YARGITAY 8. CEZA DAIRESI

8. Ceza Dairesi         2024/16940 E.  ,  2024/7515 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/606 E. 2023/715 K.
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Şarköy Cumhuriyet Başsavcılığının 04.12.2012 tarihli iddianamesi ile sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (f) bendi uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır.
2. Şarköy Asliye Ceza Mahkemesinin 03.04.2013 tarihli kararı ile sanık hakkında atılı suçtan 5237 sayılı Kanun'un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (f) bendi ve 62 nci maddesi uyarınca hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ve bu karar itiraz olunmadan 15.05.2013 tarihinde kesinleşmiştir.
3. Sanık hakkında 5271 sayılı Kanun'un 231 inci maddesinin sekizinci fıkrası gereğince uygulanan 5 yıllık denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle Vize Asliye Ceza Mahkemesince ihbarda bulunulması üzerine Şarköy Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.06.2016 tarihli kararı ile sanık hakkında kurulan hüküm açıklanarak, 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, karar verilmiştir.
4. Kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 8.Ceza Dairesinin 21.06.2023 tarihli ve 2020/19889 Esas, 2023/5164 Karar sayılı kararı ile kararın gerekçesiz olması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Bozma üzerine ve bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan 5237 sayılı Kanun'un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (f) bendi ve 62 nci maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği, suçun unsurlarının oluşmadığına, zaman aşımı nedeniyle düşme kararı verilmesi gerektiğine, mağdurun şikayetçi olmadığına ve diğer nedenlere ilişkindir.

III.OLAY VE OLGULAR
Olay, sanığın 15 yaşından küçük olup ailesinin bilgi ve rızası dışında evden ayrılan mağduru alıkoyduğuna ilişkindir.

IV. GEREKÇE
1. Sanığın tevil yollu ikrarı, mağdur beyanları ve dava dosyasındaki tüm delillerin incelenmesinde ;suç tarihi itibariyle 13 yaşında olan kız arkadaşı mağdur ile birlikte kaçan sanığın eyleminin sabit olduğu, mağdurun yaşı itibariyle rızasının suçun işlenmesine engel olamayacağı anlaşılmakla; Mahkemenin kabul ve uygulaması hukuka uygun bulunmuştur.
2. 5237 sayılı Kanun'un 109 uncu maddesinin birinci fıkrası, üçüncü fıkrasının (f) bendinde düzenlenen suç yönünden, 5237 sayılı Kanun'un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve 67 nci maddeleri gereğince 15 yıllık asli ve 22 yıl 6 aylık kesintili dava zamanaşımı süresinin dolmadığı anlaşıldığından, sanığın zamanaşımının dolduğuna yönelik temyiz itirazı yerinde görülmemiştir.

3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Şarköy Asliye Ceza Mahkemesinin 10.10.2023 tarihli ve 2023/606 Esas 2023/715 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.10.2024 tarihinde karar verildi