Anılan maddeye göre iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum sağlık kurulunca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalının sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanacağı, iş kazası ve meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik hallerinde meslekte kazanma gücündeki kayıp oranının belirlenmesine ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve esasların Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenleneceği bildirilmiştir....
Diğer yandan, sigortalıya bağlanacak gelir ve hükmedilecek tazminatın miktarını doğrudan etkilemesi nedeniyle, işçide oluşan meslekte güç kayıp oranının hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeksizin kesin olarak saptanması gerekir. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa’nın 19. maddesidir. Anılan maddeye göre iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum sağlık kurulunca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalının sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanacağı, iş kazası ve meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik hallerinde meslekte kazanma gücündeki kayıp oranının belirlenmesine ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve esasların Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenleneceği bildirilmiştir....
Mahkemece; davanın kabulü ile, davacının 1.12.1995 tarihinden itibaren çalışma gücünün 2/3'ünü kayıp ettiğinin tespitine ve 4.2.2005 tarihli tahsis talebine istinaden, takip eden aybaşı olan 1.3.2005 tarihinden itibaren kendisine malullük aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir. Tüm dosya kapsamından; davacının 4.2.2005 tarihli tahsis talebinin, Kurumca; çalışma gücünün 2/3 ünü kaybetmediği gerekçesi ile reddedildiği, itiraz üzerine Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulu'nca düzenlenen 30.12.2005 tarih, 96/4155 kararda, sigortalının mevcut hastalık ve arızalara göre çalışma gücünün 2/3'ünü kaybetmediği ve malul sayılamayacağının belirtildiği, yargılama aşamasında 3....
HMK’nın 355. maddesi uyarınca istinaf sebepleriyle sınırlı olarak ve resen kamu düzeni yönünden yapılan inceleme sonucunda; 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun “İş kazası ve meslek hastalığı ile hastalık bakımından işverenin ve üçüncü kişilerin sorumluluğu” başlığını taşıyan 21. maddesinin birinci fıkrası, sigortalıya ya da ölümü halinde hak sahiplerine bağlanan gelirler ile yapılan harcama ve ödemelerin işverenden rücuen tahsili koşullarını düzenlenmiş olup; işverenin sorumluluğu için, zarara uğrayanın sigortalı olması, zararı meydana getiren olayın iş kazası veya meslek hastalığı niteliğinde bulunması, zararın meydana gelmesinde işverenin kastının veya sigortalının sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketinin ve bu hareket ile meydana gelen iş kazası ve meslek hastalığı arasında illiyet bağının bulunması gerekir....
, davacı ve sigortalı aleyhine, maluliyet oranına itiraz için her türlü dava hakkımızı saklı tuttuklarını , herhangi bir kabul anlamına gelmemek üzere, sigortalının rahatsızlığı meslekte kazanma gücü kaybına sebep olacak nitelikte olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir....
Başkanlığından rapor alındığı, 23.10.2009 tarihli iki hekim imzalı raporda davacının maluliyet oranının %0 olduğunun belirtildiği anlaşılmaktadır. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa’nın 19. maddesidir. Anılan maddeye göre iş kazası veya meslek hastalığı sonucu oluşan hastalık ve özürler nedeniyle Kurumca yetkilendirilen sağlık hizmeti sunucularının sağlık kurulları tarafından verilen raporlara istinaden Kurum sağlık kurulunca meslekte kazanma gücü en az %10 oranında azalmış bulunduğu tespit edilen sigortalının sürekli iş göremezlik gelirine hak kazanacağı, iş kazası ve meslek hastalığı sonucu sürekli iş göremezlik hallerinde meslekte kazanma gücündeki kayıp oranının belirlenmesine ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer usul ve esasların Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenleneceği bildirilmiştir....
