YARGITAY 4. CEZA DAIRESI

4. Ceza Dairesi         2022/7882 E.  ,  2024/12188 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık, O yer Cumhuriyet savcısı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, onama

O yer Cumhuriyet savcısı temyiz talebinin karar tarihinden itibaren bir aylık süresi içinde verilmediği belirlenmiştir.
Yapılan ön inceleme neticesinde; sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün temyiz edilebilir olduğu, temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Silopi 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/286 E. - 2012/291 K. sayılı kararıyla, sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 265/1, 50/1-(a)ve 52/2. maddeleri uyarınca 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
2. Hükmün sanık tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 2013/7957 E.- 2014/6691 K. sayılı ilamıyla hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
3. Bozma üzerine, Yerel Mahkemesinin 2014/777 E. - 2015/197 K. sayılı kararıyla sanığın 6.000,00 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
4. Yukarıda tarih ve sayısı belirtilen incelemeye konu Yerel Mahkemenin kararıyla, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği ihbarı üzerine dosya yeniden ele alınarak , sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 265/1-3, 43, 62. maddeleri uyarınca 12 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyizinin; üzerine atılı suçu işlemediği, eksik inceleme yapıldığı, davaya konu suçun unsurlarının oluşmadığı, somut deliller bulunmadan karar verildiği, hükmün kaldırılarak lehine olan Yasa maddelerinin uygulanması gerektiği, bu nedenlerle hükmün bozulması talebine yönelik olduğu belirlenmiştir.
III. GEREKÇE
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanun'a uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu anlaşılmakla, ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanık hakkında hapisten çevrilen 6.000,00 TL adli para cezasına ilişkin 26.04.2012 tarihli hükmün, sadece sanık tarafından temyiz edilip Özel Dairece bozulmasından sonra, "cezayı aleyhe değiştirme" yasağı gözetilmeden, bozma sonrası verilen hükümde, sanığın 12 ay 15 gün hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle, 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesine aykırı davranılması nedeniyle hüküm hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
A. O Yer Cumhuriyet Savcısının Temyizi Yönünden
Temyiz süresi yönünden halen yürürlükte olan 1412 sayılı Kanun'un 310. maddesi gereğince Cumhuriyet Savcısı tarafından karar tarihinden itibaren bir aylık süre geçtikten sonra temyiz isteğinde bulunulduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı Kanun'un 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, o yer Cumhuriyet Savcısının TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B. Sanığın Temyizi Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemenin kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun'un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun'un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasına; "1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sonuç cezanın, 6.000,00 TL adli para cezası olarak belirlenmesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.10.2024 tarihinde karar verildi.