YARGITAY 8. CEZA DAIRESI

8. Ceza Dairesi         2024/13682 E.  ,  2024/7683 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2019/1822 E., 2021/897 K.
SUÇ : Kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret

İlk derece mahkemesinin sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 5237 sayılı kanunun 191 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair kararının ilgili Bölge Adliye Mahkemesince kaldırılarak sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 5237 sayılı kanunun 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddeleri gereğince 2 yıl hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30.11.2010 tarih, 2010/5-237 Esas, 2010/242 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere ilk defa bölge adliye mahkemesince sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve denetimli serbestlik tedbirine uygulanmasına karar verilmesi nedeniyle hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKİ SÜREÇ
A. Kaman Cumhuriyet Başsavcılığının 02.04.2018 tarihli kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verilmiştir. Sanığın 02.01.2019 tarihli ihlal eylemi ile Kaman Cumhuriyet Başsavcılığının 01.04.2019 tarihli iddianame ile 5237 sayılı kanunun 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesi ve 58 inci maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile açılan kamu davasında Kaman Asliye Ceza Mahkemesinin 29.05.2019 tarih, 2019/121 Esas, 2019/269 Karar sayılı kararı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan 5237 sayılı kanunun 191 inci maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
B. Kararın Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf edilmesi ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 29.09.2021 tarihli, 2019/1822 Esas, 2021/897 Karar sayılı kararı ile ilk derece mahkemesi tarafından verilen hüküm kaldırılarak 5237 sayılı kanunun 191 inci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü ve 58 inci maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezasına, hak yoksunluklarına ve mükerrerliğe karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; evde ve çalıştırdığı işyerinde uyuşturucu madde ele geçirilmediğine, yeşil reçeteye tabi ilaç kullandığına, uyuşturucu madde kullanmadığına kesin ve inandırıcı delil olmadığına lehe hükümlerin uygulanması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
Dava konusu olay, sanığın işyerinde uyuşturucu madde ele geçirilmesi sonucu yapılan tahlillerde uyuşturucu madde tespit edildiği iddiasına ilişkindir.
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
Sanığın eşine hakaret ve tehdit ettiği iddiası üzerine soruşturma başlatıldığı ayrıca sanığın eşinin evde uyuşturucu madde bulundurduğu ve kullanmakta olduğunu söylemesi üzerine 02.01.2019 tarihinde gecikmesinde sakınca bulunan hal kapsamında usulüne uygun yapılan arama ve el koyma kararına istinaden sanığın evinde yapılan aramada esrar maddesinin ele geçirildiği, esrar maddesi üzerinde yapılan kriminal inceleme sonucunda 14.02.2018 tarihli rapora göre maddelerin uyuşturucu maddelerden THC ihtiva eden ve esrar elde edilmesine elverişli hint keneviri bitkisine ait olduğu, sanığın üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, beyanlarının suçtan ve cezadan kurtulmaya yönelik olduğundan itibar edilmediğinden sanığın üzerine atılı suçu işlediğinin 14.02.2018 tarihli rapor ile sabit olduğundan sanığın mahkumiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk derece mahkemesince verilen
Cumhuriyet savcısının sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanmadığından aleyhe istinaf talebinde bulunması üzerine; yapılan incelemede, sanık hakkında 13.01.2018 günü dükkanında suça konu uyuşturucu maddenin ele geçtiği, ayrıca alınan kan ve idrar örneklerinde ise esrar ve MDMA tespit edildiği, sanık hakkında kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararı verildiği ve kararın usulüne uygun tebliğ edildiği, denetimli serbestlik müdürlüğünce kararın infazı sırasında sanığın 02.01.2019 tarihinde eşinin şikayeti üzerine evinde suça konu uyuşturucu maddenin ele geçtiği ve böylece sanığın hakkında verilen kamu davasının açılmasının ertelenmesi kararını ihlal ettiği anlaşıldığından, sanığın üzerine atılı uyuşturucu madde bulundurmak ve kullanmak suçunu işlediği sabit olduğundan cezalandırılmasına, adli sicil kaydındaki Kırşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/103 Esas, 2010/88 Karar sayılı ilamıyla uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan verilen 4 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin kararın 26.03.2012 tarihinde kesinleştiği, 09.10.2016 tarihinde de ise infaz edildiğinden, tekerrür koşulları oluştuğundan sanık hakkında 5237 sayılı kanunun 58 inci maddesinin de uygulanmasına karar verilmiştir.

IV. GEREKÇE
Olayın oluş şekli ve zamanı, sanığın aşamalardaki savunmaları, olay tutanağı, ekspertiz raporları ve tüm dosya kapsamına göre, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasfının ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği, Bölge Adliye Mahkemesinin mahkumiyet kararı gerekçesinin dosya kapsamına uygun olduğu anlaşıldığından, sanık müdafinin temyiz talebi yerinde görülmemekle, kararda hukuka aykırılık bulunmamıştır.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 29.09.2021 tarihli, 2019/1822 Esas, 2021/897 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Kaman Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.10.2024 tarihinde karar verildi.