YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/3064 E.  ,  2024/6470 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/654 E., 2023/672 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Düzeltilerek onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bozma üzerine kurulan Gölcük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.01.2021 tarihli ve 2019/123 Esas, 2021/18 Karar sayılı kararının katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 17.11.2022 tarihli ve 2022/3436 Esas, 2022/8994 Karar sayılı ilâmı ile sanığın cezasında asgari oranda (1/4) haksız tahrik indirimi yapılması gerektiği gözetilmeden (1/2) oranında indirim yapılarak eksik ceza tayin edilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

2. Gölcük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.11.2023 tarihli ve 2022/654 Esas, 2023/672 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 29/1, 62/1, 53/1 ve 58/6-7 maddeleri
uyarınca 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan vekilinin temyiz isteği özetle; sanığın cezasında haksız tahrik indirimi ve takdiri indirim yapılmasının hatalı olduğuna, vesaire ilişkindir.

2. Sanığın temyiz isteği özetle; beraatine karar verilmesi gerektiğine, vesaire ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin sanığın ikrara yönelen savunması, katılan beyanı, yaralanmasına ilişkin adli rapor içeriği, tanık anlatımıyla saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının kanuni bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilemediği olayda haksız tahrik indirimi yapılmasında isabetsizlik bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında yerinde, yeterli ve kanuni gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz nedenlerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Katılanın, sanık sıfatıyla yapılan yargılaması neticesinde hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ve kasten yaralama suçundan şikayetten vazgeçme nedeniyle düşme kararları verildiği, katılanın, sanık sıfatıyla yapılan yargılamasında beraat kararı verilmemiş olması karşısında lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu anlaşılmış ise de söz konusu hukuka aykırılığın Yargıtay tarafından giderilmesi mümkün görülmüştür.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Gölcük 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.11.2023 tarihli ve 2022/654 Esas, 2023/672 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekili ve sanığın temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hükümden katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmesine karar verilen (8) numaralı fıkranın çıkarılması suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

10.10.2024 tarihinde karar verildi.