YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/3073 E.  ,  2024/6709 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/241 E., 2024/6 K.
SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Bozma

Suça sürüklenen çocuk hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Maden Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2015 tarihli ve 2014/209 Esas, 2015/132 Karar sayılı kararının suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 28.05.2018 tarihli ve 2017/16974 Esas, 2018/9850 Karar sayılı ilâmı ile suça sürüklenen çocuk lehine 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 29/1. maddesi uyarınca asgari oranda haksız tahrik indiriminin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, uygulanan kanun maddesinin hükümde 5237 sayılı Kanun'un 87/1-son maddesi yerine, aynı Kanun'un 87/2-son maddesi olarak hatalı gösterilmesi, kabule göre de hesap hatası yapılarak neticeten 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine, 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini nedenleriyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,

2. Bozma ilâmı üzerine Maden Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.03.2019 tarihli ve 2018/162 Esas, 2019/67 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son, 29/1, 31/2, 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Kanun'un 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5271 sayılı Kanun'un 231/8. maddesi ve 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun (5395 sayılı Kanun) 23. maddesi uyarınca 3 yıl denetim süresi belirlenmesine,

3.İhbar üzerine Maden Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.01.2024 tarihli ve 2023/241 Esas, 2024/6 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle suça sürüklenen çocuk hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/1-son, 29/1, 31/2, 62/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri; delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne, suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığına, meşru savunma nedeniyle atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerektiğine, cezanın üst sınırdan verilmesi ve tahrik indiriminin düşük oranda yapılmasının hukuka aykırı olduğuna, hükmün açıklanması şartlarının oluşmadığına, vesaire ilişkindir.

III. GEREKÇE
1.Çocuk Mahkemesi sıfatı ile bakılan davalarda 5395 sayılı Kanun'un 25/1. maddesi uyarınca duruşmalara Cumhuriyet savcısı katılamayacağından, Tebliğname'deki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin suça sürüklenen çocuk tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, meşru savunma koşullarının oluşmadığı, temel cezanın alt sınırdan belirlendiği ve bozma ilâmına uyularak asgari oranda haksız tahrik indirimi uygulanmasında isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

3. Suça sürüklenen çocuk hakkında, Maden Asliye Ceza Mahkemesinin, 30.03.2015 tarihli ve 2014/209 Esas, 2015/132 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 87/2-son, 31/2, 62/1. maddeleri uyarınca verilen 1 yıl 13 ay hapis cezasının, aynı Kanun'un 51/1. maddesi uyarınca ertelendiği, hükmün suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 28.05.2018 tarihli ve 2017/16974 Esas, 2018/9850 Karar sayılı kararı ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda suça sürüklenen çocuk hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, suça sürüklenen çocuğun denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanmasına karar verilmiş ise de Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 09.02.2016 tarihli ve 2014/71 Esas, 2016/42 Karar sayılı kararı gereğince suça sürüklenen çocuğun 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkı nedeniyle hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (3) numaralı bendinde açıklandığı üzere suça sürüklenen çocuğun 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkı dikkate alınarak hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi nedeniyle Maden Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.01.2024 tarihli ve 2023/241 Esas, 2024/6 Karar sayılı kararına yönelik suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.10.2024 tarihinde karar verildi.