YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/2959 E.  ,  2024/6366 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2934 E., 2023/3258 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması

Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 08.11.2023 tarihli ve 2023/2934 Esas, 2023/3258 Karar sayılı kararı ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2022/11677 Esas, 2023/5026 Karar sayılı bozma kararına karşı verilen direnme kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307/4. maddesi uyarınca Dairemize gönderildiği belirlenmekle;

Sanık hakkında bozma üzerine verilen direnme kararının; 5271 sayılı Kanun'un 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Antalya 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.06.2016 tarihli ve 2015/473 Esas, 2016/553 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, Antalya 16. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.11.2020 tarihli ve 2020/130 Esas, 2020/553 Karar sayılı kararı ile sanığın tabi tutulduğu denetim süresi içinde yeni bir kasıtlı suç işlediğinin ihbarı üzerine 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması suretiyle sanık hakkında kasten yaralama suçundan 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 09.07.2021 tarihli ve 2021/707 Esas, 2021/2013 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısının (aleyhe) istinaf başvurusunun kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan 11 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, bu kararın Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2022/11677 Esas, 2023/5026 Karar sayılı ilâmı ile; İlk Derece Mahkemesince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanan hükmün istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesinin hükmü kaldırılarak yeniden hüküm kurulduğu, 5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesinin uygulanma koşullarının ortadan kalktığı, sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik temyiz istemi nazara alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 50. maddesinde düzenlenen seçenek yaptırımlara ve 51. maddesinde düzenlenen ertelemeye ilişkin hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun, 5271 sayılı Kanun'un 230/1-d maddesi uyarınca kanuni dayanakları da gösterilmek suretiyle karar yerinde tartışılması gerekirken "CMK 231/11 maddesi gereğince hükmün açıklanması niteliğinde olduğundan, sanık hakkında TCK 50, 51 maddelerinin uygulanmasına kanunen yer olmadığına" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile uygulanmamasına karar verilmesi nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-b maddesi uyarınca Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.

2. Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 08.11.2023 tarihli ve 2023/2934 Esas, 2023/3258 Karar sayılı kararı ile direnilmesi ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 37/1. maddesi delaletiyle 86/1, 86/3-e, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet savcısının temyiz sebebi özetle; 5271 sayılı Kanun'un 280/2. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak 5237 sayılı Kanun'un 86/3-e maddesi uygulanmasıyla yeni bir hüküm kurulduğundan sanık hakkında aynı Kanun'un 50 ve 51. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
İlk Derece Mahkemesince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildikten sonra denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi nedeniyle açıklanan hükmün istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesinin hükmü kaldırılarak yeniden hüküm kurulduğu, 5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesinin uygulanma koşullarının ortadan kalktığı, sanığın lehe hükümlerin uygulanmasına yönelik temyiz istemi nazara alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 50. maddesinde düzenlenen seçenek yaptırımlara ve 51. maddesinde düzenlenen ertelemeye ilişkin hükümlerin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun, 5271 sayılı Kanun'un 230/1-d maddesi uyarınca kanuni dayanakları da gösterilmek suretiyle karar yerinde tartışılması gerekirken 5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanması niteliğinde olduğundan, sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 50 ve 51. maddelerinin uygulanmasına kanunen yer olmadığına dair direnme kararı verilmesi yerinde görülmemiştir.

IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenle direnme kararı yerinde görülmediğinden Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2022/11677 Esas, 2023/5026 Karar sayılı bozma kararının, Tebliğname'ye aykırı olarak, oy birliği ile DÜZELTİLMESİNE YER OLMADIĞINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 307/4. maddesi gereğince direnme kararını incelemek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE,

08.10.2024 tarihinde karar verildi.