Meslek Hastalıkları Hastanesi'nin 10.12.1991 tarihli raporuna göre sigortalının rapor tarihi itibariyle meslek hastalığı nedeniyle maluliyet oranı % 20.39 ise de, davacıların murisi olan sigortalı Ahmet Baki Çakıryıldız'ın ölüm nedeninin meslek hastalığı olup olmadığı mahkemece yeterince araştırılmamış ve tartışılmamış, sonuç itibariyle zamanaşımının geçmesi nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa'nın 95. maddesidir. Anılan madde gereğince sigortalının meslek hastalığı nedeniyle vefat edip etmediği yönünde Yüksek Sağlık Kurulu’ndan rapor alınmalı, alınan rapor Sosyal Güvenlik Kurumu’nu bağlayıcı nitelikte ise de, diğer ilgililer yönünden bir bağlayıcılığı olmadığından Yüksek Sağlık Kurulu Kararına itiraz edilmesi halinde inceleme Adli Tıp Kurumu aracılığıyla yaptırılmalıdır. Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28.06.1976 günlü, 1976/6-4 sayılı Kararı da bu yöndedir....
Somut olayda, davacının 29.08.2008 tarihinde geçirdiği iş kazası sonucunda yaralandığı, olayın Kurum tarafından iş kazası kabul edildiği, SGK'nın 12.04.2010 tarihli yazısıyla maluliyet işlemlerinin sonuçlanmadığını bildirdiği ancak mahkemece maluliyet işlemleri sonucunun Kurumdan tekrar sorulmadığı, sonuçlanmasının beklenmediği, 5510 sayılı Yasanın 95. maddesi göz önüne alındığında belirtilen prosedürün uygulanmadığı ve maluliyetin hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeksizin kesin olarak saptanmadığı anlaşılmaktadır. Yapılacak iş; maluliyet oranının 5510 sayılı Yasanın 95. maddesin de belirtildiği şekilde davacıda iş kazası sonucu oluşan sürekli iş göremezlik oranını belirleyen rapor almak ve kesinleşen maluliyet oranına göre karar vermektir. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. O halde davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır....
Mahkemece, davanın kabulü ile, tarihli rapor kapsamına göre davacının maluliyet oranının ve iş ve güç kaybı oranının ve çalışma gücünün %60'ını kaybetmiş olduğunun tespitine, davacının çalışma gücünün kayıp tarihi ve maluliyet başlangıç tarihi Tıp Fakültesinin tarihli rapor tarihi olduğunun tespiti ile davacıya 28/05/2014 tarihini izleyen ay başından itibaren malullük aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine, karar verilmiştir. Uyuşmazlık, somut olayda maluliyetin başlangıcı olgusunun yöntemince kanıtlanmış olup olmadığı, mahkemece bu yönde yapılan inceleme ve araştırmanın hükme yeterli bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır. Bu yönüyle davanın yasal dayanağı 5510 sayılı Yasa'nın 95. maddesidir....
Dosya kapsamından; Ankara Meslek Hastalıkları Hastanesi'nin 27/12/2012 tarih ve 1142 sayılı Sağlık Kurulu Raporu ile davalı sigortalı hakkında "pnömokonyoz" meslek hastalığı tespiti yapıldığı, Kurum Sağlık Kurulu'nun 07/05/2014 tarih ve 234 sayılı kararında %10 oranında meslekte kazanma gücü kaybına uğradığına karar verilmesi üzerine bu oran üzerinden davalı sigortalıya sürekli iş göremezlik geliri bağlandığı, yargılama aşamasında Sosyal Sigorta Yüksek Sağlık Kurulunun 07/12/2017 tarih ve 11/1725 sayılı kararı ile; sürekli iş göremezlik derecesinin %10 olduğuna karar verildiği, sürekli iş göremezlik derecesinin artması üzerine Ankara Meslek Hastalıkları Hastanesi'nin 05/05/2016 tarih ve 494 sayılı Sağlık Kurulu Raporu doğrultusunda Kurum Sağlık Kurulu'nun 13/01/2017 tarih ve 27 sayılı kararı ile gelirin %16 sürekli iş göremezlik derecesi üzerinden güncellendiği, ATK 3. İhtisas Kurulu'nun 07/05/2018 tarih ve 8628 sayılı, ATK 2....
