Davacı iş sahibi dava dilekçesinde ayıplı ürün sayısını bu defa 1058 adet olarak açıklamış, bu miktar ürünün 857 adedinin ihracata elverişli olmayıp ancak iç piyasada tüketilebilir nitelikte olduğunu, kalanın ise hiç kullanılamaz durumda bulunduğunu belirterek uğradığı 23.714,00 YTL zararın tahsilini istemiştir. Hükme esas alınan 9.10.2006 tarihli bilirkişi kurulu raporunda ayıplı ürün sayısının 1443 adet olduğu kabul edilerek bu miktar ürün için zarar hesabı yapılmış, reklamasyon faturasında ve dava dilekçesinde belirtilen ayıplı ürün sayıları aşılmıştır. Davacı iş sahibinin ayıplı ürün sayısına ilişkin dava dilekçesindeki beyanı kendisini bağlar. Bu nedenle ayıplı ürün sayısının 1058 adet olduğunun kabulü ve zarar hesabının bu miktar esas alınarak yapılması zorunludur. Bilirkişi kurulu raporundaki verilere göre 1058 adet ürünün ihracat bedeli 1058 adet x 16,50 YTL/adet = 17.450,00 YTL’dir....

Davacı taraf, davalıdan aldığı mobilyaların ayıplı çıktığını iddia ederek eldeki davayı açmış, davalı taraf ise ayıp ihbarının süresinde yapılmadığını, mobilyaların kullanıma bağlı zarar gördüğünü,kaldı ki ayıplı olduğu iddia edilen malların 2 parça ürünü kapsadığı,bu mallar dışında satılan diğer ürünlerde herhangi bir ayıbın olmadığını savunmuştur. Mahkemece bilirkişi raporu hükme esas alınarak mobilyalarda üretimden kaynaklanan ayıp olduğu kabul edilerek davanın kabulüne karar verilmiştir....

Mahkemece yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre; davalının süresi içerisinde yetki itirazında bulunması karşısında davacının aldığı malların ayıplı olması nedeni ile kumaşların davalı yana teslim edilmek istendiği iade faturası kesilmek istendiği, davacının İstanbul adresinde bulunduğu, 'in ....Adli Yargı çevresi içerisinde kaldığı, davalının ise ...'de ikamet ettiği, sözleşmeye göre ipliğin davacı şirketin adresinin bulunduğu 'de teslim edildiği, çeklerin ödeme yerinin dava dışı bankanın ....Şubesi olduğu ve davacının ayıplı ürünlerin davalı tarafa teslimi ile bu ayıplı ürünlerden dolayı uğradığı zararın giderilmesini talep ettiği, genel yetkili mahkemenin davalının ikameti mahkemesi olduğu davalının da yasal süresi içerisinde yetki itirazında bulunduğu ve tercihini ......

Mahkemece toplanan deliller, bilirkişi raporuna göre, davalı tarafından üretilen ve davacıya satışı yapılan ...... adet ürünün gizli ayıplı olduğu, ancak kullanım sonucunda ayıbının meydana çıktığı, her ne kadar bilirkişi raporuna göre söz konusu ayıplı ürünlerin davacı tarafından satışının yapılması halinde ikinci kalite ürün bedeli olarak toplam ...........TL düşülmesi gerektiği ve davacının .........TL alacaklı olduğu belirtilmiş ise de davacı tarafın söz konusu ayıplı ürünleri satma zorunluluğunun bulunmaması, davacının ayıplı ürünleri satışa zorlanamayacağı gerekçesiyle, davanın kabulüne, davalı tarafından İ........İcra Müdürlüğü'nün ........sayılı dosyasına yapılan itirazın ...........TL'lik fatura bedeline ilişkin asıl alacak yönünden itirazın iptali ile, takibin bu miktar üzerinden devamına, takibe takip tarihinden itibaren avans faizinin uygulanmasına, .........TL icra inkar tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir...

Davacılar tarafından belirtilen eksik ve ayıplı işlerin bir kısmı ortak alanlara aittir. Davacılar ortak alanlardan hisselerine düşen oranda yükleniciden eksik ve ayıplı iş bedeli isteyebilirler. Mahkemece bu hususta araştırma yapılmamıştır. 7 numaralı işyerinin de davacılara isabet eden kısımları varsa, davacı iddialarının da araştırılarak davacılara isabet eden kısmın eksik ve ayıplı yapılmasından dolayı paylarına düşen alacak miktarının da belirlenmesi gerekir....

