46,2 olarak tespiti ile bu orana göre maaşının artırılmasını talep ve dava etmiştir SAVUNMANIN ÖZETİ Davalı SGK vekilinin cevap dilekçesinde özetle; davanın zamanaşımı ve hak düşürücü sürelerin dikkate alınmasını, süresinde açılmadığının tespiti halinde zamanaşımı...
İhtisas Kuruluna sevk edildiği ve maluliyet oranının %50 olduğu tespit edildiği; meydana gelen çelişki nedeniyle davacı Adli Tıp Kurumu 2. Üst Kuruluna sevk edildiği, kurul tarafından maluliyet oranının 21.01.2014 tarihinden itiabren %50 olduğu tespiti üzerine maluliyet oranı kesinleştiği, aylık başvuru tarihi olan 16.08.2016 tarihinde prim borcu bulunmayan ve toplamda 6708 gün prim ödemesi bulunan davacının 5510 sayılı Kanunun 28/5-b maddesindeki tüm koşullara sahip olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davacının çalışma gücü kayıp oranının %50 olduğunun tespitine, davacının tahsis talebinde bulunduğu 16.08.2016 tarihi itibariyle 5510 sayılı Kanun'un 28/4-a maddesi uyarınca yaşlılık aylığına hak kazandığının tespitine karar verilmiştir. IV.İSTİNAF A.İstinaf Yoluna Başvuranlar İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili istinaf yoluna başvurmuştur....
Somut olayda,davacının aynı tarihteki yaralanması nedeniyle Kurumca tespit olunup kabul edilen %72'lik maluliyet oranı ile ATK 3,İhtisas Dairesince tespit olunan %82'lik maluliyet oranına ilişkin raporlar arasındaki çelişkinin yukarıda belirtilen prosedür işletilerek giderilmeden eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur. Yapılacak iş;davacının sürekli işgöremezlik oranının tespiti bakımından dosyada mevcut raporlar arasındaki çelişkiyi giderecek şekilde son kez olarak Adli Tıp Genel Kurulundan rapor almak ve çıkacak sonuca göre karar vermekten ibarettir. Mahkemece yukarıda belirtilen maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde,davalı SGK Başkanlığı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır....
İş Mahkemesi Dava, maluliyet oranının tespiti istemine ilişkindir. İlk Derece Mahkemesince, hükümde belirtilen gerekçelerle davanın maluliyet oranının %11,3 olarak tespitine dair verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince talebinin kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince verilen kararın, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi....
Davalı SGK vekili mahkememize vermiş olduğu cevap dilekçesinde özetle; Sosyal Güvenlik Merkezi tarafından işçiye ait raporlar ve belgeler değerlendirilerek maluliyet oranının tespit edildiğini, kurum işlemlerinin usul ve yasaya uygun olduğunu, davacının itirazı üzerine Yüksek Sağlık Kurulundan rapor alındığını ve maluliyet oranının %15 olarak tespit edildiğini, bu nedenle davacının davasının reddine karar verilmesini talep etmiştir....
Adli Tıp İhtisas Kurulu'nun 16.05.2016 tarihli raporunda maluliyet oranı %13 olarak belirlendiğini, söz konusu üç ayrı maluliyet tespitlerindeki çelişkinin giderilmesi ve nihai sonuca ulaşılması için dosya Adli Tıp Kurumu Başkanlığı Adli Tıp İkinci Üst Kurulu’na gönderildiği ve üst kurulun 20.12.2018 tarihli kararında müvekkilinin maluliyet oranı %14 olarak belirlendiğini, tespit davası açılmadan evvel Kurum'a maluliyet oranının son alınan Adli Tıp Üst Kurulu'nun raporuna göre güncellenmesi talep edildiği ancak kesinleşmiş bir yargı kararı olmadığı için taleplerinin reddedildiğini belirterek, davalarının kabulü ile davacının iş göremezlik oranının Tosya Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2013/16 E. numaralı dosyasında belirlenen %14 olarak tespitine, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin davalılar üzerine bırakılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir....
