YARGITAY 9. CEZA DAIRESI

9. Ceza Dairesi         2021/2702 E.  ,  2023/3954 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.09.2014 Tarihli ve 2013/125 Esas, 2014/230 karar sayılı kararı ile;
1. Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 103 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 62 nci madde ile 53 üncü madde uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
2. Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 109 uncu maddesinin üçüncü fıkrasının (f) bendi, 109 uncu maddesinin beşinci fıkrası ve 62 nci madde ile 53 üncü madde uyarınca 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık Müdafiinin Temyiz İstemi
Sanığın mahkemede kendisine yöneltilen soruları tam anlayamaması nedeniyle kendisini doğru bir şekilde ifade edemediği, sanığın eylemlerinin, yakınlaşma ve öpüşme şeklinde olduğu, sanıkla mağdurenin resmiyet dışında evlendikleri, mevcut durumun taraflar lehine hakkaniyetli bir durum olmadığı, açıklanan nedenlerle sanık hakkındaki mahkumiyet hükümlerin bozulması gerektiğine yöneliktir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay günü mağdurenin, sanık ... 'ın evine kendi isteğiyle gittiği, sanığın cinsel ilişki teklifi üzerine mağdurenin evden ayrılmak istediği ancak sanığın evin kapısını kilitleyerek mağdurenin gitmesine engel olduğu, sanığın mağdureyi ilişkiye ikna etmek için güzel sözler söylediği ve evlenme sözü vererek ikna ettiği bu aşamadan sonra mağdurenin cinsel ilişkiye rıza gösterdiği ve bir kez olmak üzere organ sokmak sureti ile vajinal yoldan ilişkinin gerçekleştiği anlaşılmış olup; mağdurenin suç tarihi on beş yaşından küçük olması ve cinsel ilişkiye rıza göstermesinin sanığın eylemini cezai sorumluluktan kurtarmayacağından sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü kurulması gerekmiştir.

2. Sanığın mağdure evden ayrılacağı sırada mağdurenin evden gitmemesi için kapıyı kilitlemesi ve mağdurenin on beş yaşından küçük olması sebebi ile kendisine karşı işlenecek suça yönelik verdiği rızaların dahi hukuken geçerli olmadığı düşünüldüğünde, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun sabit olduğu ve sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Kanun'un 109 uncu maddesinin ikinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (f) bendi ve beşinci fıkraları gereği cezalandırılması gerekmiştir.

IV. GEREKÇE
Sanığın aşamalarda mağdurenin kendisine on yedi yaşında olduğunu söylediği yönündeki savunması, mağdure beyanları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince olayda 5237 sayılı Kanun'un 30 uncu maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Sanık Hakkında Çocuğun Nitelikli Cinsel İstismarı ve Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 10.09.2014 tarihli ve 2013/125 Esas, 2014/230 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

07.06.2023 tarihinde karar verildi.

Hükme iştirak eden üye ...'un karar yazımından önce 28.07.2023 tarihinde vefat etmesi nedeniyle imza eksikliğinin giderilemediğine dair 5271 sayılı CMK'nın 232/5. maddesine istinaden düşülen iş bu şerhin altı imzalanmıştır.