YARGITAY 8. CEZA DAIRESI

8. Ceza Dairesi         2024/20616 E.  ,  2024/7697 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/250 E., 2023/22 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak veya kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet
İTİRAZNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek onama
İTİRAZA KONU KARAR : Onama
İTİRAZ EDEN : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 22.04.2024 tarihli ve 2024/12569 Esas, 2024/3349 Karar sayılı kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 30.05.2024 tarihli itirazı üzerine yapılan inceleme neticesinde;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 308 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca yapılan lehe itiraz başvurusu üzerine dava dosyası, aynı Kanun’un 308 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği Dairemize gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İTİRAZ SEBEPLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz başvurusu, "yerel mahkemenin, sadece sanık tarafından temyiz edilen 10 ay hapis cezasından çevrilen 6.000 TL adli para cezasına ilişkin ilk hükmünün Özel Daire tarafından bozulmasından sonra, bu kez hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip daha sonra da sanığın denetim süresi içinde yeniden kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu işlemesi üzerine 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezasının seçenek yaptırıma çevrilmeden hükmün açıklanmasına karar verilmesinin, 1412 sayılı CMUK’nun 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince uygulanması gereken 326/son maddesine aykırı olduğundan" bahisle sanığın kazanılmış hakkının korunması amacıyla İlk Derece Mahkemesince kurulan hükmün düzeltilerek onanması gerektiğine ilişkindir.
II. GEREKÇE
Dairemizin 22.04.2024 tarihli ve 2024/12569 Esas, 2024/3349 Karar sayılı kararının Gerekçe bölümünde açıklandığı üzere, sanığın temyiz talepleri reddedilmiş, 24.03.2023 tarihli Tebliğnamedeki sair bozma isteyen düşüncelere iştirak edilmiştir.Ancak;
Yargıtay(Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 26.04.2017 tarihli bozma kararından önce İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen 10.03.2014 tarihli kararda sanık hakkında "6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" kararı verildiği ve hükmün sadece sanık tarafından temyiz edildiği halde, bozma kararı sonrası, sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ve bu kararın açıklanmasına dair 25.01.2023 tarihli hükümde sanığın “10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" karar verilmek suretiyle 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (1412 sayılı Kanun) 326 ncı maddesinin son fıkrasında yer alan kazanılmış hak kuralının ihlal edilmesi isabetsiz bulunmuş olup, bu hususun 1412 sayılı Kanun'un 322 nci maddesine göre Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülmüştür.

III. KARAR
1. Gerekçe bölümünde belirtilen nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı İTİRAZININ KABULÜNE,
2. 5271 sayılı Kanun’un 308 inci maddesinin ikinci fıkrası gereği Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 22.04.2024 tarihli ve 2024/12569 Esas, 2024/3349 Karar sayılı onama ilâmının KALDIRILMASINA,
3. Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.01.2023 tarihli 2022/250 Esas, 2023/22 Karar sayılı sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında sonuç cezanın belirlendiği bölümden sonra gelmek üzere “bozma öncesi aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı Kanun’un 326 ncı maddesinin son fıkrası uyarınca sonuç ceza miktarı açısından sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınması suretiyle cezanın 6000 TL adli para cezası üzerinden infazına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün Tebliğnameye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca Isparta 2. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.10.2024 tarihinde karar verildi.