Ancak, davacı vekili, dava dilekçesinde, dava konusu edilen ziynet eşyalarının aynen iadesini mümkün olmadığı takdirde bedelinin tahsilini talep etmiştir. Mahkemece, yapılan yargılama sonucu davanın kabulü ile ziynet eşyalarının aynen, mevcut değilse belirtilen ziynetlerin fili ödeme günündeki değerinin davalılardan tahsiline karar verilmiştir. HMK.'nun 26.maddesi (1086 sayılı HUMK’nun 74. maddesi) hükmü gereği hakim tarafların iddia, savunma ve istekleri ile bağlı olup ondan fazlasına ya da başka bir şeye hükmedemez. Davacı, dava konusu ziynetlerin aynen iadesini mümkün olmadığı takdirde bedelinin tahsilini talep etmiş olmasına karşın mahkemenin bu talebi aşarak hüküm altına aldığı ziynet eşyalarının fiili ödeme günündeki değerinin tahsiline karar vermesi doğru görülmemiştir....
Dava, çeyiz ve ziynet eşyalarının mevcutsa aynen, değilse bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, çeyiz eşyaları teslim edildiğinden karar verilmesine yer olmadığına, ziynet alacağına ilişkin davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince ziynet alacağına yönelik temyiz edilmiştir. Davacı vekili, dava dilekçesinde, çeyiz ve ziynet eşyalarının davalı tarafından alıkonulduğunu bir daha eve dönülememesi üzerine de davalı tarafta kaldığını belirterek, ziynet ve çeyiz eşyalarının mevcutsa aynen, değilse bedelinin tahsilini istemiştir. Davalı ise, çeyiz eşyalarının teslim edildiğini ziynet eşyaların ise giderken götürüldüğünü belirterek davanın reddini savunmuştur. Türk Medeni Kanunu’nun 6.maddesi hükmü uyarınca kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri hakkını dayandırdığı olguların varlığını kanıtlamakla yükümlüdür....
Somut olayda; davacı (kadın), dava konusu edilen ziynet eşyası ve düğünde takılan paranın davalı tarafından rızası dışında elinden alındığını ileri sürmüş; davalı koca ise, ziynet eşyalarının bir kısmının ve düğünde takılan paranın araç alımında kullanıldığını, ziynetlerin geriye kalanının ise çalındığını iddia etmiştir. Mahkemece, davacının ziynet eşyalarının evlilik birliği içinde davacıdan rızası dışında alındığı iddiasının ispatlanamadığı belirtilerek, düğünde takılan ziynet eşya alacağı ve nakit para alacağı talebinin reddine karar verilmiştir. Oysa, davalı bir kısım ziynet eşyasının ve paranın araç alımı için bozdurulduğunu, bir kısmının ise çalındığını beyan etmiş olmakla bu ziynetler ve para yönünden davada ispat külfeti yer değiştirmiştir. Davalı, söz konusu ziynet eşyalarının ve paranın, davacının kendi isteği ile iade edilmemek üzere verildiğini kanıtlamadıkça iade ve tazmin ile yükümlüdür....
Aile Mahkemesi Taraflar arasındaki karşılıklı katılma alacağı, katkı payı, değer artış payı ve birleşen ziynet eşyalarının aynen, mümkün olmaması halinde bedelinin tahsili davalarından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince asıl davanın kabulü ile 105.000,00 TL katılma alacağının karar tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte kadından alınarak erkeğe verilmesine, birleşen mal rejiminin tasfiyesinden kaynaklı alacak isteminin reddi ile ziynet alacağı istemine ilişkin davanın kısmen kabulü ile dava konusu ziynet eşyalarının aynen iadesine, aynen iadenin mümkün olmaması durumunda ile 166.016,00 TL ziynet alacağı bedelinin erkekten alınarak kadına verilmesine karar verilmiştir....
Davalı vekili, cevap dilekçesinde özetle; tarafların başlangıçta davalının ailesi ile birlikte yaşadıklarını, daha sonra davacı ayrı eve çıkmak isteyince davacının ziynet eşyalarının bozdurularak ev eşyalarının alındığını, ziynet eşyalarının ayrı ev açılması sırasında davacının rızasıyla satılarak paraya çevrildiğini ve ev eşyalarının alındığını, ev eşyalarının davacıya tesliminin her zaman mümkün olduğunu beyanla, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Davacı vekili, 15/02/2021 tarihli "işlemden kaldırılan dosyanın yenilenmesi" talepli dilekçesinde özetle; düğünde takılan takılar ve paraya yönelik dava değerini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 8.000,00 TL olarak açıklamış ve belirtilen dava değeri üzerinden peşin nispi harcı yatırmıştır. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ : Mahkemece, "... Ev eşyalarının düğünde takılan paralarla alındığı, davanın ispatlanamadığı" gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir....
