WhatsApp Hukuki Asistan

Yeni

Son Karar yapay zeka destekli hukuk asistanınız artık WhatsApp üzerinden cebinizde. Aşağıdaki hizmetlerden dilediğinizi seçerek WhatsApp asistanınıza soru sorarak hemen kullanmaya başlayabilirsiniz.

Hukuki Destek Alma
Hukuki sorularınız için anında uzman desteği alın
Yargıtay ve BAM Kararı Arama
Emsal kararlar ve içtihatlar için arama yapın
Dava Dilekçesi Hazırlama
Yapay zeka ile hızlı ve profesyonel dilekçeler oluşturun
Sözleşme Hazırlama
Özelleştirilmiş sözleşme şablonları oluşturun
Loading Logo

sonkarar

Sayfa Yükleniyor

aranmaması hususları nazara alındığında; maddi gerçeğin hiçbir tereddüte yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması açısından sanığın müşteki Necati ya da başka şahıslardan alacaklı olduğu icra takip dosyalarının bulunup bulunmadığı araştırılarak bulunması halinde getirtilip incelenmesinden, faiz karşılığı ödünç para verme işi ile uğraşıp uğraşmadığı hususunda kolluk marifetiyle araştırma yaptırılmasından ve vergi mükellefi olduğunun tespiti halinde hakkında vergi incelemesi yapılmasının sağlanmasından sonra sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerekirken eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle yazılı şekilde beraat hükmü kurulması, Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....

    "İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tefecilik HÜKÜM : Beraat Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK'nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun...

      "İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tefecilik HÜKÜM : Beraat Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: TCK'nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin de hayatın olağan akışına uygun olmaması, bununla birlikte sanığın 2008 yılından beri...

        HUKUK DAİRESİ Taraflar arasındaki uyuşmazlığın, ödünç sözleşmesinden kaynaklı verilen nakden kaydını içeren senetten dolayı menfi tespit istemine ilişkin bulunmasına ve tarafların sıfatına göre kararın temyiz incelenmesi görevi Yargıtay Yüksek 3. Hukuk Dairesi' ne ait olup, 6723 sayılı Danıştay Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik yapılmasına Dair Kanun'un 21/2. maddesi ile değişik 2797 sayılı Kanun'un 60/3. maddesi gereğince dosyanın anılan Yüksek Daireye gönderilmesi gerekmektedir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın görevli Yargıtay Yüksek 3. Hukuk Dairesi Başkanlığı'na GÖNDERİLMESİNE, 15/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....

          "Ödünç Sözleşmesi" yapılmış olup bu sözleşmeye göre ödünç veren bir miktar parayı ödünç alana devretmeyi, ödünç alanda aynı miktarda parayı geri vermeyi üstlendiğini, müvekkili tarafından sözleşemeye uygun olarak banka aracılığıyla 629.800,00- TL'yi davalı borçluya devrettiğini, ancak davalı borçlu geri verme borcunu yerine getirmediğini, davalı tarafın, müvekkilinin bütün talep ve ısrarlarına rağmen borcunu ödemediği gibi, kötüniyetli olarak borcunu inkar ettiğini, halbuki, banka dekontunda paranın emanet (borç) olarak verildiğine ilişkin kayıt bulunduğunu, banka dekontundaki kayıt paranın davalı borçluya devredildiğini gösterdiğini, bu şekilde, taraflar arasındaki hukuki ilişki ve paranın davalıya ödünç verildiğinin açıklığa kavuştuğunu, davacı müvekkili tarafından başlatılan İcra takibinde Ödeme Emrinin davalıya 17/03/2022 tarihinde tebliği TBK'nun 392....

