YARGITAY 1. CEZA DAIRESI

1. Ceza Dairesi         2022/14566 E.  ,  2024/6699 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ:Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/859 E., 2022/1215 K.
SUÇLAR : Kasten öldürme, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER: İstinaf başvurularının esastan reddi kararları...
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Kısmi ret, kısmi temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması

Sanık ... müdafiinin temyiz istemi yönünden; Sanık ...'nun kasten öldürme suçundan beraatine karar verilirken, hükümle birlikte hakkında iddianame ile usulüne uygun şekilde açılmış bir dava bulunmadığından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 281/1. maddesi uyarınca gereğinin takdir ve ifası için İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulmasına dair kararın ilgili kısmının niteliği itibarıyla hüküm niteliğinde olmayıp, suç ihbarına dair mahkemenin bu talebinin sadece sanık ... hakkında soruşturma yapılmasına yönelik bir ihbar olduğu değerlendirildiğinde, anılan karara karşı temyiz yasa yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı belirlenmiştir.

Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında kasten öldürme ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümler yönünden; İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararların; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir oldukları, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü;

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul 37. Ağır Ceza Mahkemesinin, 05.04.2022 tarihli ve 2020/216 Esas, 2022/124 Karar sayılı kararı ile sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında;
a. Kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 37/1, 81/1, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 25'er yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,

b. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 109/2, 109/3-b, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 8 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına,

2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 20.09.2022 tarihli ve 2022/859 Esas, 2022/1215 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık ... ile sanıklar müdafilerinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine,
Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Sanık ... müdafilerinin temyiz sebepleri özetle; sanığın atılı suçları işlediğini veya suça iştirak ettiğini gösterir mahkumiyetine yeterli delil bulunmadığına, atılı suçların yasal unsurlarının oluşmadığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine, eksik inceleme ile karar verildiğine, delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne, İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemelerinin gerekçelerinin yetersiz ve yasaya aykırı olduğuna, savunma haklarının kısıtlandığına, hukuka aykırı yöntemlerle elde edilen delillerin hükümlere esas alındığına, sanık hakkında kasten öldürme suçu yönünden 5237 sayılı Kanun'un 39. maddesinin değerlendirilmemesinin hukuka aykırı olduğuna, suçların vasıflarının hatalı belirlendiğine, kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunun tartışılmamasının hukuka aykırı olduğuna, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde temel cezanın üst hadde yakın belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayin edildiğine,

2. Sanık ... müdafilerinin temyiz sebepleri özetle; sanığın atılı suçları işlemediğine ve iştirakinin bulunmadığına, atılı suçlardan beraatine karar verilmesi, aksi kanaatte sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 28. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerektiğine,

3. Sanık ... müdafilerinin temyiz sebepleri özetle; sanığın atılı suçları işlemediğine ve iştirakinin bulunmadığına, atılı suçların yasal unsurlarının oluşmadığına, delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne, eksik inceleme ile karar verildiğine, İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemelerinin gerekçelerinin yetersiz ve yasaya aykırı olduğuna, savunma haklarının kısıtlandığına, hukuka aykırı yöntemlerle elde edilen delillerin hükümlere esas alındığına, sanık hakkında kasten öldürme suçu yönünden 5237 sayılı Kanun'un 39. maddesinin değerlendirilmemesinin hukuka aykırı olduğuna, suçların vasıflarının hatalı belirlendiğine, kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunun tartışılmamasının hukuka aykırı olduğuna, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümde temel cezanın üst hadde yakın belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayin edildiğine,

4. Sanık ...'ın temyiz sebepleri özetle; atılı suçları işlenmediğine, beraatine karar verilmesi gerektiğine, aksi kanaatte suç vasfının kasten öldürme yerine suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme suçu olarak belirlenmesi gerektiğine,
İlişkindir.

III. GEREKÇE
1. Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 16.01.2020 yerine maktulün cesedinin bulunduğu 21.01.2020 tarihi olarak hatalı gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.

2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, sanıklar ... ve ...'in savunma haklarının kısıtlanmadığı, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli ve hukuka uygun olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükümlere esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemelerinin gerekçelerinin yasal ve yeterli olduğu, eylemlerin sanıklar tarafından fiil üzerinde ortak hakimiyet kurmak suretiyle iştirak halinde gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükümlere esas alınan raporların yeterli olduğu, eylemlere uyan suçların vasıflarının doğru biçimde belirlendiği, suçun işleniş biçimi ve maktulün ağız, burun tıkanması, boyuna ve göğüse basıya bağlı ve boyuna bağ tatbikine bağlı mekanik asfiksi sonucu ölmesi birlikte değerlendirildiğinde kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunun ve yine sanık ... hakkında suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçeleri gösterilerek belirlendiği, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan teşdiden ceza tayininin, suçun işleniş biçimi, işlendiği yer ve zaman, meydana gelen zararın ağırlığı, sanıkların kastının yoğunluğu ile amaç ve saikleri dikkate alındığında isabetli olduğu ve sanık ... hakkında 5237 sayılı Kanun'un 28. maddesi hükmünün uygulanma koşullarının gerçekleşmediği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR
A. Sanık ... Müdafiinin Temyiz İstemi Yönünden
Sanık ...'nın kasten öldürme suçundan beraatine karar verilirken, hükümle birlikte hakkında iddianame ile usulüne uygun şekilde açılmış bir dava bulunmadığından 5237 sayılı Kanun'un 281/1.

maddesi uyarınca gereğinin takdir ve ifası için İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunulmasına dair verilen kararın ilgili kısmının niteliği itibarıyla hüküm niteliğinde olmayıp, suç ihbarına dair Mahkemenin bu talebinin sadece sanık ... hakkında soruşturma yapılmasına yönelik bir ihbar olduğu değerlendirildiğinde, anılan karara karşı temyiz yasa yoluna başvurulmasının mümkün olmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanıklar ..., ..., ... ve ... Hakkında Kasten Öldürme ve Kişiyi Hürriyetinden Yoksun Kılma Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 20.09.2022 tarihli ve 2022/859 Esas, 2022/1215 Karar sayılı kararında sanıklar ..., ... ile ... müdafilerii ve sanık ... tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda eleştiri nedeni dışında hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,

Hükmolunan ceza miktarları ve tutuklulukta geçirilen süreler dikkate alınarak sanıklar ..., ... ve ... müdafileri ile sanık ...'ın tahliye taleplerinin ayrı ayrı REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca İstanbul 37. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.10.2024 tarihinde karar verildi.