Ancak; mahkemece, hem ziynet eşyalarının hem de ev eşyalarının aynen iadesine olmadığı takdirde bedellerinin tahsiline karar verilmekle mükerrer tahsilata sebebiyet verildiği anlaşılmaktadır. O halde; mahkemece; tarafların beyan ve savunmaları birlikte değerlendirilerek; ziynet eşyaları ile karşılandığı belirlenen ev eşyaları yönünden mükerrer tahsilata sebebiyet verilmeyecek şekilde karar verilmesi gerekirken; yanılgılı değerlendirme ile hem ziynet bedeline hem de ziynet karşılığı alınan ev eşyası bedeline hükmedilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir." gerekçesiyle bozulmuştur....
Mahkemece davacının rızası ile ziynet eşyalarının alındığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır. Ancak ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere kocaya verildiğini, kadının isteği ve onayı ile bozdurulup ihtiyaçlar için harcandığının davalı yanca kanıtlanması halinde koca ziynet eşyalarını iadeden kurtulur. Davada davacıya ait olduğu anlaşılan dava konusu altınların evliliğin devamı sırasında davalı tarafından bozdurularak balayı ve iş ihtiyacı nedenleriyle harcandığı davalı yanca kabul edilmektedir. Davalı koca kadının iade edilmemek üzere kendi rızası ile ziynet eşyalarını verdiğini tanık anlatımları ile kanıtlayamamıştır. Bu nedenle dava konusu ziynet eşyalarını davacıya iade ile mükelleftir....
Somut olayda; dinlenen davacı tanıklarının, kadının baba evine geldiğinde üzerinde hiçbir ziynet eşyası bulunmadığına tanıklık ettikleri, ziynet eşyalarının akıbeti konusundaki bilgilerinin duyuma dayalı olduğu, davalı erkek tanıklarının ise, kadının ziynet eşyalarını sürekli üzerinde taşıdığını ve baba evine dönerken tüm ziynet eşyalarının üzerinde olduğunu beyan ettikleri, bu durumda ispat külfetini üzerinde bulunduran davacı kadının ziynet eşyalarının kendisinden alındığı ve davalı tarafın uhdesinde bulunduğu yönündeki iddiasını ispatlaya madığı dikkate alındığında, mahkemenin vakıa ve hukukî değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla, davacının istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair hüküm kurmak gerekmiştir....
Davalı vekili cevap dilekçesinde çeyiz eşyalarını teslime hazır olduklarını, ziynet eşyalarının davacıda olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece çeyiz eşyalarının aynen iadesine, olmadığı takdirde bedeli olan 7.870 TL'nin yasal faizi ile ödenmesine, ziynet eşyaları yönünden davanın reddine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir . Somut olayda, çeyiz eşyalarının davalıda bulunduğu, davalının çeyiz eşyalarını teslime hazır olduğu konuları çekişmesizdir, uyuşmazlığın ise eşyaların aynen teslimi konusundan kaynaklandığı anlaşılmaktadır . Yargıtayın yerleşik içtihatlarına göre çeyiz ve ziynet eşyası konusunda alacaklının seçimlik hakkı vardır, isterse aynen teslimi, isterse bedelin ödenmesini talep edebilir....
Davacı vekili 19/12/2014 tarihli duruşmadaki beyanında; ziynet eşyaları hariç dava dilekçesinde belirtmiş olduğu diğer ev eşyaları ile çeyiz eşyalarının tamamı ile teslim alındığını, ayrıca dava dilekçesinde belirtilen ve harçlandırılan 5.000 TL bedelin, 1.000 TL'lik kısmının çeyiz ve ev eşyalarına, 4.000 TL'lik kısmının ise ziynet eşyalarına ilişkin olduğunu belirtmiştir. Davacı vekili 04.12.2014 tarihli ıslah dilekçesinde, ziynet eşyalarına yönelik talebini 36.443,00 TL olarak ıslah etmiş ve eksik harcı tamamlamıştır. Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı tarafın iddia ettiği ziynet eşyalarının bir kısmının taraflarca müştereken bozdurularak düğün masraflarının ödenmesi için kullanıldığını, yüzük, küpe, bilezik, künye gibi ziynet eşyalarının davacı tarafça evden ayrılırken götürüldüğünü, diğer eşyaları ise iadeye hazır olduklarını belirterek, davanın reddini istemiştir....