Davalı vekili cevabında, davalının ikametgahının ...’de olduğunu, sözleşme konusu malların ...’de teslim edildiğini, malların ayıplı çıktığı yerin ... olduğunu, bu nedenle davanın ... Mahkemelerinde açılması gerektiğini, sözleşme konusu .... isimli ürünlerin ayıplı olduğunu, fatura tarihinden faiz talep edilemeyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece iddia, savunma ve toplanan delillere göre ayıplı olduğu iddia edilen ürünlerin davacıdan değil dava dışı ......

Dava nedeni, işin fen ve teknik kurallara aykırı yapılması ve yapılan işte ayıplı malzeme kullanılması şeklinde gösterilmiştir. Mahkemece Borçlar Kanunu’nun 215/III. maddesinde yeralan “bir binanın ayıplı olmasından mütevelli ve tekeffüle müstenit davalar mülkiyetin devrinden 5 sene geçmekle sakıt olur” hükmüne dayanılarak 5 yıllık zamanaşımı süresinin geçtiğinden bahisle dava reddedilmiştir. 01.01.1957 tarihinde yürürlüğe giren 29.06.1956 günlü 6763 sayılı “Türk Ticaret Kanunu’nun Mer’iyet ve Tatbik Şekli Hakkında Kanun"un 41.maddesiyle Borçlar Kanunu’nun 126.maddesine eklenen 4.bent gereğince“ Müteahhidin kasıt veya ağır kusuru ile akdi hiç veya gereği gibi yerine getirmemiş ve bilhassa ayıplı malzeme kullanmış veya ayıplı bir iş meydana getirmiş olması sebebiyle açılacak davalar" hariç olmak üzere istisna akdinden doğan bütün davalar 5 yıllık zamanaşımına tâbi tutulmuştur....

Yukarıda da belirtildiği gibi, dava ayıplı imalâttan kaynaklanan nakliye masraflarının tahsiline ilişkindir. Ayıplı mal teslim edildiği davalı yanca kabul edilmiştir. BK.'nın 360. maddesi uyarınca imalâtın mukavele şartlarına muhalif olması veya eserin reddini gerektirmeyecek derecede ayıplı bulunması halinde eserin reddi veya bedelden tenzil talep edilebileceği gibi müteahhidin kusurlu bulunması halinde zarar ve ziyan da talep edilmesi mümkündür. Dava konusu olayda eserin ayıplı olması nedeniyle değiştirilen mallar yurtdışına tekrar gönderilmek zorunda kalındığından nakliye ve gümrükleme masrafları da iki kez ödenmiş durumdadır. Bu nedenle davalı sözkonusu masrafları da davacıya ödemekle yükümlüdür. Nevar ki, ayıplı olduğu ileri sürülen mamüller davalıya iade edilmediğinden varsa bunların hurda bedelleri belirlenip davacı alacağından düşülmelidir....

Davalı, eserin ayıplı imâl edildiğini savunmuş, karşı davasında eksik teslim edilen gömlek bedeliyle, ayıplı imalât sonucu uğranılan zararın tahsilini istemiştir. Mahkemenin süresinde ayıp ihbarı yapılmadığından asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine dair kararı davalı ve karşı davacı ... Ltd. Şti. tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı ve karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesinde, gömleklerin 1.300 adedinde açık ayıp bulunduğundan davalı iş sahibinin 13.271.388.000 TL. zararı olduğu saptanmıştır. Dinlenilen davalı tanıkları, gömleklerin ayıplı üretildiğini kontrol sırasında davacıya ihbar edildiğini belirtmişlerdir....

Elektrik tarafından tamir için alındığını, tamirinin mümkün olmaması nedeniyle yenisiyle değiştirileceğinin söylendiğini, halen değiştirilmediğini, diğer davalıların televizyonun ithalatçı firması olduklarını, ayıplı olan sözkonusu üründen dolayı sorumlu olduklarını ileri sürerek, 3.200,00 YTL. televizyon bedeli ile 1.500,00 YTL. manevi tazminatın, ayrıca 8 aylık ... aidat bedeli 2.860,00 YTL.’nin faiziyle tahsilini istemiştir. Davalılar, ... Elektrik ile ... A.Ş. davanın reddini dilemişlerdir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılar ... Elektrik ile ... A.Ş tarafından temyiz edilmiştir. Dava, yurtdışından ithal edilen davacı tarafından satın alınan televizyonun ayıplı çıkması nedeniyle ayıplı malın bedelinin iadesi talebiyle açılmıştır. Taraflar arasında davacının satın aldığı televizyonun ayıplı olduğu hususu tartışmasızdır....