YARGITAY 8. CEZA DAIRESI

8. Ceza Dairesi         2023/1186 E.  ,  2024/7516 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/549 E., 2021/698 K.
SUÇ : 6136 sayılı Kanun'a aykırılık
İNCELEME KONUSU
KARAR : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

Ünye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.10.2017 tarihli ve 2014/605 Esas, 2017/383 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında 6136 sayılı Ateşli Silahlar ve Bıçaklar ile Diğer Aletler Hakkında Kanunu'nun (6136 sayılı Kanun) 15 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 29 uncu maddesi, 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca 6 ay 20 gün hapis, 260,00 Türk Lirası adli para ve 1.500,00 TL. adli para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 231/5 inci maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ve bu karara yapılan itirazın Ünye Ağır Ceza Mahkemesinin 08.11.2017 tarihli ve 2017/817 Değişik İş sayılı kararı ile reddi üzerine aynı tarihte kesinleşmiştir. Suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, Ünye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.11.2021 tarihli ve 2021/549 Esas, 2021/698 Karar sayılı kararı ile 6136 sayılı Kanun’un 15 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası ve 62 nci maddesi uyarınca 6 ay 20 gün hapis ve 260,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına karar verilmiş ve bu kararın istinaf edilmeksizin 11.01.2022 tarihinde usulüne uygun olarak kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Kanun'un 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 20.03.2023 tarihli evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.04.2023 tarihli ve KYB-2023/35784 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 13.04.2023 tarihli ve KYB- 2023/35784 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"Dosya kapsamına göre, kayden 10/04/1997 doğumlu olup suçun işlendiği 11/04/2014 tarihinde, on sekiz yaşından küçük olan ve suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesinde yer alan, “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki hüküm gereğince, anılan maddenin 1. fıkrasındaki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE
Ünye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.10.2017 tarihli ve 2014/605 Esas, 2017/383 Karar sayılı kararı ile kasten yaralama suçundan da suça sürüklenen çocuğun mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine rağmen, denetim süresi içerisinde işlediği kasıtlı suçtan mahkûm edildiğinin ihbar edilmesi üzerine, bu suçtan hükmün açıklanmasına karar verilmemiş ise de, eksikliğin zaman aşımı süresi içinde mahallinde giderilebileceği gözetilerek yapılan incelemede;
1. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendinde;
"Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.”
Şeklinde düzenlenmiştir.
2. Hükümlünün adli sicil kaydına göre suç tarihinden önce hapis cezasına mahkum olduğu bir ilamının bulunmadığı belirlenmiştir.
3. Bu kapsamda inceleme konusu dava dosyası değerlendirildiğinde; Ceza Genel Kurulunun 22.04.2014 tarihli ve 2013/3-752 Esas, 2014/720 Karar sayılı kararı gözetildiğinde, suç tarihinden önce hapis cezasına mahkum edilmemiş olan suça sürüklenen çocuk hakkında, 6136 sayılı Kanun'un 15 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun'un 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi uyarınca hükmedilen kısa süreli hapis cezasının, aynı Kanun'un 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca aynı Kanun maddesinin birinci fıkrasında belirtilen adli para cezası veya diğer seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi bu nedenle yerinde görülmekle, 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.

III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Ünye 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 11.11.2021 tarihli ve 2021/549 Esas, 2021/698 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3. 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin daha hafif bir cezayı gerektirdiği belirlendiğinden;
"6136 sayılı Kanun'un 15 inci maddesinin birinci fıkrası, 5327 sayılı Kanun'un 31 inci maddesinin üçüncü fıkrası, 62 nci maddesi uyarınca tayin olunan 6 ay 20 gün hapis cezasının 5237 sayılı Kanun'un 50 nci maddesinin üçüncü fıkrası delaletiyle aynı Kanun maddesinin birinci fıkrası uyarınca suçlunun kişiliği, şahsi ve ekonomik durumu gözetilerek, 5237 sayılı Kanun'un 52 nci maddesinin birinci fıkrası gereğince günlüğü 20,00 TL'den 4000 TL adli para cezasına çevrilmesine, hukuka aykırılığın bu şekilde giderilmesine, infazın belirlenen şekilde yapılmasına, kararın diğer kısımların aynen bırakılmasına,”
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.10.2024 tarihinde karar verildi.