"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Ziynet eşyasının iadesi K A R A R Taraflar arasındaki uyuşmazlık ziynet eşyalarının aynen olmadığı takdirde bedellerinin tahsili isteğine ilişkin bulunduğuna göre, Yargıtay Başkanlar Kurulu'nun 27.12.2013 tarih 38 sayılı Kararı ile hazırlanıp, Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun 24.01.2014 tarih 1 nolu Kararı ile kabul edilen ve 29.01.2014 tarih 28897 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Hukuk Daireleri'ne ilişkin iş bölümü uyarınca, hükme yöneltilen temyiz itirazlarının incelenmesi Yargıtay (3.) Hukuk Dairesi'nin görevi cümlesinden bulunmakla, gereği için dosyanın anılan Daire Başkanlığı'na GÖNDERİLMESİNE, 11.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: TALEP: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacıya düğünde takılan ziynet eşyaların tamamına davalının el koyduğunu, evlenmeden önce davalının banka borcu olduğunu, bu altınlarla borçlarını ödediğini, davacıyı sana geri alırım vaadiyle kandırdığını, davacıya nişanda ve düğünde 32 gram bilezik, 18 adet çeyrek altın, 1 adet yarım altın, 1 adet tüm altın takıldığını ileri sürerek adet ve cinsi belirtilen ziynet eşyalarının davacıya aynen iadesine, iadesi mümkün değilse bedeli olan ve ileride arttırılmak üzere şimdilik 1.000,00 TL ziynet alacağının dava tarihinden itibaren davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir. SAVUNMA:Davalı vekili cevap dilekçesinde dilekçesinde özetle; iddiaların gerçeği yansıtmadığını belirterek davanın reddine hükmedilmesini istemiştir. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ: Osmaniye 2....
nin anne ve babası olan diğer davalıların evindeki kasada bulunduğunu, davalıların davacıya ait ziynet eşyalarını halen iade etmediklerini ileri sürerek; fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla, 1 adet trabzon set, 1 adet su yolu set, 3 adet bilezik, 1 adet alyans, 1 adet tektaş pırlanta yüzük, 1 adet beş taşlı altın yüzük, 1 tane 22 ayar siyah kordonlu parmak izi kolye, 2 tane inci kolye, 3 adet 14 ayar kolye, 1 adet beyaz altın küpenin aynen iadesini, olmadığı takdirde 10.000 TL ziynet bedelinin yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş; 30/06/2015 tarihli ıslah dilekçesi ile bedel yönünden talebini 49.712 TL'ye yükseltmiştir.Davalılar; dava dilekçesinde belirtilen ziynet eşyalarının takılmadığını, davacının ziynet eşyalarını hiçbir zaman davalılardan ... ve ...'ın evine getirmediğini, müşterek evden davalı ...'...
Mahkemece; ziynet eşyaların kolaylıkla saklanabilen, götürülebilen eşyalardan olduğu, hayat deneyimlerine göre olağan olanın bu gibi eşyaların kadının üzerinde olması gerektiği, davacı tanıklarının dava konusu ziynet eşyalarının davalı tarafından davacının elinden zorla alındığı, götürülmesine engel olunduğu yada davalıda kaldığı hususlarında görgüye dayalı bilgilerinin bulunmadığı, davacının ziynet eşyalarının davalıda kaldığını ispatlayamadığı, çeyiz eşyaları yönünden ise davanın kabul edildiği gerekçe gösterilerek; davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1- Dava, kişisel mal niteliğinde bulunan ziynet ve çeyiz eşyalarının iadesi istemine ilişkindir(TMK. md 220,226)....
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ: TARAFLARIN İDDİA VE SAVUNMALARININ ÖZETİ: Dava dilekçesi: Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkiline ait ziynet eşyalarının davalı tarafından ev ve araba alınırken kullanıldığını, müvekkiline ait şahsi eşyaların ise müvekkilinin şiddet görerek müşterek haneden ayrılması nedeni ile davalıda kaldığını, bileziklerin her birinin 22 ayar toplamda 110 gram olduğunu, set takımının ise 22 ayar 40 gram olduğunu belirterek aynen iadesi, mümkün olmadığı takdirde şimdilik 73.750,00 TL'nin davalıdan tahsilini talep etmiş, 24/10/2022 tarihli dilekçesi ile de, ziynet ve eşyaların aynen iadesi, olmadığı takdirde teslim tarihindeki bedellerine hükmedilmesini, eğer bu talep yerinde görülmezi ise, ziynet eşyalarının ve çeyiz eşyalarının aynen iadesine karar verilmesini talep etmiştir....
