YARGITAY 15. CEZA DAIRESI (KYB)

15. Ceza Dairesi         2021/4923 E.  ,  2021/5011 K.GÜVENI KÖTÜYE KULLANMA KYOK MERCI KABULTÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 142
"İçtihat Metni"Güveni kötüye kullanma suçundan şüpheli F. Ö. hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda Çorlu Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 09/09/2020 tarihli ve 2020/11340 soruşturma, 2020/7873 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın kabulü ile anılan kararın kaldırılmasına ilişkin Çorlu 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 13/11/2020 tarihli ve 2020/2499 değişik iş sayılı kararı aleyhine, Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 16/02/2021 gün ve 94660652-105-59-19323-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak soruşturma dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19/03/2021 gün ve 2021/28612 sayılı tebliğnamesiyle Dairemize gönderilmekle okundu.Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;Çorlu Cumhuriyet Başsavcılığının bahse konu 09/09/2020 tarihli kararı ile atılı suçtan soruşturma yürütülen diğer şüpheliler M. E. ve T. T. haklarında verilen kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği gözetilerek yapılan incelemede,Dosya kapsamına göre, araç kiralama (rent a car) işi ile uğraşan şüpheli F.'ın yetkilisi olduğu Y. T. H. Tic. Ltd. Şti. tarafından 3 adet aracın kiralanmasını takiben 2 adet aracın kira bedellerinin ödenmediği bir adet aracın ise kira süresinin dolduğundan bahisle şüphelinin araçlarını geri almak istemesi, araçların kiralandığı diğer şüphelilerin ise araçları geri vermek istememeleri üzerine, şüpheli F.'ın Çorlu Belediyesi Park Ve Bahçeler Müdürlüğünde bulunan ... ve ... plakalı araçların anahtarlarını baş şoför A. A. isimli tanıktan bakıma götüreceği gerekçesiyle diğer şüphelilerin bilgisi ve rızası olmadan teslim almasını müteakip, tarafların birbirlerinden şikayetçi olmaları üzerine başlatılan soruşturma neticesinde, Çorlu Cumhuriyet Başsavcılığınca olayın hukuki ihtilaf olduğundan bahisle verilen kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karara karşı yapılan itiraz üzerine, şüpheli F. hakkında nitelikli hırsızlık suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142. maddesi uyarınca iddianame düzenlenmesi gerektiği cihetle, bahse konu kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin kararın kaldırılmasına ilişkin karar verilmiş ise de;Benzer bir olayla ilgili Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 10/10/2012 tarihli ve 2012/9528 esas, 2012/43357 karar sayılı ilamında yer alan, "Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde; Olay günü ev sahibi olan sanığın kira artışı konusunda anlaşamadığı kiracıları olan müştekilerin evde bulunmadığı sırada giriş ve hol kapısını söküp götürme şeklindeki eyleminde her ne kadar kiracılar zilyet ise de ev sahibi olan sanığın suça konu eşyaların sabihi olduğu, dolayısıyla suçun yasal unsurunun oluşmadığı nazara alınmadan yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi, Bozmayı gerektirmiş," şeklindeki açıklamalar karşısında, şüpheli F.'ın yetkilisi olduğu söz konusu firma tarafından kiraya verilen ve şüpheli F.'a ait olduğu belirtilen araçların anahtarlarının izinsiz olarak geri alınması şeklindeki eylemin hırsızlık suçunu oluşturmayacağı gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden, Çorlu 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 13/11/2020 tarih ve 2020/2499 D.İş sayılı kararının, 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca müteakip işlemlerin mahallinde merciince yerine getirilmesine, 17/05/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.