"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet ve Çeyiz Alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, velayet, tazminatlar, yargılama gideri ve vekalet ücreti yönünden, davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, nafaka, tazminatlar, ziynet ve çeyiz eşyası alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle Türk Medeni Kanununun 166/1. maddesi gereğince boşanmaya karar verildiği halde hüküm fıkrasında Türk Medeni Kanununun 166/3. maddesinin yazılmasının maddi hataya dayalı olup mahallinde düzeltilmesinin mümkün bulunmasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Mahkemece davacı-davalı kadın yararına yoksulluk nafakasına...
Somut olayda; davacının ziynet ve çeyiz eşyası alacağının dayanağı olan çeyiz senedinin incelenmesinde her iki davalının eşyaları teslim aldıklarını belirterek, belgeyi imzalamış oldukları anlaşılmaktadır. Davalı ...'nin belgeyi müşterek borçlu sıfatı ile imzalamış olduğundan davaya konu çeyiz eşyaları yönünden davacıya karşı diğer davalı ... ile birlikte sorumlu olduğunun kabulü gerekir. Mahkemece birlikte oturmadıkları, kefil sıfatının bulunmadığı gerekçeleri ile çeyiz eşyaları yönünden davalı ...'ye açılan davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Bu bakımdan mahkemece; davalı ... yönünden çeyiz eşyalarına yönelik olan davanın kabulüne karar verilebilmesi için karar düzeltme talebinin kabulü ile bu yöndeki onama ilamının kaldırılması ve mahkeme kararının yalnızca bu nedenle bozulması gerekmektedir....
Temyiz Sebepleri Davalılar vekili, kabul edilen ziynet alacağı yönünden kararın bozulmasını talep etmiştir. C. Gerekçe 1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme Uyuşmazlık, davacının ziynet alacağı davasının kabulünün doğru olup olmadığı noktasında toplanmaktadır. 2. İlgili Hukuk 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri. 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 1 inci, 2 nci, 6 ncı, 220 nci, 222 nci ve 226 ncı maddeleri. 3....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet ve Çeyiz Alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından her iki boşanma davası ve ferileri, ziynet alacağı davasının kabulü ve çeyiz alacağı davasında hükmedilmeyen vekalet ücreti yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise manevi tazminatın miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin çeyiz alacağı davasında hükmedilmeyen vekalet ücretine yönelik temyiz itirazları yersizdir. 2-Mahkemece, davalı-karşı davacı kadının boşanma davasının kabulüne, davacı-karşı davalı erkeğin ise boşanma davasının kadının eylemlerinin erkek tarafından affedildiğinden bahisle reddine...
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet-Çeyiz ve Ev Eşyası Alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 492 sayılı Harçlar Kanununda ve bu kanuna ekli “Yargı Harçları” başlıklı (1) sayılı tarifede, 5766 sayılı ve 6217 sayılı Kanunlarla yapılan değişiklik gereğince; harca tabi davalarda yapılan temyiz başvurularından; Temyiz başvuru harcının ve kararda gösterilen ilam harcının dörtte birinin (maktu harca tabi davalarda maktu harcın tamamı) temyiz peşin harcı olarak alınması (1 sayılı Tarife III /e bendi) zorunludur. Davacı kadından ziynet alacağı davası ile çeyiz ve ev eşyası alacağı davasına yönelik temyiz itirazları bakımından ayrı ayrı alınması gerekli maktu temyiz karar harcının alınmadığı görülmektedir....
Hal böyleyken, davacı-karşı davalı kadın eşin eşit kusurlu kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı-karşı davalı kadın eşin maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) taleplerinin reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir. 3-Tarafların ziynet eşya alacağı ve çeyiz eşyası alacağına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince: Davacı-karşı davalı kadın eş, dava dilekçesinde ziynet eşyalarının ve çeyiz eşyalarının aynen iadesini, olmadığı takdirde bedelini talep etmiştir. Tefhim edilen kısa kararda ve hükümde çeyiz eşyalarının cins, nitelik, miktar ve değerleri ayrı ayrı gösterilmemiş, bilirkişi raporuna atıf yapılmıştır....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Ziynet alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Davacı kadın, dava dilekçesi ile çeyiz senedinde yazılı olan ziynetlerin aynen veya bedelinin iadesine karar verilmesini talep etmiş, davalı erkek ise; çeyiz senedindeki imzanın kendisine ait olduğunu, ancak çeyiz senedinde yazılı olduğu adette ziynet takılmadığını ve ziynet eşyalarının düğün masraflarına harcandığını beyan etmiştir. Mahkemece; tanık beyanlarıyla ve diğer delillerle davacının evden kovulduğunun ispatlanamadığı, bu yüzden yasal karine gereğince davacının evden çeyiz eşyaları ve altınlarıyla ayrıldığının kabulünün gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Davalı erkek yazılı belgeye karşı bir belge sunmamıştır....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ Taraflar arasındaki (asıl davada) ziynet-eşya alacağı ,(karşı davada) ziynet alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, (asıl ve karşı davanın )kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı- karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı-karşı davalı, dilekçesinde; tarafların 2012 yılında evlendiklerini, evlilikleri süresince davalının anne ve babası ile aynı evde ikamet ettiklerini,nitelik,adet ve gramlarını tek tek belirttiği çeyiz ve ziynet eşyalarının davalı tarafta kaldığını,bunların toplam değerinin 20.730,00 TL olup bu eşyalardan 22.sıradaki sandık içi,21.sıradaki 2 adet halı,20.sıradaki tencere takımları ,17.sıradaki yün yastıkların tamamen davacıya ait olduğunu,diğer ziynet ve çeyiz eşyalarının da davacıya bağışlandığını; çeyiz senedi düzenlenirken...
Dava konusu ziynet eşyaları ve çeyiz eşyaları senede bağlanmış olup bu senet davalıyı bağlayıcı niteliktedir.Çeyiz senedinde açıkça,ziynet eşyalarının ve çeyiz eşyalarının davalıya teslim edildiği ve davalı tarafından da teslim alındığına dair tutanak imza altına alınmıştır. Dolayısıyla, çeyiz senedindeki bu beyanın aksini, ziynet eşyalarının davacıda olduğunu yada var olmadığı iddiasını davalı aynı nitelikte bir delille ispatlamakla yükümlüdür. Davacı tarafından dosyaya sunulan çeyiz senedinde, davacı kadın tarafından talep edilen ziynet eşyalarının ve çeyiz eşyalarının yazıldığı görülmektedir. Senet içeriğinde davalının senette yazılı eşyaları teslim aldığı belirtilmiştir.6100 sayılı HMK 200 ve 201. Maddesi gereğince senede karşı senetle ispat zorunluluğu ilkesi kabul edilmiştir.Davalı davaya konu çeyiz senedinde yazılı bulunan ziynetleri ve çeyiz eşyaları davacı kadına teslim ettiğini yazılı delille kanıtlaması gerekir....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk ( Aile ) Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Ziynet ve Çeyiz Eşyası Alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Uyuşmazlık ve hüküm ziynet ve çeyiz eşyalarının aynen iadesi, olmadığı takdirde bedellerinin tahsili istemine ilişkin olup, inceleme görevi Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu'nun 26.07.2016 tarihli 263 sayılı kararının 2. maddesi ve 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarih 2016/1 sayılı iş bölümü kararı gereğince Yargıtay 3. Hukuk Dairesine aittir. SONUÇ : Yukarıda belirtilen sebeple dosyanın görevli Yargıtay 3. Hukuk Dairesi Başkanlığına gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.10.2016 ( Prş.)...
