Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacı sigortalının yargılama sırasında 20.09.2006 tarihinde vefat etmesi nedeniyle 2. kaza sonucu oluşan sürekli iş göremezlik derecesinin tespit edilemediği, yasal mirasçılarının davaya devam ettikleri, 01.09.2004 tarihindeki zararlandırıcı olay nedeniyle oluşan iş göremezlik derecesinin arazlarının ve ayrıntılı muayene bulgularını içeren sağlık kurulu raporunun dosyada bulunamadığından tespit edilemediğinin Kurumca bildirildiği, hükme esas alınan 10.02.2012 tarihli maddi tazminat bilirkişi raporunda 2. kaza sonucu oluşan iş göremezlik derecesinin tespit edilememesi nedeniyle % 0 esas alınarak hesaplama yapıldığı, anlaşılmıştır. Davanın niteliğine göre, sigortalıda oluşan sürekli iş göremezlik oranının, sigortalıya bağlanan gelirin peşin sermaye değeri ile tazminatın miktarını doğrudan etkilediği açıktır....
tarihli raporunda davacının kaynakçı ustası olarak meslek grup numarası 16 kabul edildiğinde %6,2 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağının belirlendiği, bu kez davacı vekilinin sürekli işgöremezlik oranına itiraz ettiği, tekrar Adli Tıp Kurumu 3.İhtisas Kurulu'na gidildiği ve son olarak davacının meslek grup numarası 16 kabul edildiğinde % 25 oranında meslekte kazanma gücünden kaybetmiş sayılacağına karar verildiği anlaşılmaktadır. 5510 sayılı Yasa’nın 19. maddesine göre iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum sağlık kurulunca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalının sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanacağı, iş kazası ve meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik hallerinde meslekte kazanma gücündeki kayıp oranının belirlenmesine ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin...
Dava maluliyet oranına itiraza ilişkindir. Davacı, kurum tarafından belirlenen maluliyet oranına itiraz etmiştir. Yargıtay 10.Hukuk Dairesi'nin 2015/5230 Esas-11421 Karar sayılı emsal ilamında özetle "Dava, davalının % 15 oranındaki sürekli iş göremezlik oranına itiraz ve sürekli iş göremezlik derecesinin tespiti istemine ilişkindir. Davacının 2002 yılında geçirdiği iş kazasına ilişkin olarak, davalının meslekte kazanma gücünün davalı Kurumca önce % 9 olarak belirlendiği, daha sonra itiraz üzerine Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu’nca % 15 olarak belirlendiği, yargılama sürecinde Adli Tıp Kurumu (3.) Adli Tıp İhtisas Kurulu tarafından bu oranın % 13 ve Adli Tıp Genel Kurulunca sürekli iş göremezlik derecesinin "% 16,2 " olarak belirlendiği ve Mahkemece bu şekilde karar verildiği anlaşılmaktadır....
İş Mahkemesi’nde yapılan yargılamada, davacının sürekli iş göremezlik oranının yasal prosedüre uygun olarak belirlendiği ve tespit edilen %43,2 sürekli iş göremezlik oranına göre verilen kararın Yargıtay tarafından onanarak kesinleştiği anlaşıldığından, belirlenen %43,2 oranındaki maluliyetin davalı SGK’yı bağlayacağı açıktır. Açıklanan nedenlerle; davacının 10.07.2006 Tarihinde geçirdiği iş kazası sonucu %43,2 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiğinin, İzmir 2. İş Mahkemesi’nin 16.11.2015 Tarih ve 2008/119 E, 2015/555 K sayılı kararı ile hüküm altına alındığından, davacının maluliyet farkından doğan fark gelirin hak ediş tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Kurum tarafından davacıya ödenmesi gerektiğinin tespitine karar verilerek aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur" gerekçesine dayalı olarak karar verilmiştir....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İŞ) Mahkemesi KARAR 30/03/2007 tarihinde geçirdiği iş kazası dolayısıyla davacının ... Kurumu tarafından tespit edilen sürekli iş göremezlik oranına ilişkin olarak, sürekli iş göremezlik oranı tespit kararları ve varsa Yüksek Sağlık Kurulu kararları Kurum'dan celp edilip dosyaya eklendikten sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere geri gönderilmesi için, dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 04/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi....