          "Ödünç Sözleşmesi" yapılmış olup bu sözleşmeye göre ödünç veren bir miktar parayı ödünç alana devretmeyi, ödünç alanda aynı miktarda parayı geri vermeyi üstlendiğini, müvekkili tarafından sözleşemeye uygun olarak banka aracılığıyla 629.800,00- TL'yi davalı borçluya devrettiğini, ancak davalı borçlu geri verme borcunu yerine getirmediğini, davalı tarafın, müvekkilinin bütün talep ve ısrarlarına rağmen borcunu ödemediği gibi, kötüniyetli olarak borcunu inkar ettiğini, halbuki, banka dekontunda paranın emanet (borç) olarak verildiğine ilişkin kayıt bulunduğunu, banka dekontundaki kayıt paranın davalı borçluya devredildiğini gösterdiğini, bu şekilde, taraflar arasındaki hukuki ilişki ve paranın davalıya ödünç verildiğinin açıklığa kavuştuğunu, davacı müvekkili tarafından başlatılan İcra takibinde Ödeme Emrinin davalıya 17/03/2022 tarihinde tebliği TBK'nun 392....

          ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ TARİHİ: 08/02/2021 NUMARASI: 2019/359 2021/145 DAVANIN KONUSU: Menfi Tespit (Ticari İlişkiden Kaynaklanan) Taraflar arasındaki menfi tespit davasında İstanbul Anadolu 22. Asliye Hukuk ve İstanbul Anadolu 2. Asliye Ticaret Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R Dava, ipoteğin fekki ve kambiyo senedine dayalı menfi tespit talebine ilişkindir. İstanbul Anadolu 22. Asliye Hukuk Mahkemesince, "......

            Dava, ödünç sözleşmesinden kaynaklanan itirazın iptali davasıdır. Davacı, davalıya verdiğini belirttiği ödünç paranın tahsili için başlattığı icra takibine yapılan itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep etmiştir. Taraflar arasındaki para alıp verme işlemlerine dair açıklamaları ve sunulan dekont örnekleri incelendiğinde bu işlemin 6098 sayılı TBK.'nun 386. vd. maddelerinde düzenlenen tüketim ödüncü sözleşmesi niteliğinde olduğu anlaşılmaktadır. 6098 sayılı TBK.'nun 386. vd. maddesinde tüketim ödüncü; "Ödünç verenin, bir miktar parayı ya da tüketilebilen bir şeyi ödünç alana devretmeyi, ödünç alanın da aynı nitelik ve miktarda şeyi geri vermeyi üstlendiği sözleşmedir." şeklinde tanımlanmıştır. Davacının, dava ettiği parayı davacıya ödünç, borç olarak olarak verdiğini iddia ettiği anlaşılmaktadır. Uyuşmazlığın esasına girilmesinden önce, ödünç verilen bir paranın geri verme zamanının belirlenmesi gerekir. 6098 sayılı TBK.'...

            ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ ESAS NO : 2024/22 Esas KARAR NO : 2024/19 DAVA : İtirazın İptali (Ödünç Verme Sözleşmesinden Kaynaklanan) DAVA TARİHİ : 10/01/2024 KARAR TARİHİ : 12/01/2024 Mahkememizde görülmekte olan İtirazın İptali (Ödünç Verme Sözleşmesinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda, GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Müvekkilinin davalıya vermiş olduğu 250.000,00 TL borcunu davalıdan tahsil edemediğini, bu nedenle ... 29.İcra Dairesi ......

              Yükümlünün karara karşı yaptığı temyiz başvurusu Danıştay Onbirinci Dairesince kabul edilerek vergi mahkemesi kararı bozulmuş ise de vergi dairesi başkanlığının karar düzeltme istemini kabul eden Danıştay Yedinci Dairesi 27.12.2001 günlü ve E:2000/10024, K:2001/4180 sayılı kararıyla; mahkeme kararının, amortismana tabi iktisadi kıymete ilişkin cezalı katma değer vergisi yönünden davanın redine ilişkin hüküm fıkrasının hukuka uygun bulunduğu, 6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun 28 inci, 90 sayılı Ödünç Para Verme İşleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 3 üncü, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 17 inci maddeleri uyarınca, ivaz karşılığı ödünç para verme işini, devamlı ve mutat meslek halinde yapanların, 6802 sayılı Kanunun uygulanması bakımından banker sayılması gerektiği, dairelerinin süregelen içtihadına göre, aynı takvim yılı içinde birden fazla kişiye ya da birden fazla olmak üzere bir kişiye veya birbirini izleyen yıllarda bir ya da birden çok kişiye ödünç para verilmesi...

                UYAP Entegrasyonu