YARGITAY 12. CEZA DAIRESI (KYB)

12. Ceza Dairesi         2020/1807 E.  ,  2021/886 K.TAKSIRLE YARALAMA HAGB ZARAR KARVRAMI TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 52TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 31
"İçtihat Metni"TÜRK MİLLETİ ADINAY A R G I T A Y İ L A M I
Esas No : 2020/1807 Karar No : 2021/886Tebliğname No : KYB - 2020/50241
İNCELENEN KARARIN;Mahkemesi : Alanya 7. Asliye Ceza MahkemesiTarihi : 13.11.2018Numarası : 2014/1074 – 2018/583
Taksirle yaralama suçundan suça sürüklenen çocuk Y. K.'ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1, 31/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, katılanın zararı giderilmediğinden hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına dair Alanya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2018 tarihli ve 2014/1074 esas, 2018/583 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250 esas, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 6. fıkrasının (c) bendinde belirtilen zararın, maddî zarar olduğu, manevî zararı kapsamadığı, ancak söz konusu maddî zararın da hâkimin basit bir araştırma ile saptayabileceği zarardan ibaret bulunduğu ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının sanık hakkında uygulanabilmesi için, diğer koşulların varlığının yanında, “Suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın, aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tazmin suretiyle tamamen giderilmesi” gerektiği nazara alınarak yapılan değerlendirmede; somut olayda, sanığın 04/04/2019 tarihli dilekçesi ile müştekinin zararlarını belgelendirmesi halinde karşılamak istediğini beyan ettiği ve sanığın hüküm verilmeden önce zararı giderme hususunda bir çaba içerisinde olduğu anlaşılmakla, öncelikle katılandan zararı sorulduktan sonra sanığın zararı giderip gidermediği tespit edilip sonucuna göre 5271 sayılı Kanunun 231. maddesindeki koşullar dahilinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda hukuki durumun takdir ve tayin edilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarıncaAlanya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2018 tarihli ve 2014/1074 esas, 2018/583 sayılı kararının bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 03.06.2020 gün ve 94660652-105-07-5253-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tebliğ kılınmakla; Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Olay günü katılan S. B.’ın köpeğini gezdirdiği sırada suça sürüklenen çocuk Y. K.’ün gezdirdiği köpeği serbest bıraktığı ve serbest bıraktığı bu köpeğin katılanın yanına gelerek önce köpeğine daha sonra da katılana saldırması üzerine yaralandığı ve bu yaralanmanın da vücudunda %24 oranında fonksiyon kaybına sebep olduğu olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarih ve 2009/250-13 sayılı kararı doğrultusunda katılan tarafın basit bir hesapla olay sebebiyle uğradığı zararın tespit edilerek suça sürüklenen çocuğun bu zararı karşılamasına imkan tanınıp, 5271 sayılı Yasanın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümlerin suçun niteliği, hükmolunan cezanın türü ve adli sicil kaydı da değerlendirilerek suça sürüklenen çocuğun hukuki durumunun yeniden takdir ve tayinininde zorunluluk bulunduğu, aşamalarda tarafların maddi zarara yönelik herhangi bir beyanlarının bulunmadığı, yukarıda bahsi geçen Yargıtay Ceza Genel Kurul Kararına göre CMK'nın 231.maddesinde değinilen zararın manevi zarar değil maddi zarar olduğu anlaşılmakla, katılanın olay nedeniyle uğradığı zararın Ceza Genel Kurulu kararı doğrultusunda basit bir araştırmayla tespit edilip suça sürüklenen çocuğun zararı gidermesine imkan tanınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden; Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Alanya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2018 tarihli ve 2014/1074 esas, 2018/583 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.