İhtisas Dairesi’nin 30/03/2015 tarihli raporu ile %28,20 olarak belirlendiği, ilk derece mahkemesinin 28/06/2016 tarih ve 2014/117 Esas, 2016/294 Karar sayılı kararında %28,20 oranına itibar edilerek davacı lehine 95.524,56 TL maddi, 25.000,00 TL manevi tazminat ödenmesine karar verildiği, anılan kararın davanın taraflarınca temyiz edildiği, davacının temyiz nedenleri arasında sürekli iş göremezlik oranına ilişkin bir temyiz nedeni bulunmadığı, ilk derece mahkemesi kararının davalının sürekli iş göremezlik oranları arasında çelişki bulunduğuna yönelik temyizi doğrultusunda Yargıtay (Kapatılan) 21....
Somut olayda, davacı tarafın %38,00 sürekli iş göremezlik oranına karşı bozmadan önceki 02/12/2013 tarihli celsede „gelen rapora bir itirazımız yok“ şeklinde beyanda bulunması, davacının sürekli iş göremezlik oranını %38,00 olarak kabul eden ilk mahekeme kararının davacı tarafından temyiz edilmemiş olması, son olarak davacı vekilinin bozmadan sonra ibraz ettiği 19/06/2017 tarihli dilekçesi ile %38,00 sürekli iş göremezlik oranını açıkça kabul etmesi nedeniyle davalı lehine usuli kazanılmış hak oluştuğundan mahkemece %38,00 oranını aşacak şekilde davacının sürekli iş göremezlik oranının %66,00 olduğundan bahisle sonuca varılması isabetsiz olduğu gibi tek davalı bulunmasına karşın gerekçeli karar başlığında davalının iki kez gösterilmesi de doğru olmamıştır. Diğer yandan manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş olmasına karşın davalı tarafından yapılan yargılama giderleri haklılık oranına göre paylaştırılmadan tamamının davalı üzerinde bırakılması ayrıca hatalı olmuştur....
İhtisas Kurulundan alınacak rapor ile Yüksek Sağlık Kurulu Kararı arasında sürekli iş göremezlik oranına yönelik görüş ayrılığı bulunduğu takdirde çelişkinin giderilmesi için dosyanın Adli Tıp 2. Üst Kuruluna gönderilerek çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekir. Bu açıklamalardan olarak somut olayda, ATK 3.İhtisas Dairesince davacı sigortalının sürekli iş gücü kaybı oranı %45,2 olarak belirtilirken aynı yaralanma olayı nedeniyle SGK tarafından gönderilen yazıda bu kez sigortalının sürekli iş gücü kaybı oranının %46,2 olarak belirtildiği, Mahkemece davacının sürekli iş göremezlik oranına ilişkin bu raporlar arasındaki çelişki giderilmeden SGK tarafından gönderilen yazıya itibar edilerek eksik incelemeyle karar verildiği anlaşılmıştır....
"İçtihat Metni"Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir. Mahkeme, davanın kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davacı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. Dava iş kazası sonucu sürekli iş göremez duruma giren sigortalıya bağlanan gelir, geçici iş görekmezlik ödemeleri ve tedavi gideri nedeniyle uğranılan Kurum zararının 506 sayılı Yasa'nın 10 ve 26. maddeleri uyarınca tahsili istemine ilişkindir. Dosya kapsamına göre; iş kazası sonucu eli bilekten kesilen sigortalıya 14.9.2006 tasis onay tarihli karar ile 2.11.2004 tarihinden itibaren % 22,2 iş göremezliğe girdiğinden bahisle gelir bağlandığı, iş göremezlik oranına itiraz üzerine ....'nun 14.5.2010 tarihli kararı ile ...''...
Somut olayda, iş kazası olduğu iddia olunan olayın, Sosyal Güvenlik Kurumu’na bildirildiği ve yapılan müfettiş tahkikatı ile iş kazası sayıldığı uyuşmazlık konusu değildir. Uyuşmazlık, davacı sigortalının maluliyet oranının belirlenmesi noktasında toplanmaktadır. Sosyal Güvenlik Kurumu Sağlık ve Maluliyet İşlemleri Dairesi Başkanlığı tarafından davacı sigortalının sürekli iş göremezlik oranını % 3,00 olarak belirlenmiştir. Davacının anılan sürekli iş göremezlik oranına itirazı üzerine, Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Hastanesi Başhekimliği tarafından düzenlenen 04.12.2008 tarihli özürlü sağlık kurul raporunda davacı sigortalının sürekli iş göremezlik oranının %14,00 olduğunu bildirilmiştir. Mahkemece, %14,00 sürekli iş göremezlik oranı esas alınarak davacı sigortalının maddi tazminat miktarı hesaplattırılmış ve Sosyal Güvenlik Kurumunun gelir bağlamadığından bahisle bu yönde bir indirim yapılmaksızın maddi tazminata hükmedilmiştir. ....