Dava; ziynet ve ev eşyalarının aynen iadesi, bunun mümkün olmaması halinde bedellerinin davalılardan tahsili istemine ilişkindir. 4787 Sayılı Aile Mahkemeleri’nin Kuruluş Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun’un 4.maddesinde; 4721 sayılı Türk Medeni Kanununun ikinci kitabındaki üçüncü kısım hariç olmak üzere, TMK’nun 118-395 maddelerinden kaynaklanan bütün davalara Aile Mahkemesinde bakılacağı hükme bağlanmıştır. Taraflar arasındaki uyuşmazlık, düğünde takılan ziynet ve ev eşyalarının aynen iadesi, bunun mümkün olmaması halinde bedellerinin tahsili istemine ilişkin olup, bu talep kişisel malların iadesi kapsamındadır. Kişisel malların iadesi Türk Medeni Kanunun 226. maddesinde düzenlenmiş olup, davanın bu madde hükümlerine göre çözümlenmesi gerekir....
Mahkemece, tüm doysa kapsamı itibariyle, davacının kendi rızası ile ziynet eşyalarının gerek davalı koca ve gerekse diğer davalılara verdiği, bunun aksini ispata yarar herhangi bir delil sunulmadığı, davacının yemin hakkını da kullanmadığı, buna göre ispat yükü alında bulunan davacının iddiasının ispat edemediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafça temyiz edilmiştir. Dava; ziynet eşyalarının aynen iadesi, bunun mümkün olmaması halinde bedellerinin tahsili istemine ilişkindir. Yerleşmiş Yargıtay kararlarında da belirtildiği gibi, evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır, ona iadesi gerekir. Ancak, ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere kocaya verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile ziynet eşyalarının bozdurulup ev ihtiyaçları için harcandığının kanıtlanması halinde, koca ziynet eşyalarını iadeden kurtulur....
Sıfatıyla) DAVA TÜRÜ : Ziynet eşyası alacağı Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı ziynet eşyası alacağı davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. Dava, ziynet eşyalarının aynen iadesi, olmadığı takdirde bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davacı vekili, davacıya düğünde takılan miktar ve niteliklerini dava dilekçesinde belirttiği altınların davalıda kaldığını, daha sonra iade edilmediğini belirterek aynen iadesini olmadığı takdirde, bedeli olarak şimdilik 28.200-TL'nin tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, altınların davacıda olduğunu belirterek davanın reddi savunmuştur. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir....
"İçtihat Metni" MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (koca) tarafından; her iki alacak davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Uyuşmazlık, hüküm ve temyiz asıl dava yönünden ziynet eşyalarının aynen iadesi, olmadığında bedellerinin tahsili, karşı dava yönünden kişisel eşyaların aynen iadesi, olmadığında bedellerinin tahsili istemine ilişkin olup, inceleme görevi Yargıtay Büyük Genel Kurulu'nun 21.01.2013 tarihli 2013/1 sayılı iş bölümü kararı gereğince Yargıtay 3. Hukuk Dairesine aittir. SONUÇ : Yukarıda belirtilen sebeple dosyanın görevli Yargıtay 3. Hukuk Dairesi Yüksek Başkanlığına gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 01.07.2013(Pzt.)...
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının düğünden sonra ziynet eşyalarını aldığını, müvekkilinin bir daha ziynet eşyalarını görmediğini, davacıya sorduğunda ailesine verdiğini söylediğini, altınların müvekkiline kaldığına ilişkin somut delil bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece; tanık beyanları ve yemin dikkate alınarak davanın ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyize konu uyuşmazlık; düğünde takılan ziynet eşyalarının aynen iadesi; mümkün olmaması halinde değerinin nakden tahsili istemine ilişkindir. Kural olarak, düğün sırasında takılan ziynet eşyaları, kim tarafından, kime takılırsa takılsın, kadına bağışlanmış sayılır ve artık kadının kişisel malı sayılır. Türk Medeni Kanunu'nun 6.maddesi hükmü uyarınca; Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatlamakla yükümlüdür....
