Dava konusu taşınmaz tapuda davacı Hazine adına kayıtlı olup, mera tahsis çalışmaları sırasında mera kaynakları arasına alınarak tahsis edildiği anlaşılmaktadır. 4342 sayıl Mera Kanununun 9. maddesine 4916 sayılı yasanın 27. maddesi ile eklenen 7. fıkra ile; “Belediye ve mücavir alan sınırları içerisinde bulunan, Devletin hüküm ve tasarrufu altında veya Hazinenin özel mülkiyetindeki arazilerin mera, yaylak veya kışlak olarak tespit ve tahdit çalışmalarından önce Maliye Bakanlığından izin alınır” hükmü getirilmiştir. Görüldüğü üzere, bu nitelikteki bir yerin 4342 sayılı Mera Kanununun 5.maddesinden yararlanılarak mera kaynakları arasına alınması anılan yasa hükmü uyarınca tespit ve tahdit çalışmalarından önce Maliye Bakanlığından izin alınmasına bağlıdır. Somut uyuşmazlıkta, değinilen biçimde işlem yapılmadığından dava konusu yerin mera kaynakları arasına alınması olanaklı değildir....
Dava, mera komisyon kararının iptali ve taşınmazın orman olarak tescili istemine ilişkindir. Mahkemece davalı İzmir Gıda Tarım ve Hayvancılık il Müdürlüğü husumetiyle davaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve Kanuna aykırıdır. Şöyle ki; davacı Orman İşletmesi, mera özel sicilindeki kaydın iptali ile 4342 sayılı Kanuna göre mera komsiyonu tarafından yapılan tespit, tahdit ve tahsisin iptali istemiyle eldeki davayı açmıştır. 4342 sayılı Mera Kanununun Mera, Yaylak ve Kışlakların Hukuki Durumu kenar başlıklı 4.maddesinde, mera, yaylak ve kışlakların kullanma hakkı bir veya birden çok köy veya belediyelere ait olduğu, bu yerlerin Devletin hüküm ve tasarrufu altında olduğu açıklanmıştır. Aynı Kanunun 6.maddesinde; mera yaylak ve kışlakların tespit, tahdit ve tahsisinin Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca (Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı) yapılacağı ifade edilmiştir....
Dava konusu taşınmaz kadastro çalışmaları sırasında 104 ada 1 parsel numarasını almışsa da; 2003 yılında Bilecik İl Tarım Müdürlüğüne bağlı Mera Komisyonunca yapılan çalışmalar sonucunda mera olarak Sorguncukahiler köyü tüzel kişiliği adına tahsis edilmiştir. Bu köyde kadastro sonuçları 20.10.2008 ve 20.11.2008 tarihleri arasında ilan edilmiş ve 21.11.2008 tarihinde kesinleşmiştir. Kadastro çalışmalarından önce 2003 yılında yapılan Mera Komisyonu çalışmaları sonucunda dava konusu taşınmazın mera olarak sınırlandırılması ve tahsisi kesinleşmiş, özel siciline kaydedilmesi içinde 28.11.2005 tarihli yazıyla Tarım İl Müdürlüğünce evraklar Tapu Sicil Müdürlüğüne gönderilmiştir. Tapu Sicil Müdürlüğünce de özel siciline 104 ada 1 parsel 65.678,95 m2 yüzölçümlü olarak kaydedilmiştir. 4342 sayılı Mera Kanununun 4. maddesine göre mera, yaylak ve kışlakları kullanma hakkı bir veya birden çok köy veya belediyeye aitttir. Bu yerler Devletin hüküm ve tasarrufu altındadır....
Bu süre içinde ilgili komisyonlar tarafından mera, yaylak ve kışlakların tespit ve tahdidi yapılarak, durum Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğüne intikal ettirilir) hükmü ile aynı maddenin 7. fıkrasındaki (komisyonlar, yukarıda belirlenen süre içinde mera tespit ve tahdit işlemlerini yapmadığı takdirde, bu işlemler 3402 Sayılı Kadastro Yasası hükümlerine göre kadastro komisyonlarınca gerçekleştirilir) hükmü karşısında, mera komisyonu tarafından tesbit ve tahdidi yapılarak Tapu Kadastro Genel Müdürlüğüne intikal ettirilen, ya da yasada öngörülen sürede komisyonca tesbit ve tahdidin yapılmaması nedeniyle bu işlemlerin arazi kadastro ekiplerince yapılarak kadastro tutanağı düzenlenen taşınmazlar hakkında 3402 Sayılı Yasanın 11/1....
HUKUK DAİRESİ DOSYA NO : 2022/1944 KARAR NO : 2022/2003 T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A İ S T İ N A F K A R A R I İNCELENEN KARARIN MAHKEMESİ : MESUDİYE ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ TARİHİ : 10/02/2022 NUMARASI : 2020/30 ESAS, 2022/54 KARAR DAVA KONUSU : Mera, Yaylak ve Kışlağa İlişkin Davalar (Mera Tespit Komisyonu Kararının İptali) KARAR : Mesudiye Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 10/02/2022 tarih, 2020/30 esas 2022/54 karar sayılı kararına karşı, davacı vekili tarafından süresi içerisinde istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, dosya üzerinde yapılan inceleme neticesinde, TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ : İDDİA: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Ordu Mera Komisyon Başkanlığının 08/01/2019 tarih ve 2019/01 karar sayılı Ordu Valilik makamının 21/01/2019 tarihli valilik onaylı kararı ile Ordu ili Mesudiye ilçesi idari sınırları içerisinde bulunan Ordu Mera Komisyonu Başkanlığı tarafından yapılan mera tespit ve tahdit işlemlerinde Ordu ili Kabadüz ilçesine bağlı...
