Ziynet eşyasını evlilik münasebetiyle gelin ve damada verilen hediyelerdir. Bu bağlamda, bilezik, altın kelepçe, kolye, gerdanlık, takı seti, bileklik, saat, küpe ve yüzük gibi takılar, ziynet eşyası olarak kabul edilmektedir. Bunun yanında çeyrek altın, yarım altın, cumhuriyet altını ve reşat altını ziynet olarak değerlendirilmektedir. Kadına özgü ziynet eşyaları; eşler arasında aksine bir anlaşma veya bu konuda yerel bir âdet bulunmadıkça evlilik sırasında kim tarafından hangi eşe takılmış olursa olsun kadın eşe bağışlanmış sayılır ve artık onun kişisel malı niteliğini kazanır. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 05.05.2004 tarihli ve 2004/4- 249 E. ve 2004/247 K. sayılı kararında ve 04/03/2020 tarihli ve 2017/3- 1040 Esas No, 2020/240 Karar sayılı kararında aynı ilke benimsenmiştir. 4721 sayılı TMK.nun 220.maddesinde kişisel mallar sayılmıştır....

Asliye Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belli edilmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R Dava; ziynet ve eşya alacağı istemine ilişkindir. H.Y.U.Y.'nın 25/III. Maddesinde; "Yargıtay'ca verilen merci tayini kararları ile temyiz incelemesi sonucu kesinleşen göreve veya yetkiye ilişkin kararlar davaya ondan sonra bakacak mahkemeyi bağlar" hükmü yer almaktadır. Dosya kapsamından, Eskişehir 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 28.04.2005 gün ve 2004-272/2005-145 sayılı kararın, Yüksek Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 12.11.2007 gün ve 2006-20859/2007-15470 sayılı ilamı ile; "dava 16.05.2003 tarihinde açılmış olup, kişisel malların iadesi istendiğinden davaya Aile Mahkemesinde bakılması gerektiği" hususunda bozulduğu anlaşılmakla, Aile Mahkemesinin görevli olduğu özel dairenin kabulündedir. Bu durumda görevli mahkeme belirlenmiştir....

DAVA TÜRÜ :Eşya ve Ziynet Alacağı (Tazminat) Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava eşler arasında kişisel mal alacağına ilişkindir. Görev kamu düzenine ilişkindir. Mahkemece yargılamanın her aşamasında kendiliğinden dikkate alınması gerekir. 4787 Sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanunun 4. maddesi; 4721 Sayılı Türk Medeni Kanununun ikinci kitabından üçüncü kısım hariç olmak üzere (TMKm.118-395) kaynaklanan bütün davaların Aile Mahkemesinde bakılacağını hükme bağlamıştır. Şu halde Aile Mahkemesi kurulmayan yerlerde Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca belirlenen Asliye Hukuk Mahkemelerinde davanın Aile Mahkemesi sıfatı ile görülüp karara bağlanması gerekir....

DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE : Mahkememizce; re'sen gözetilecek kamu düzenine aykırı haller dışında istinaf sebepleriyle sınırlı olarak yapılan (HMK.nun 355. maddesi) inceleme sonucunda; Davalı erkek tarafından Gülşehir Asliye Hukuk mahkemesi 2018/221 esas sayılı dosyada boşanma davası açıldığı,davacı kadının bu dosyada boşanma ve fer'ileriyle birlikte ziynet eşya alacağı ve para alacağına ilişkin karşı dava açtığı mahkemece yargılama aşamasında 19/02/2020 tarihli ara karar ile davacı kadının ziynet eşya ve para alacağı talebi yönünden tefrik kararı verilerek istinaf konusu edilen dava dosyası üzerinden yargılamaya devam olunduğu anlaşılmaktadır.İlk derece mahkemesince ayırma kararının verildiği tarihe kadar taraflarca sunulan tüm dilekçeler,taraflarca sunulan tüm deliller,belgeler,evraklar,mahkemece toplanan deliller, var ise ara kararlar,duruşma zabıtları ,dava konusu ziynet eşya ve para alacağına ilişkin taraflarca yatırılan harçların tefrik edilen dosyaya aktarılmadan...

