YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/811 E.  ,  2024/6707 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2055 E., 2023/2361 K.
SUÇ : Nitelikli kasten öldürme
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.09.2005 tarihli ve 2005/92 Esas, 2005/116 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında maktule yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-d, 29/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 16 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

2. Hükümlü müdafiinin temyiz istemi üzerine hükmün Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 21.09.2006 tarihli ve 2006/1372 Esas, 2006/3563 Karar sayılı ilâmı ile onanmasına,

3. Cezanın infazından sonra memnu hakların iadesi talebinde bulunulması üzerine Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 29.08.2023 tarihli ve 2005/92 Esas, 2005/116 Karar sayılı ek kararı ile memnu hakların iadesi talebinin reddine,

4. Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 20.10.2023 tarihli ve 2023/2055 Esas, 2023/2361 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında İlk Derece Mahkemesince verilen ek karara yönelik hükümlü müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine,
Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Hükümlü müdafiinin temyiz sebepleri özetle; hükümlünün infazının tamamlandığı ve üzerinden 3 yıl geçtiği, memnu hakların iadesine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
5352 sayılı Adli Sicil Kanunu'nun 13/A maddesinin birinci fıkrası;
"5237 sayılı Türk Ceza Kanunu dışındaki kanunların belli bir suçtan dolayı veya belli bir cezaya mahkûmiyete bağladığı hak yoksunluklarının giderilebilmesi için, yasaklanmış hakların geri verilmesi yoluna gidilebilir. Bunun için; Türk Ceza Kanunu'nun 53 üncü maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları saklı kalmak kaydıyla,
a) Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması,
b) Kişinin bu süre zarfında yeni bir suç işlememiş olması ve hayatını iyi halli olarak sürdürdüğü hususunda mahkemede bir kanaat oluşması,
gerekir." şeklinde düzenlenmiştir.

Bu kapsamda inceleme konusu dava dosyasının değerlendirilmesinde; Hukukî Süreç başlığı altında (1) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.09.2005 tarihli ve 2005/92 Esas, 2005/116 Karar sayılı kararının 21.09.2006 tarihinde kesinleştiği, mezkûr kararın 27.11.2021 tarihinde infaz edildiği, hükümlü müdafii tarafından 22.08.2023 tarihinde memnu hakların iadesi talebinde bulunulmuş ise de; 5352 sayılı Kanun'un 13/A maddesinin birinci fıkrasının ilgili bölümünde yer alan "Mahkûm olunan cezanın infazının tamamlandığı tarihten itibaren üç yıllık bir sürenin geçmiş olması..." koşulunun henüz gerçekleşmediği anlaşıldığından memnu hakların iadesi talebinin reddine ilişkin İlk Derece Mahkemesince verilen ek kararda ve ek karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararında herhangi bir hukuka aykırılık bulunmamış ve hükümlü müdafiinin temyiz isteği bu nedenle yerinde görülmemiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 20.10.2023 tarihli ve 2023/2055 Esas, 2023/2361 Karar sayılı kararında hükümlü müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Samsun 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.10.2024 tarihinde karar verildi.