"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tefecilik HÜKÜM : Beraat Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: TCK'nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için, kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, sanığın ...'...
Ticaret Mahkemesi ise, Türk Medeni Kanunu'nun 962 ilâ 969 uncu maddelerinin taşınır rehni ile ödünç verme işlerini düzenlediği, somut olayda taşınmaz rehni karşılığı ödünç para verildiği gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur. 6102 Sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 4/1-b ve 5/1 maddesine göre Türk Medenî Kanununun, rehin karşılığında ödünç verme işi ile uğraşanlar hakkındaki 962 ilâ 969 uncu maddelerinde öngörülen hususlardan doğan davalar ticari dava sayılır ve ticaret mahkemesinde görülürler. Türk Medeni Kanunu'nun 962 ila 969.maddelerinde ise taşınır rehni karılığı ödünç verme işleri düzenlenmiştir. Somut olayda; davacı davalıya bağımsız bölüm üzerine konan ipotek karşılığı ödünç para vermiş olup, bu husus Türk Medeni Kanunu'nun 970 vd. maddelerinde düzenlenmiştir. Bu durumda 6102 Sayılı TTK'nin 4.maddesinde sayılmayan bir husustan doğan uyuşmazlığın da genel hususlar çerçevesinde genel mahkemelerde görülerek sonuçlandırılması gerekmektedir....
Ticaret Mahkemesi ise, Türk Medeni Kanunu'nun 962 ilâ 969 uncu maddelerinin taşınır rehni ile ödünç verme işlerini düzenlediği, somut olayda taşınmaz rehni karşılığı ödünç para verildiği gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur. 6102 Sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 4/1-b ve 5/1 maddesine göre Türk Medenî Kanununun, rehin karşılığında ödünç verme işi ile uğraşanlar hakkındaki 962 ilâ 969 uncu maddelerinde öngörülen hususlardan doğan davalar ticari dava sayılır ve ticaret mahkemesinde görülürler. Türk Medeni Kanunu'nun 962 ila 969.maddelerinde ise taşınır rehni karılığı ödünç verme işleri düzenlenmiştir. Somut olayda; davacı davalıya bağımsız bölüm üzerine konan ipotek karşılığı ödünç para vermiş olup, bu husus Türk Medeni Kanunu'nun 970 vd. maddelerinde düzenlenmiştir. Bu durumda 6102 Sayılı TTK'nin 4.maddesinde sayılmayan bir husustan doğan uyuşmazlığın da genel hususlar çerçevesinde genel mahkemelerde görülerek sonuçlandırılması gerekmektedir....
ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ TARİHİ : None NUMARASI : 2023/173 ESAS DAVA KONUSU : Alacak (Ödünç Verme Sözleşmesinden Kaynaklanan) KARAR : Yukarıda tarafları ve konusu yazılı bulunan dava ile ilgili olarak,ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf edilmesi sebebiyle, dava dosyası üzerinde yapılan inceleme sonunda; GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacıların muris Ömer Kaan Kara'ya güven ilişkisine dayanarak yazılı bir sözleşme yapmaya gerek duymadan 07/04/2023 tarihinde ödeme koşuluyla birden fazla borç para verdiklerini, murisin borçlarını geri ödemeden intihar ettiğini, murisin intiharının davacıları üzüntü ve şoka uğrattığını fakat bir yandan da borç geri ödeme tarihi olan 07/04/2023 tarihi yaklaştıkça borçların nasıl geri ödeneceği hususunda da kaygılanmaya başladıklarını bu sebepten ötürü davalıların menkul, gayrimenkul, ve üçüncü şahıslardaki alacaklarına ihtiyati tedbir ve ihtiyati haciz konularak 20.000 USD ve 5.750,00 TL alacağın tazmin edilmesini...
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Tefecilik yapma Hüküm : Beraat Dosya incelenerek gereği düşünüldü: TCK'nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli olması, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda, sanığın mağdur ...'...
ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ ESAS NO : 2022/518 Esas KARAR NO : 2023/63 DAVA : Alacak (Ödünç Verme Sözleşmesinden Kaynaklanan) DAVA TARİHİ : 25/07/2022 KARAR TARİHİ : 03/02/2023 Mahkememizde görülmekte olan Alacak (Ödünç Verme Sözleşmesinden Kaynaklanan) davasının yapılan açık yargılaması sonunda, GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: DAVA Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Müvekkil şirket tarafından davalı aleyhine------- dosyası ile icra takibi başlatıldığını davalının takibe itiraz ettiğini, Müvekkil şirket borçlu ----- 30.06.2021 tarihinde 50.000,00 TL yi borç olarak gönderdiğini , borç gönderilen paranın iadesi için-------Noterliği'nin 02.02.02022 tarihli ve ------yevmiye numaralı ihtarnamesi keşide edildiğini, ihtarnameye itiraz edilmediğini, arabuluculuk görüşmelerinde anlaşma sağlanamadığını tüm bu nedenlerle açılan davanın kabulüne, itirazın iptaline, takibin devamına, davalının takibe konu alacak üzerinden %20'den az olmamak üzere icra...
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tefecilik HÜKÜM : Beraat Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: TCK'nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli olması, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda, sanığın arkadaş vasıtasıyla...
(Nöbetçi) Asliye Hukuk Mahkemesi'ne gönderilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. 1-HMK'nın 6.maddesi hükmü uyarınca kural olarak yasada aksine hüküm bulunmadıkça davanın açıldığı tarihte davalının ikametgahı sayılan yer mahkemesi yetkili ise de, davacının istemi ödünç sözleşmesinden kaynaklanan para alacağı olduğuna göre Türk Borçlar Kanunu 89. (eski B.K'nın 73.) maddesi gereğince para borcu alacaklıya götürülerek ödenmesi gereken borçlardan olduğundan davacının ikametgahı mahkemesi de yetkilidir. Davacının ikametgahı Balıkesir/Bandırma olup, borcun ifa edileceği yer itibariyle yetkili mahkeme Bandırma Mahkemesi olduğundan, mahkemece işin esasının incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde yetkisizlik kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir....
Yabancı memleketlerde, kredi verme işlemlerinin ülkemizde olduğu gibi banka ve finans kuruluşlarının tekelinde olmaması, başkaca özel yatırımcı kişi ya da şirketler tarafında da, gerek yatırım ortağı alırken ve gerekse de sair surette kredi kullandırılması, yani ödünç para verilmesi de bu durumu değiştirmez. Taraflar tüzel kişi tacir olup, aradaki ilişki iç mevzuatımız yönünden, 6102 sayılı TTK’nın 4/1(f) maddesinde belirtildiği gibi ödünç para verme işlemidir. Esasen anılan TTK 4/1-(f) maddesinde, “bankalara, diğer kredi kuruluşlarına, finansal kurumlara,” dair işler tek tek sayılmakla yetinilmemiş, ayrıca “…ve ödünç para işlerine dair düzenlemeler...” diye de belirtilmekle, banka ve finans kuruluşlarına ait olmasa bile tacirler arasında yapılan ödünç para verme işlerine dair düzenlemelerin bu madde kapsamında olduğu ayrıca vurgulanmaktadır....
ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ TARİHİ : 11/02/2020 NUMARASI : 2019/481 ESAS - 2020/83 KARAR DAVA KONUSU : İTİRAZIN İPTALİ (ödünç sözleşmesinden kaynaklanan) KARAR : Denizli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2019/481 Esas, 2020/83 Karar sayılı 11/02/2020 tarihli kararı aleyhine davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuş ve talebin süresinde olduğu anlaşılmakla; yapılan istinaf incelemesi sonucunda; GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: İDDİA : Davacı vekili tarafından ilk derece mahkemesine verilen dava dilekçesinde özetle; Takip konusu alacağı temlik eden Halil Çavuşoğlu'nun, 26/07/2017 tarihinde PTT aracılığıyla davalıya 10.000 TL ödünç para gönderdiğini, havale dekontunda da gönderilen paranın ödünç olarak verildiğini belirttiğini, davalının almış olduğu ödünç parayı davacıya iade etmediğini, alacağın tahsiline yönelik tüm girişimlerin sonuçsuz kaldığını, bunun üzerine temlik eden Halil Çavuşoğlu tarafından Denizli 4....