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Dava dilekçesi: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili ile davalı Ümit evlenirken mehir senedi düzenlendiğini, senette belirtilen eşya ve altınların alındığını, ayrıca müvekkiline düğünde ailesi tarafından 5 adet her biri 30 gram burma bilezik, 37 adet çeyrek altın ve davalının akrabaları tarafından 5 adet 22 ayar burma bilezik takıldığını, müvekkilinin en son müşterek haneden şiddet görerek balkondan atlamak suretiyle ayrıldığını, ziynet eşyalarının düğünden hemen sonra evin birinci kat olduğu söylenerek muhafaza amacıyla davalılar tarafından müvekkilinden alındığını, hatta altınların davalının annesi tarafından takıldığını, yine müvekkiline ait kişisel eşyaların ve mehir senedindeki eşyalarında müşterek hanede kaldığını belirterek mehir senedindeki altınlar ile düğünde takılan altınların aynen iadesi, aynen iadesi mümkün olmadığı takdirde fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla altınlar yönünden şimdilik 35.000,00...

Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet ve Eşya Alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, boşanma davasının reddi, ziynet ve eşya alacağı davasında verilen tefrik kararı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davacı kadının ziynet alacağı davasının tefrikine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde; 6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür....

Dava; ziynet alacağına ilişkindir. Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır ve artık onun kişisel malı niteliğini kazanır. Bu durumda ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere erkeğe verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile bozdurulup harcandığının kanıtlanması halinde erkek almış olduğu ziynet eşyalarını iadeden kurtulur. Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür.(TMK m. 6) Dinlenen tanık beyanlarına göre de, söz konusu ziynetlerin düğünden sonra davalı tarafından alınarak, ev alınırken bozdurulduğu ve iade edilmediği anlaşılmaktadır....

Düğünde takılan ziynet eşyaları ve takılar kadına ait olup kişisel eşya niteliğindedir. Ziynet eşyaları nitelik itibariyle rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen, götürülebilen nev'i dendir. Bu sebeple nitelikleri itibariyle kadında bulunduğu karine olarak kabul edilir. Olağanın aksini iddia eden ispatla yükümlüdür. Niteliği itibariyle davacı kadında bulunması gereken ziynet eşyalarının aile içerisinde ihtiyaç duyulması halinde bu eşyaları elinde bulunduran eşin rızası ile bozdurulması olağan olandır. Bu durum Türk Medeni Kanunun 185/3 ve 186/3 maddeleri gereğince davacı eş için aynı zamanda bir yükümlülüktür. Bu sebeple somut olayda ispat yükü davacı kadına aittir. Davacı kadının kendisine ait ziynet eşyalarının rızası dışında ve iade şartıyla elinden alınıp bozdurulduğunu ispat etmesi gerekir. Davacı da kendisine ait olan ve kural olarak kendisinde bulunması gereken ziynet eşyalarının rızası dışında veya iade şartıyla davalı tarafından elinden alınıp bozdurulduğunu ispat edememiştir....

Açıklanan sebeplerle, davalı kocanın kişisel ilişkiye ve faize; davacı kadının iştirak ve yoksulluk nafaka miktarlarına yönelik istinaf isteminin kabulüne, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 353/1- b.2. maddesi uyarınca kişisel ilişki, faiz, iştirak ve yoksulluk nafakası yönünden Dairemizce yeniden esas hakkında hüküm tesisine, tarafların sair istinaf taleplerinin esastan reddine karar vermek gerekmiştir. HÜKÜM : Yukarıda açıklanan gerekçelerle; 1- Davalı kocanın kişisel ilişkiye ve ziynet alacağına, faiz uygulamasına yönelik istinaf talebinin HMK'nın 353/1.b.2 maddesi uyarınca KABULÜNE, Midyat 1....

ve kişisel eşya alacağından kaynaklandığı ve boşamanın ferisi niteliğinde kabul edilemeyeceğinden bahisle hüküm kaldırılmıştır....