ın evlendikten sonra yurt dışına çıktıklarını, ziynet eşyalarının gümrükte el konulur diyerek davalı tarafça alındığını, sonrasında ise kendisine iade edilmediğini ileri sürerek, dava dilekçesinde cins,nitelik ve bedelleri ayrı ayrı belirtilen çeyiz ve ziynet eşyalarının davacıya aidiyetinin tespiti ile bunların mevcutsa aynen,mevcut değilse çeyiz ve ziynet eşyalarının bedeli olan 13.000 TL'nin işlemiş faizi ile birlikte davalılardan müşterek müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir....

KARAR Uyuşmazlık, ziynet eşyaları ve çeyiz eşyaları ile kişisel eşyaların aynen iadesine, bunun mümkün bulunmaması halinde ise bedellerinin tahsili isteğine ilişkin bulunduğuna göre, Yargıtay Başkanlar Kurulu'nun 27.12.2013 tarih 38 sayılı Kararı ile hazırlanıp, Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun 24.01.2014 tarih 1 sayılı Kararı ile kabul edilen ve 29.01.2014 tarih 28897 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren Hukuk Daireleri'ne ilişkin iş bölümü uyarınca, hükme yöneltilen temyiz itirazlarının incelenmesi Yargıtay (3.) Hukuk Dairesi'nin görevi cümlesinden bulunmakla, gereği için dosyanın anılan Daire Başkanlığı'na GÖNDERİLMESİNE, 07.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi. ....

Asıl dava; çeyiz senedine konu eşyalar ile senet dışı bazı eşyaların bir kısmının aynen teslimi bunun mümkün olmaması halinde ise bedellleri ile ziynet eşyası bedeli istemlerine, karşı dava ise; ziynet bedeli istemine ilişkindir. 1-) Davacı-karşı davalının, bir kısım çeyiz eşyalarına ilişkin temyizi yönünden: Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delilerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı-karşı davalının, 14 adet yün yastık ,1adet tencere takımı, 1 adet halı, şeklinde sayılan eşyaların 1/2 si ile sandık içi çeyiz eşyaları olarak belirtilen eşyalar dışındaki diğer çeyiz eşyalarına ilişkin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2-) Davacı-karşı davalının, 14 adet yün yastık, 1adet tencere takımı, 1 adet halı, şeklinde sayılan eşyaların 1/2 si ile sandık içi çeyiz eşyaları olarak belirtilen eşyalara ilişkin temyizi yönünden; Somut uyuşmazlıkta; davacı yukarıda belirtilen ve kısmen ya da tamamen çeyiz...

Davacı kadın dava konusu edilen ziynet eşyasının davalıda kaldığını ileri sürmüş, davalı koca ise onun tarafından götürüldüğünü savunmuştur. Hayat deneylerine göre olağan olanın bu çeşit eşyanın kadının üzerinde olması ya da evde saklanması, muhafaza edilmesidir. Başka bir anlatımla bunların davalı tarafın zilyetlik ve korumasına terk edilmesi olağan durumla bağdaşmaz. Ancak, taraflar arasında 01.07.1995 tarihli çeyiz senedi düzenlendiği dosya kapsamından anlaşılmakta olup esasen bu husus taraflar ve mahkemenin de kabulündedir. Davalı, çeyiz senedini kabul ederek eşyaların babasının evinde olduğunu belirtmiştir.Öyle olunca, mahkemece, davalının da kabul ettiği çeyiz senedi incelenip değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yanlış değerlendirme ve eksik inceleme ile davacının çeyiz senedinde yazılı ziynet eşyaları yönünden aynen veya bedeline ilişkin maddi tazminat talebinin reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir....

Mahkemece, davanın kabulü ile ziynetlerin ve paraların aynen iadesine, ziynetlerin aynen ifası mümkün olmadığı takdirde dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 297.maddesi (HUMK.388.md), hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin istek sonuçlarından her biri hakkında verilen hükümle taraflara yükletilen borç ve tanınan hakların mümkünse sıra numarası altında, açık şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesini emredici kural olarak getirmiştir. Mahkemece, ziynet eşyaların aynen iadesine karar verilmiştir....

