YARGITAY 8. CEZA DAIRESI

8. Ceza Dairesi         2023/1393 E.  ,  2024/7588 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Sulh Ceza Hakimliği
SAYISI : 2022/1768 D.İş
SUÇLAR : Hakkı olmayan yere tecavüz
KARAR :Kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Malatya Cumhuriyet Başsavcılığının 10.03.2022 tarihli ve 2022/5256 Soruşturma, 2022/4604 Karar sayılı kararı ile hakkı olmayan yere tecavüz suçundan şüpheliler hakkında verilen kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı şikayetçi kurum vekili tarafından yapılan itirazın reddine ilişkin Malatya Sulh Ceza Hakimliğinin 23.05.2022 tarihli ve 2022/1768 Değişik iş sayılı kararının kesin olarak verildiği anlaşılmıştır.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 24.04.2023 tarihli ve 2022/20798 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının,28.04.2023 tarihli ve KYB-2023/37532 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 28.04.2023 tarihli ve KYB-2023/37532 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Dosya kapsamına göre, Malatya ili Yeşilyurt ilçesi Kozluk Mahallesinde bulunan 120/210 nolu mera parselinin toplamda 57.800 m²'lik alanına şüpheliler Doğan, ... ve ... tarafından fidan dikilmek suretiyle, 106 ada 33 nolu mera parselinde ise 10.500 m²'lik alanına şüpheli ... tarafından fidan ekilmek suretiyle müdahalesinin olduğunun tespit edilmesi üzerine yapılan soruşturma sonunda, Malatya Cumhuriyet Başsavcılığınca 10/03/2022 tarihli karar ile 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 30/03/2014 tarihinde yürürlüğe giren 1/3. madde ve fıkrasına göre, büyükşehir belediyesi kurulan illere bağlı ilçelerin mülkî sınırları içerisinde yer alan köy ve belde belediyelerinin tüzel kişiliği kaldırıldığı, köyler mahalle olarak, belde belediyeleri ise belde ismiyle tek mahalle olarak bağlı bulundukları ilçenin belediyesine katıldığı, bu nedenle şüphelilerin üzerine atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığından bahisle kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karar verilmiş ise de,
Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 30/06/2020 tarihli ve 2018/158 esas, 2020/14616 sayılı ve aynı dairenin yerleşik bir çok kararında ve yine Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 2015/8-83 esas, 2015/391 sayılı kararında da belirtildiği üzere, 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un, köy merasına tecavüz suçunun düzenlendiği 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 154/2. maddesi ile bütünleyici bir ilişki içinde bulunmadığı gibi maddede herhangi bir değişikliğe ya da maddenin yürürlükten kaldırılmasına dair bir hüküm de içermediği gözetildiğinde,
Somut olayda, suça konu taşınmazlarda 3091 sayılı Kanun kapsamında Yeşilyurt Kaymakamlığı tarafından keşif incelemesi yaptırıldığı, Yeşilyurt ilçesi Kozluk Mahallesinde bulunan 120 ada, 210 nolu parsel üzerinde (B) harfi ile gösterilen yerde şüpheliler Doğan, ... ve ...'ın badem ve ceviz ağacı (1 yaşında) dikmek suretiyle, Yeşilyurt ilçesi Kozluk Mahallesinde bulunan 106 ada, 33 nolu parsel üzerinde (A) harfi ile gösterilen yerde şüpheli ...'ın ... ağacı (1 yaşında) dikmek suretiyle mera arazisine müdahalede bulunduklarının, suça konu yerlerin mera vasfında olduğu, meraların devletin hüküm ve tasarrufu altında olan yerlerden olduğunun tespit edildiği, ayrıca yapılan keşif incelemesinde 120 ada 210 nolu ve 106 ada 33 nolu parsellerde şüpheli ...'ın herhangi bir müdahalesinin bulunmadığının tespit edilmesi, şüphelilerin yapılan keşif incelemesi esnasındaki beyanlarında bahse konu taşınmazlara çeşitli meyve ağaçları diktiklerini ifade etmeleri ve bu anlamda meraya tecavüz eylemlerinin şüphelilerin kabullerin de olması karşısında, köy tüzel kişiliğine ait veya köylünün ortak yararlanmasındaki taşınmazlara tecavüz suçu yönünden şüpheliler hakkında dosyadaki mevcut delillerin kamu davasının açılmasını gerektirir nitelikte bulunduğu ve bu delillerin mahkemesince takdir ve değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
1. 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun''un 1/1-2-3 üncü maddesinde yer alan ''(1) ..., Balıkesir, Denizli, Hatay, Malatya, Manisa, Kahramanmaraş, Mardin, Muğla, Ordu, Tekirdağ, Trabzon, Şanlıurfa ve Van illerinde, sınırları il mülki sınırları olmak üzere aynı adla büyükşehir belediyesi kurulmuş ve bu illerin il belediyeleri büyükşehir belediyesine dönüştürülmüştür. (2) Adana, Ankara, Antalya, Bursa, Diyarbakır, Eskişehir, Erzurum, Gaziantep, İzmir, Kayseri, Konya, Mersin, Sakarya ve Samsun büyükşehir belediyelerinin sınırları il mülki sınırlarıdır. (3) Birinci ve ikinci fıkrada sayılan illere bağlı ilçelerin mülki sınırları içerisinde yer alan köy ve belde belediyelerinin tüzel kişiliği kaldırılmış, köyler mahalle olarak, belediyeler ise belde ismiyle tek mahalle olarak bağlı bulundukları ilçenin belediyesine katılmıştır." şeklinde düzenlenmiştir.
2. Belirtilen yasal düzenlemeler ışığında inceleme konusu dava dosyası değerlendirildiğinde;
Suça konu taşınmazların bulunduğu Malatya ili Yeşilyurt ilçesi Kozluk Mahallesi'nin suç tarihinden önce 6360 sayılı Kanun uyarınca köy statüsünün kaldırılarak mahalle statüsüne alındığından suç tarihi itibariyle hakkı olmayan yere tecavüz suçunu oluşturmadığı tüm dava dosyası kapsamında elde edilen delillerden anlaşıldığından, şüpheliler yönünden itirazın reddine dair verilen kararda bir hukuka aykırılık görülmediğinden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.

III. KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği Tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesindeki koşulları taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.10.2024 tarihinde karar verildi.