Başka bir deyişle taşınmaz, davacı Hazine’nin özel mülkiyetindeki araziler arasındadır. 4342 sayıl Mera Kanununun 9. maddesine 4916 sayılı yasanın 27. maddesi ile eklenen 7. fıkra ile; “Belediye ve mücavir alan sınırları içerisinde bulunan, Devletin hüküm ve tasarrufu altında veya Hazinenin özel mülkiyetindeki arazilerin mera, yaylak veya kışlak olarak tespit ve tahdit çalışmalarından önce Maliye Bakanlığından izin alınır” hükmü getirilmiştir. Görüldüğü üzere, Hazine’nin özel mülkiyetindeki bir taşınmazın da 4342 sayılı Mera Kanununun 5.maddesinden yararlanılarak mera kaynakları arasına alınması anılan yasa hükmü uyarınca tespit ve tahdit çalışmalarından önce Maliye Bakanlığından izin istenmesine koşuluna bağlıdır. Somut uyuşmazlıkta, değinilen biçimde işlem yapılmadığından dava konusu yerin mera kaynakları arasına alınması olanaklı değildir. Yapılan bu saptamaya göre, davanın kabulü yerine yazılı bazı gerekçelerle reddi doğru olmadığından karar bozulmalıdır....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 10.12.2010 gününde verilen dilekçe ile mera komisyon kararının iptali istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 12.05.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Dava, Mera Tahsis Komisyonu kararının iptali istemiyle açılmıştır. Davalı, davaya cevap vermemiştir. Mahkemece, dava reddedilmiştir. Hükmü, davacı Hazine vekili temyiz etmiştir. Dava konusu 102 ada 23 sayılı parselin kadastro çalışmaları sırasında tarla niteliği ile davacı Hazine adına tespit ve tescil edildiği, mera tahsis çalışmaları sırasında mera kaynakları arasına alınarak davalı köye tahsis edildiği anlaşılmaktadır....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 20.10.2009 gününde verilen dilekçe ile mera komisyon kararının iptali istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 15.02.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Dava, Mera Tahsis Komisyonu kararının iptali istemiyle açılmıştır. Davalı, davaya yanıt vermemiştir. Mahkemece, dava reddedilmiştir. Hükmü, davacı Hazine temyiz etmiştir. Dava konusu 353 sayılı parselin kadastro çalışmaları sırasında ham toprak niteliği ile davacı Hazine adına tespit ve tescil edildiği, mera tahsis çalışmaları sırasında mera kaynakları arasına alınarak davalı köye tahsis edildiği anlaşılmaktadır....
Davalı ... vekili; 4342 SK 13. maddesinde mera olarak tahsis edilen taşınmazlara karşı 30 gün içinde dava açılacağını açıkça belirtmiş olmasına rağmen, davacının bu süreye uymadığını, davanın ... adına Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğüne yöneltilmesi gerektiğini, meraların tespiti, tahtidi ve tahsisi işlemlerinin nasıl yapılacağının 4342 SK.nun 11., 12., 13., 14 ve 15. maddelerinde düzenlendiğini, davacının Tarım Müdürlüğü, Mera Komisyonu ve Valiliğe başvurmadan açmış oluduğu davanın usulden reddinin gerektiğini, davanın, 4342 ... Kanun gereğince meraların tahdit, tespit ve tahsis işlemlerini yapan Mera Komisyonunu bünyesinde bulunduran Amasya Valiliği'ne karşı açılması gerektiğini, dava konusu taşınmazın bulunduğu ... Köyünde Mera Komisyonu kadastro çalışmaları yaptığını, bu çalışmalar sonucunda taşınmazın bulunduğu alanın mera olarak tespit ve özel siciline tescil edildiğini, ......
Hükmü, davalı köy tüzele kişilikleri temyiz etmiştir. 4342 sayılı Mera Kanunu’nun 3. maddesinde yapılan tanıma göre mera, hayvanların otlatılması ve otundan yararlanması için tahsis edilen veya kadimden beri bu amaçla kullanılan yerlerdir. Mera, yaylak ve kışlakların kullanma hakkı bir veya birden çok köy veya belediyeye ait olabilir. Yasanın 4. maddesi hükmüne göre de, mera komisyonunun henüz görev başlamadığı yerlerde evvelce çeşitli kanunlar uyarınca yapılmış olan tahsislere ve teessüs etmiş, teammüllere göre meranın köy veya belediye halkı tarafından kullanılmasına devam olunur. Ancak; bir yerde mera komisyonu faaliyetine başlamış ise mera, yaylak ve kışlakların kullanımında kadim kullanma şeklinin bir önemi kalmaz ve tahsis “ihtiyaç” kriterine göre yapılır....