Ziynet eşyasını evlilik münasebetiyle gelin ve damada verilen hediyelerdir. Bu bağlamda, bilezik, altın kelepçe, kolye, gerdanlık, takı seti, bileklik, saat, küpe ve yüzük gibi takılar, ziynet eşyası olarak kabul edilmektedir. Bunun yanında çeyrek altın, yarım altın, cumhuriyet altını ve reşat altını ziynet olarak değerlendirilmektedir. Kadına özgü ziynet eşyaları; eşler arasında aksine bir anlaşma veya bu konuda yerel bir âdet bulunmadıkça evlilik sırasında kim tarafından hangi eşe takılmış olursa olsun kadın eşe bağışlanmış sayılır ve artık onun kişisel malı niteliğini kazanır. Kadına özgü olmayan ziynetler ise kime takılmış ise ona bağışlanmıştır. Hukuk Genel Kurulunun 05.05.2004 tarihli ve 2004/4- 249 E. ve 2004/247 K. sayılı kararında ve 04/03/2020 tarihli ve 2017/3- 1040 Esas No, 2020/240 Karar sayılı kararında aynı ilke benimsenmiştir. 4721 sayılı TMK.nun 220.maddesinde kişisel mallar sayılmıştır....

Taraflar arasındaki kişisel eşyanın iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı vekili, dava dilekçesinde; tarafların 05/08/2013 tarihinde evlendiklerini, davalı ...'un sebepsiz yere ben bu evliliği istemiyorum, ben seni istemiyorum diyerek, müvekkilini, ailesine teslim ettiğini; müvekkili ile davalılar arasında 13/08/2013 tarihli çeyiz (eşya) senedi imzalandığını ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakların saklı kalması kaydıyla, çeyiz senedinde belirtilen eşyaların aynen teslimine; olmadığı takdirde, bilirkişi vasıtasıyla tespit edilecek değerlerinin dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir....

eşyalarını ihtiyacımız var diyerek davalılar T3 ve T4 tarafından müvekkilinden alındığını, müvekkillinin ziynet eşyaları alındığı gibi davalılardan T4 tarafından sürekli olarak psikolojik ve fiziksel şiddet uygulandığını, müvekkillinin müşterek çocuğu ve evliliğini düşünerek ses çıkarmasa bile davalı T4 tarafından evden kovulduğunu beyan ederek, çeyiz senetindeki (20 bilezik 22 ayar her biri 31gram altın set 22 ayar küpe gerdanlık bileklik yüzük buzdolabı çift kapılı oturma grubu kanepe çek yat özelikli tv çamaşır makinesi dikiş makinesi yatak odası takımı fırın bulaşık makinesi mutfak takımı set yatak yün yorgan çift kişilik yastık yün çeyiz sandığı eşyaları yatak odası takımı gümüşlük vitrik özellikli yemek masası ve sandalye ile takım )ziynet ve çeyiz eşyalarının aynen veya olmadığı takdirde dava tarihi itibariyle güncel bedelini yasal faizi birlikte davalılardan müşterek müteselsilen alınarak, müvekkiline verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir....

"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma-Ziynet ve Çeyiz Alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı (koca) tarafından; asıl davada hükmün tamamı ve kendi davasına ilişkin hüküm kurulmaması yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Mahkemece, kadının boşanma davası kabul edilmiş, kocanın boşanma davası hakkında ise hüküm kurulmamıştır. Karşılıklı dava açılması durumunda mahkemece davaların her biri hakkında ayrı ayrı hüküm kurulması gerekir. Açıklanan nedenlerle davalı-karşı davacı (koca)'nın boşanma davası hakkında da olumlu olumsuz bir hüküm kurulması gerekirken, bu yönün gözetilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.(HMK 297/2 md)....

"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma - Ziynet ve Çeyiz Eşyası Alacağı Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı-karşı davalı koca tarafından, ziynet eşyası alacağı yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise, davacı-karşı davalı kocanın kabul edilen boşanma davası ile kendisinin reddedilen boşanma davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davacı-karşı davalı kocanın ziynet ve çeyiz eşyası alacağına yönelik temyizinin incelenmesinde; Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür (TMK.md.6). Davalı-karşı davacı kadın talebine konu ziynet ve çeyiz eşyalarının varlığını, evi terk ederken bunların zorla elinden alındığını ve götürülmesine engel olunduğunu, evde kaldığını, ispat yükü altındadır....