Loading Logo

sonkarar

Sayfa Yükleniyor

İlk derece mahkemesince davalının ziynet eşyalarının, ev eşyalarının, kıyafet ve çeyiz eşyalarının kısmen kabulü ve canlı hayvan talebinin kabulü ile davalıdan alınarak davacıya aynen iadesine, aynen iadenin mümkün olmaması halinde bedellerinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir....

    Somut olayda 24.150,00 TL ziynet, 2.500,00 TL çeyiz eşyası alacağının kabulüne karar verilmiş olup, verilen kararlar ayrı ayrı kesindir. Bu nedenle davalı-karşı davacı erkeğin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. 2-Davalı-karşı davacı erkeğin boşanma davalarına yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir....

      "İçtihat Metni"MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ Taraflar arasındaki ziynet ve çeyiz eşyasının iadesi davasında verilen ve kesinleşen kararın davalılar vekilinin talebi üzerine mahkemece tashihi üzerine, davacı vekili tarafından bu karar temyiz edilmiş olmakla, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı, davalı ile boşandıklarını, ziynet ve çeyiz eşyalarının davalıda kaldığını belirterek ziynet ve çeyiz eşyalarının iadesini talep etmiştir. Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir. Mahkeme tarafından 13.06.2012 tarihinde, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, anılan hüküm Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 2012/ 15729 Esas ve 2013/ 9202 sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmiştir. Davalı vekilinin talebi üzerine, kesinleşmiş olan hükme mahkemece 07.04.2017 tarihinde tashih şerhi yazılmış, hükümde vekalet ücretine ilişkin değişiklik yapılmış, davacı vekili tarafından tashih şerhi yazılması nedeni ile ilgili karar temyiz edilmiştir....

        "İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma-Çeyiz ve Ziynet Eşyası Alacağı Taraflar arasındaki "boşanma" ve "çeyiz ve ziynet eşyası alacağı" davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (...) tarafından, çeyiz ve ziynet eşyaları yönünden; davalı (...) tarafından ise, tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davacının çeyizler ve ziynetler konusunda, dava dilekçesinin talep sonucunda bir isteğinin mevcut olmadığının görülmesine ve bu hususta da mahkemece esasen bir hüküm tesis edilmemiş olmasına göre, davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir. 2-Davalının, eşine hakaret ettiğini, onu tehdit edip aşağıladığını kabule yeterli delil bulunmamaktadır....

          "İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı-Çeyiz Eşyası Alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından; kadının kabul edilen boşanma davası ile ziynet eşyası ve çeyiz alacağı davalarına yönelik temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin ziynet ve çeyiz eşyası alacağı davalarına yönelik temyiz itirazları yersizdir. 2-Davalının boşanma davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Kısa kararda mahkemece davacının kadın yararına 5.000,00 TL manevi tazminata hükmolunduğu halde, gerekçeli kararda bu yönden hüküm kurulmayarak kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır....

            AİLE MAHKEMESİ TARİHİ : 20/11/2020 NUMARASI : 2018/410 ESAS - 2020/532 KARAR DAVA KONUSU : Çeyiz Alacağı KARAR : Şanlıurfa 1. Aile Mahkemesinin 2018/410 esas sayılı dosyasında boşanma, ziynet ve çeyiz eşyası alacağı davası yönünden yapılan yargılama sonucunda verilen 20/11/2020 tarihli karar aleyhine karşı davacı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulduğu, dosyanın dairemizin 2022/813 esas sırasına kaydedildiği, davacının boşanmanın fer'isi niteliğindeki talepler ve ziynet eşyası alacağı yönünden istinaf incelemesinin söz konusu dosyada yapıldığı, çeyiz alacağına ilişkin davanın tefriki ile ayrı esasa kaydedilmesine ve istinaf incelemesinin yeni esas üzerinden yapılmasına karar verildiği, tefrik üzerine çeyiz eşyası alacağı davasına ilişkin dosyanın dairemizin yukarıda yazılı esas sırasına kaydedildiği anlaşılmakla dosya incelendi....

            Davalı vekili, cevap dilekçesinde; çeyiz senedindeki imzanın kendisine ait olmadığını, ev eşyalarının davalının babası tarafından satın alındığını, sandık içi çeyiz ve ziynet eşyalarının, talep edilen miktar ve değerde olmadıklarını savunarak; davanın reddini istemiştir. Mahkemece; davanın kabulü ile, talep edilen çeyiz ve ziynet eşyalarının bedeli 12.370 TL ise de, taleple bağlı kalınarak 5.000 TL'sinin, dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir. Dava, çeyiz ve ziynet eşyalarının bedelinin tahsiline ilişkindir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir....

              Öte yandan, davacı dilekçesinde getirdiği çeyiz eşyalarını belirtmiş, davalı, davacının getirdiğini belirttiği eşyaların tamamının getirmediğini belirterek itiraz etmiş, davacının getirdiğini kabul ettiği çeyiz eşyalarını dilekçesinde belirtmiştir. Mahkemece, dinlenen tanıkların, getirilen çeyiz eşyalarına yönelik ayrıntılı beyanları alınmadan, davacı tarafından talep edilen tüm çeyiz eşyalarının aynen iadesi mümkün olmaması halinde bilirkişi tarafından tespit edilen bedellerinin ödenmesine karar verilmiştir. Davacının getirdiğini beyan ettiği çeyiz eşyalarının tamamı davalı tarafından kabul edilmemiştir. Bu durumda davacı getirdiğini iddia ettiği ihtilaflı çeyiz eşyalarının varlığını kanıtlamak zorundadır....

                Dava, ziynet ve çeyiz eşyalarının iadesi, mümkün olmaması halinde bedellerinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece istemin reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin ziynet eşyalarına yönelik temyiz itirazları yerinde değildir. 2-Davacı vekilinin çeyiz eşyalarına yönelik temyiz itirazlarına gelince; Davacı vekili dava dilekçesinde, tarafların boşandıklarını ve evlilik birliği sırasında müvekkilinin ve yakınlarının aldığı çeyiz eşyaları ile davacıya ait olan ziynetlerin davalıda kaldığını, davacının eşyaları almak için ortak konuta gittiğinde davalının silahla tehdit ettiğini belirterek, dava dilekçesine ekli listedeki ziynetler ile çeyiz eşyalarının mümkünse aynen iadesini, mümkün değilse fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 8000 TL'nin tahsilini istemiştir....

                  Mahkemece, davacının iddiasını çeyiz senedine dayandırdığından bahisle davalının bu senetteki ziynetleri davacıya geri verdiğini ispatlayamadığı gerekçesiyle, ziynet bedeli talebi yönünden davanın kabulü cihetine gidilmiştir. Oysa; davacı kadın, çeyiz senedinde yazılı olan ziynet eşyalarını, davalı kocanın çalışmadığı dönemde elinden alarak bozdurduğunu, parayı da kendi kişisel ihtiyaçları için kullandığını, sonrasında ziynetleri iade etmediğini ileri sürmüş, davalı ise ziynetlerin kendisi tarafından bozdurulmadığını, davacının eniştesine borç olarak verildiğini ve henüz borcun ödenmediğini savunmuştur. Buna göre davacı, ziynetlerin elinden isteği dışında alındığını ispatla yükümlüdür....

                    UYAP Entegrasyonu