YARGITAY 8. CEZA DAIRESI

8. Ceza Dairesi         2024/20720 E.  ,  2024/7460 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/391 E., 2024/197 K.
SUÇ : Yalan tanıklık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Dikili Cumhuriyet Başsavcılığının 28.08.2015 tarihli ve 2015/534 Esas sayılı iddianamesi ile kamu davası açılmıştır.
2. Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.06.2016 tarihli ve 2015/681 Esas, 2016/645 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında yalan tanıklık suçundan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
3. Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 20.02.2023 tarihli kararı ile; "sanık ...'ın Dikili Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2013/405 Esas sayılı dosyası kapsamında yapılan yargılama sırasında, 13.01.2014 tarihli duruşmada tanık sıfatıyla verdiği takdiren yeminsiz ifadesinde gerçeğe aykırı olarak; nüfus kayıt bilgilerini tapu memuruna vererek aralarında boşanma davası devam eden eşi adına kayıtlı gayrimenkul bulunup bulunmadığını sorgulattığına dair beyanda bulunmak suretiyle atılı yalan tanıklık suçunu işlediği gözetilmeden, sanığın 5237 sayılı Kanun'un 272 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 273 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.
4. Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.02.2024 tarihli kararı ile sanık hakkında yalan tanıklık suçundan 5 ay hapis cezası ile mahkumiyet kararı verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz isteği; sanığın samimi beyanlarına rağmen yasal unsurları oluşmayan suçtan mahkumiyete karar verildiği, sanığın yalan tanıklık yaptığı iddia edilen dosya kapsamında ifadesi alınan diğer tanık ifadelerinin de sanık beyanı ile örtüştüğü, kabul etmemekle birlikte bir an için sanığın atılı suçu işlediği düşünülse dahi, 5237 sayılı Kanun'un 237 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanığa ceza verilmemesi gerektiği, dosya kapsamında her türlü şüpheden uzak ve kesin deliller bulunmadığından beraat kararı verilmesi gerektiği, sanık hakkında açılan davanın zamanaşımına uğramış olması nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Müşteki ...'ın, Dikili Emniyet Müdürlüğünde polis memuru olarak çalışan Kafiye Gelir hakkında yetkisi olmadığı halde kendisinin mal varlığını tapu müdürlüğünden araştırdığından bahisle şikayetçi olduğu,
2. Sanığın kız kardeşi olan polis memuru Kafiye Gelir hakkında açılan idari soruşturmaya ilişkin raporda, Kafiye Gelir'in "kız kardeşine yardımcı olmak maksadıyla resmi üniformalı olarak tapu müdürlüğüne gidip ... hakkında bilgi topladığını" söylediği, yine aynı raporda beyanı alınan tapu memuru ... Kurul'un "polis memuru bayanın tek başına gelip sorduğunu ve resmi bir araştırma yapıldığını düşünerek sözlü bilgi verildiğini" söylediği,
3. Sanığın, kız kardeşi olan Kafiye Gelir'in yargılandığı Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/405 Esas sayılı dosyasında tanık olarak dinlendiği ve tapu müdürlüğüne kız kardeşi ile birlikte gidip eşinin mal varlığını araştırdığını söylediği,
4. Dikili Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/405 Esas sayılı dosyasında Kafiye Gelir hakkında kişisel verileri hukuka aykırı olarak ele geçirme suçundan mahkumiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık ...'ın Dikili Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2013/405 Esas sayılı dosyası kapsamında yapılan yargılama sırasında, 13.01.2014 tarihli duruşmada tanık sıfatıyla verdiği takdiren yeminsiz ifadesinde gerçeğe aykırı olarak; nüfus kayıt bilgilerini tapu memuruna vererek aralarında boşanma davası devam eden eşi adına kayıtlı gayrimenkul bulunup bulunmadığını sorgulattığına dair beyanda bulunmak suretiyle atılı yalan tanıklık suçunu işlediği anlaşılmakla; mahkemenin sübuta ve suç vasfına ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Dikili 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.02.2024 tarihli ve 2023/391 Esas, 2024/197 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından ileri sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.10.2024 tarihinde karar verildi.