YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2024/2366 E.  ,  2024/6576 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/1196 E., 2023/1961 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1 ve 286/2-a maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gebze 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.04.2023 tarihli ve 2017/353 Esas, 2023/289 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/2-b, 53/1, 58/6. maddeleri uyarınca 9 yıl 36 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.

2. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 23.11.2023 tarihli ve 2023/1196 Esas, 2023/1961 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, sanığın ceza ehliyetinin bulunmadığına, beraat kararı verilmesi gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.

III. GEREKÇE
1. Dosya kapsamına göre; katılanın yaşamını tehlikeye sokacak, hayat fonksiyonlarını ağır (6.) derece etkileyen kırık oluşacak, duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli yitirilmesi niteliğinde olacak şekilde yaralanması karşısında, suçta kullanılan aletin öldürmeye elverişliliği, katılanda meydana gelen yaralanmanın boyutu birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleminin kasten öldürmeye teşebbüs suçunun unsurlarını oluşturması ihtimali nedeniyle, delillerin takdir ve değerlendirmesinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanun’un 11. ve 12. maddeleri ile 5271 sayılı Kanun'un 3,4 ve 5. maddeleri uyarınca görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, görevsiz mahkemede yazılı şekilde hüküm kurulması, hukuka aykırı bulunmuştur.

2. Sanığın, suç tarihinde işlediği suçu etkileyecek düzeyde akıl hastası olup olmadığının, hastalığının işlediği fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunup bulunmadığını saptamak amacıyla Adli Tıp Kurumu Gözlem İhtisas Dairesinde müşahede altına alınarak rapor aldırılmasının ardından, sanığın tüm tedavi belgeleri ve dava dosyası ile birlikte Adli Tıp 4. İhtisas Kuruluna sevk edilerek rapor düzenlettirilmesi, raporlar arasında çelişki olması halinde Adli Tıp Üst Kurulundan 5237 sayılı Kanun'un 32. maddesi kapsamında raporun temininden sonra sanığın hukuki durumu değerlendirilerek, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, eksik inceleme ile hüküm kurulması, hukuka aykırılık bulunmuştur.

3. Kabule göre de; sanık hakkında tekerrüre esas alınan İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.10.2015 tarihli ve 2014/177 Esas, 2015/305 Karar sayılı kararının, sanığın eski hale getirme talepli dilekçesi üzerine Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 04.10.2023 tarihli ve 2021/37837 Esas, 2023/6825 Karar sayılı ilamı ile esastan incelenerek kararının onanmasına karar verildiğinden, kesinleşme tarihinin 04.10.2023 tarihi olarak yeniden düzenlenmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı, ancak; sanığın adli sicil kaydında yapılan incelemede, İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23.01.2014 tarihli ve 2012/566 Esas, 2014/5 Karar sayılı kararının 01.04.2014 tarihinde kesinleştiği ve tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle, sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 23.11.2023 tarihli ve 2023/1196 Esas, 2023/1961 Karar sayılı kararının, görev, eksik inceleme ve tekerrür yönünden 5271 sayılı Kanun’un 302/2 maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından ceza miktarı açısından aynı Kanun'un 307/5. maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Gebze 6. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

15.10.2024 tarihinde karar verildi.