Davalı, geçit yerinin kendisine ait özel yol olduğunu, davalıların kullanma haklarının bulunmadığını, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hükmü davacılar temyiz etmişlerdir. Geçit hakkı, mülkiyet hakkının kanundan doğan sınırlamaları nedeniyle kurulan zorunlu bir irtifak hakkıdır. Bu hak, aleyhine geçit tesis edilen taşınmaz malikinin mülkiyet hakkını ortadan kaldırmamakta, yararlanan taşınmaz malikine geçit hakkının amacı ve belirlenen sınırları içerisinde bir yararlanma hakkı sağlamaktadır. Geçit hakkı, geçit kurulan taşınmaz bölümünü ana taşınmazdan hukuken ve fiilen ayırma anlamına gelmez. Ana taşınmaz maliki geçit hakkı kurulan taşınmaz bölümünü mülkiyet hakkına dayalı olarak geçiti engellemeyecek biçimde kullanma hakkına sahiptir. Bu cümleden olarak geçit tesisi için öngörülen taşınmaz bölümünü kendisi için de yol olarak kullanabilir....
hiçbir yerden ana yola çıkışı olmayan 43 nolu parsel lehine, davalıların maliki bulunduğu komşu parsel olan 28 parselden geçit hakkı tesisinin kurulmasına ve tapuya tesciline karar verilmesini talep etmiştir....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 3.5.2006 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine dair verilen 25.12.2006 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: K A R A R Dava, Türk Medeni Kanunun 747 maddesine dayanılarak açılmış geçit hakkı istemine ilişkindir. Mahkemece davacının mutlak geçit ihtiyacı bulunduğundan 753 parselden 4 metre genişliğinde geçit hakkı kurulması hüküm altına alınmış, kararı 753 parsel maliki temyiz etmiştir. Mahkemece uygun geçit yeri saptanırken öncelikle taraf yararlarının gözetilmesi gerekir. Zira geçit hakkı taşınmaz mülkiyetini sınırlayan bir irtifak hakkı olmakla birlikte, özünü komşuluk hukukundan alır....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 06/09/2013 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 31/10/2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: KARAR Dava, geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir. Davacı vekili, müvekkilinin ... İli,... İlçesi,... Köyü,... (... ) Mevkii 2414 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğunu, taşınmazın ana yola çıkışının bulunmadığını, ana yola çıkışın yalnızca davalılara ait 2412 ve 2413 parsellerden mümkün olabildiğini ileri sürerek taşınmazdan ana yola çıkış için bitişik taşınmazların uygun olan kısmından 3 m. genişliğinde geçit hakkı tesis edilmesini talep etmiştir....
ya da hali hazırda davalı müvekkilimin evinin arkasında yol olarak kullanılan yerden köy ana yoluna geçiş yapabileceğini, bu imkanlar varken müvekkiline ait taşınmazdan geçit hakkı talebinin kötü niyetli olduğunu, davacının babasına ait 123 Ada 2 Parsel sayılı taşınmazının zarar görmemesi için bu yola başvurduğunu, bir an için müvekkiline ait taşınmazdan geçit hakkı tesis edileceği düşünülse bile ana yola bitişik olan alt parselde 123 ada 8 parsel ve 123 ada 9 parsel nolu taşınmazlardan da geçit hakkı tesisi sağlanmadan ana yola iniş yapılamayacağını, bu parsellerin maliklerine karşı hiçbir dava yöneltilmediğini, davacının taşınmazı 2007 senesinde aldığını, yaklaşık 10 yıl sonra bu davayı açtığını, satın aldığı tarihte bu taşınmazın yol ve geçit durumunu bildiğini, geçit istediği yerde müvekkiline ait konuta dahil olan ve çok eskiden beridir kullanılan “mutfak, lavabo ve tuvalet” bulunduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuştur....
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ: Davalı istinaf dilekçesinde özetle; sırf meraya geçiş için bu davanın açılamayacağını, irtifak hakkı sahibinin yararının malikten önce geleceğini, davacının geçit yerinden yararlanmasının mümkün olmadığını, DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE: Geçit hakkı, mülkiyet hakkının kanundan doğan sınırlamaları nedeniyle kurulan zorunlu bir irtifak hakkıdır. Bu hak, aleyhine geçit tesis edilen taşınmaz malikinin mülkiyet hakkını ortadan kaldırmamakta, yararlanan taşınmaz malikine geçit hakkının amacı ve belirlenen sınırları içerisinde bir yararlanma hakkı sağlamaktadır. Geçit hakkı, geçit kurulan taşınmaz bölümünü ana taşınmazdan hukuken ve fiilen ayırma anlamına gelmez. Ana taşınmaz maliki geçit hakkı kurulan taşınmaz bölümünü mülkiyet hakkına dayalı olarak geçiti engellemeyecek biçimde kullanma hakkına sahiptir....
ve ana yola geçiş ihtiyacının bu şekilde karşılanacağı, lehine geçit hakkı istenen taşınmaz içerisindeki bina için geçit hakkı talep edilemeyeceği, davacının kendi taşınmazı içerisinden taşınmaz üzerinde mevcut tesise yol yapabileceği anlaşılmakla, davacının taşınmazının nispi geçit ihtiyacı ya da geçit yetersizliği içinde olmadığı sonuç ve kanaatine varılmış olup davanın reddine dair aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur....
Oysa, zorunlu geçit hakkının genel yola kadar kesintisiz olarak kurulması şarttır. Hukuken genel yol sayılmayan bir yola bağlantı kurulması yasanın amacına uygun düşmez. Kurulacak geçit, daha önce bir başka parsel lehine geçit hakkı tesis edilen yerden ana yola ulaşıyorsa bu parseller de geçit güzergahına dahil edilerek ana yola kesintisiz olarak bağlantı sağlanmalıdır. Ancak bu şekilde kurulan geçit ile daha önce üzerinden geçit hakkı tesis edilen taşınmazlara ek külfet yükleneceğinden ve bu taşınmazların maliklerine daha önce geçit bedeli ödendiğinden getirilen ek külfet nedeniyle bu davada da mahkemece takdir edilecek uygun bir miktarda geçit bedelinin ödenmesine karar verilmelidir. Mahkemece tüm bu hususlar gözardı edilerek geçit hakkının kesintisiz olarak kurulmaması ve ek külfet karşılığı ödenmesi gereken bedelin de önceki geçit hakkı lehtarına ödenmesine karar verilmesi doğru olmamış, hükmün belirtilen nedenlerle bozulması gerekmiştir....
130 ada 45 parsel sayılı taşınmaza geçit hakkı tesisi kurulmasına karar verilmesini talep ve dava etmişlerdir....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi Davacı tarafından, davalı aleyhine 12.04.2007 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 17.07.2007 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü: _K A R A R_ Dava, davacının maliki olduğu 52 parsel sayılı taşınmazın ana yola bağlantısı bulunmadığını belirterek davalıya ait 51 parsel sayılı taşınmazdan uygun bir tazminat karşılığında zorunlu geçit hakkı tesisi istemine ilişkindir. Davalı, davacının ana yola ulaşmak için dava dışı 59 parsel içinde fiilen kullandığı yolunun bulunduğunu zorunlu geçit ihtiyacı olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur....
