Yapı ruhsatı alınmayan bir kısım binalarda geçici abonelik kabul edildiği halde, maddenin yürürlüğe girmesinden sonra alınan yapı ruhsatına rağmen geçici abonelik verilmemesi çelişki oluşturmaktadır. Yapı ruhsatının dava tarihinden sonra alındığı da dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Geçici 11. maddedeki diğer koşulların da gerçekleştiği, örneğin su, elektrik, doğal gaz gibi alt yapı hizmetlerinden birinin veya birkaçının götürüldüğünün belgelenmesi halinde, ve fenni gereklerinin yerine getirlmiş olması yani yapının fen ve tekniğine uygun yapıldığının anlaşılması halinde geçici abonelik verileceği kuşkusuzdur. Öte yandan konunun Tüketici Hukuku yönünden de değerlendirilmesi gerekmektedir....
Bu durumda, mahkemece, konusunda uzman bilirkişi kurulu ile mahallinde keşif yapılarak, abonelik tesisi istenen daire için yukarıda anılan İmar Kanununun geçici 11. maddesinde belirtilen şartların oluşup oluşmadığı, geçici abonelik tesisi için bir sakınca olup olmadığı hususlarında, hüküm kurmaya yeterli, Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde, bilirkişiden ayrıntılı ve açıklayıcı bir rapor alınması ve hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup, bu husus bozmayı gerektirmiştir....
Dava, geçici su abonelik sözleşmesinin yapılması ve davacının hizmetten yararlanması istemine ilişkindir. Bilindiği üzere, 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 30 ve 31. madde hükümlerine göre, yapı kullanma izin belgesi bulunmayan yerlerde abonelik tesisi mümkün olmayıp, dava konusu tek katlı yığma yapının inşaat ruhsatının ve kullanma (iskan) izninin alınmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır....
Somut olayda, dava konusu taşınmaza ilişkin ilk yapı (inşaat) ruhsat tarihinin 1995'li yıllara ait olduğu göz önüne alındığında, İmar Kanunu'nun Geçici 11. Maddesi kapsamında davacının konutuna geçici su aboneliği tesisine karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ne var ki eldeki davada davacının talebi, maliki bulunduğu konuta kanal katılım ve şebeke bedeli alınmaksızın geçici abonelik tesisi istemine ilişkin olup; buna göre mahkemece, geçici abonelikte kanal katılım ve şebeke hisse bedelinin alınmasının usul ve yasaya uygun olmadığı gözetilerek, kanal katılım ve şebeke hisse bedeli alınmaksızın geçici abonelik tesisine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davacının 641,31 TL kanal katılım ve şebeke hisse bedelinden sorumlu tutulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir....
Dava konusu binanın iskân izninin olmadığı dosya içeriği ile sabittir. 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 30 ve 31. maddeleri hükmüne göre, yapı kullanma izin belgesi bulunmayan yerlerde abonelik tesisi mümkün değildir....
Dava, davalılar tarafından abonelik tesisi yapılmadığından abonelik sözleşmesinin yapılması, teminatsız olarak geçici abonelik tesisi geçici aboneliğin sağlanması için ihtiyati tedbir kararı verilmesi, elektrik bağlanmaması nedeniyle iş yeri faaliyete geçemediğinden uğranılan maddi tazminatın davalıdan tahsili taleplerine ilişkindir....
İlçesi,.....Mahallesi, ...... kain bulunan (36385 ada ... parsel) .../... nolu dairesinde mülk sahibi olduğunu, söz konusu binanın müteahhit tarafından yarım bırakıldığını, iskan işlemlerinin tamamlanmadığını, binanın eksikliklerinin mülk sahipleri tarafından giderildiğini, davalı kuruma elektrik aboneliği için başvurduğunu, dava konusu binada İmar Kanunu'nun geçici ....maddedeki şartların mevcut olmasına rağmen davalı kurumun abonelik işlemini yapmadığını belirterek geçici abonelik tesisine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili dilekçesinde; abonelik talep edilen konutun bulunduğu binanın iskan ruhsatının olmadığını, yapı ruhsatının da kanunun aksine 2009 yılında alındığını, geçici aboneliği düzenleyen İmar Kanunu geçici ....maddenin yürürlülük tarihinden sonra yapı ruhsatının alınmış olması nedeniyle yasa kapsamında olmadığını belirterek davanın reddini dilemiştir....
Davalı vekili; abonelik talep edilen konutun bulunduğu binanın iskan ruhsatının olmadığını, yapı ruhsatının da kanunun aksine 2010 yılında alındığını, geçici aboneliği düzenleyen İmar Kanunu geçici 11.maddenin yürürlülük tarihinden sonra yapı ruhsatının alınmış olması nedeniyle yasa kapsamında olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, abonelik hizmetine konu konutun yapı (inşaat) ruhsatının bulunduğu, 3194 sayılı İmar Kanununun 5784 Sayılı Yasanın 25.maddesiyle eklenen geçici 11.madde hükmü uyarınca davacı adına geçici abonelik tesisi koşullarının gerçekleştiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 3194 sayılı İmar Kanununun Yapı kullanma izni başlıklı 30.maddesinde; "Yapı tamamen bittiği takdirde tamamının, kısmen kullanılması mümkün kısımları tamamlandığı takdirde bu kısımlarının kullanılabilmesi için inşaat ruhsatını veren belediye ve valilikten izin alınması mecburidir....
DEĞERLENDİRME VE GEREKÇE: Dava, yeni abonelik tesisi istemine ilişkin olup davacı tedbiren HMK 389. vd. md.leri gereği nihai kararın verilmesine kadar geçici suretle abonelik tesisi ile elektrik bağlanmasını talep etmiş, ilk derece mahkemesince ihtiyati tedbire ilişkin talebin reddine dair ara kararı davacı tarafça istinaf edilmekle dosya Dairemize gönderilmiştir....
Buna göre; belirtilen ödeme süresinin geçmesi beklenerek, getirilen bu olanaktan yararlanma (yapı kayıt belgesi alarak abonelik tesisi) konusunda, davacı tarafın yaptığı bir başvurunun olup olmadığı, var ise ne gibi işlem yapıldığının tespiti gerekmektedir. Buna göre; belirtilen başvuru süresinin geçmesi beklenerek, getirilen bu olanaktan yararlanma (yapı kayıt belgesi alarak abonelik tesisi) konusunda, davacı tarafın yaptığı bir başvurunun olup olmadığı, var ise ne gibi işlem yapıldığının tespitinden sonra iadesi için dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 24. Hukuk Dairesi’ne GERİ ÇEVRİLMESİNE, 31.10.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi....
