YARGITAY 1. CEZA DAIRESI (KYB)

1. Ceza Dairesi         2021/9947 E.  ,  2021/12922 K.FIRARA TEŞEBBÜS SUÇUNUN ŞARTLA TAHLIYEYE TEŞKIL ETMEYECEĞITERÖRLE MÜCADELE KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN (5532) Madde 12
"İçtihat Metni"Devletin egemenliği altında bulunan topraklardan bir kısmını devlet idaresinden ayırmaya çalışmak suçundan Diyarbakır (Kapatılan) 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/10/1993 tarihli ve 1992/125 Esas, 1993/534 Karar sayılı kararıyla müebbet hapis cezasına hükümlü E. Y. bu cezasının infazı aşamasında, Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 10/01/2019 tarihli müddetnameye, hükümlü müdafii tarafından firara teşebbüs suçundan mahkum olanların şartla salıverilmeden yararlanamayacaklarına ilişkin 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 17/2. maddesinin 29/06/2006 tarihli 5532 sayılı Kanunun 12. maddesiyle değiştirildiğine yönelik itirazın reddine dair Diyarbakır İnfaz Hakimliğinin 25/11/2020 tarihli ve 2020/5642 Esas, 2020/5776 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/12/2020 tarihli ve 2020/1352 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 17. maddesinde yer alan, "(1) Bu Kanun kapsamına giren suçlardan mahkûm olanlar hakkında, koşullu salıverilme ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması bakımından 13/12/2004 tarihli ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107 nci maddesinin dördüncü fıkrası ile 108 inci maddesi hükümleri uygulanır. Ancak, süreli hapis cezaları bakımından düzenlenen koşullu salıverilme oranı, dörtte üç olarak uygulanır. (2) Tutuklu veya hükümlü iken firar veya ayaklanma suçundan mahkûm edilmiş bulunanlar ile disiplin cezası olarak üç defa hücre hapsi cezası almış olanlar, bu disiplin cezaları kaldırılmış olsa bile şartla salıverilmeden yararlanamazlar." şeklindeki,5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107. maddesinde yer alan, "(1) Koşullu salıverilmeden yararlanabilmek için mahkûmun kurumdaki infaz süresini iyi hâlli olarak geçirmesi gerekir. (2) Ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına mahkûm edilmiş olanlar otuz yılını, müebbet hapis cezasına mahkûm edilmiş olanlar yirmidört yılını, diğer süreli hapis cezalarına mahkûm edilmiş olanlar cezalarının üçte ikisini infaz kurumunda çektikleri takdirde, koşullu salıverilmeden yararlanabilirler. (3)..(e) Koşullu salıverilme için infaz kurumunda geçirilmesi gereken süre;..e) Birden fazla süreli hapis cezasına mahkûmiyet hâlinde en fazla yirmisekiz yıldır".. (4) Suç işlemek için örgüt kurmak veya yönetmek ya da örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenen suçtan dolayı mahkûmiyet hâlinde; ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasına mahkûm edilmiş olanlar otuzaltı yılını, müebbet hapis cezasına mahkûm edilmiş olanlar otuz yılını, süreli hapis cezasına mahkûm edilmiş olanlar cezalarının üçte ikisini infaz kurumunda çektikleri takdirde, koşullu salıverilmeden yararlanabilirler. (Ek cümle: 14/4/2020-7242/48md.) Koşullu salıverilme oranı üçte ikiden fazla olan suçlar bakımından ise tabi oldukları koşullu salıverilme oranı uygulanır." şeklindeki,
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. maddesindeki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur” şeklindeki düzenlemeler karşısında;Dosya kapsamına göre, sanığın Diyarbakır (Kapatılan) 2 nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinin 12/10/1993 tarihli ve 1992/125 Esas, 1993/534 Karar sayılı kararı ile Devletin hakimiyeti altındaki topraklardan bir kısmını ayırmaya matuf eylemi nedeniyle 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesi gereğince müebbet hapis cezası ile cezalandırılmasını ve 31/05/1994 tarihinde ceza evine girmesini müteakip, cezasını 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamında 36 yıl üzerinden infaz ederken 04/12/1998 tarihinde işlediği firara teşebbüs suçundan dolayı Bartın Ağır Ceza Mahkemesinin 08/02/1999 tarih ve 1999/5 Esas, 1999/7 Karar sayılı kararı ile cezalandırıldığı, hükümlünün anılan karar gözetilerek hakkında 3713 sayılı Kanun'un 17/2. maddesinde yer alan "..tutuklu veya hükümlü iken firar edenler veya firara teşebbüs suçundan veya cezaevi idaresine karşı ayaklanma suçundan mahkum edilmiş bulunanlar ile disiplin cezası olarak üç defa hücre hapsi cezası olanlar, bu disiplin cezaları kaldırılmış olsa bile şartlı salıvermeden yararlanamazlar.." hükmü gereği şartlı tahliyeden yararlandırılmaksızın, müebbet hapis cezası kapsamında 36 yıl üzerinden Erzurum Cumhuriyet Başsavcılığının 31/05/2006 tarihli müddetnamesinin tanzim edildiği, bihakkın tahliye tarihinin 27/02/2028 olduğu, Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 10/01/2019 tarihinde 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 17. maddesi gereğince yeni müddetname düzenlendiği ve infaz süresinin benzer şekilde 36 yıl olarak belirlendiği, bihakkın tahliye tarihinin ise 19/02/2028 olarak yer aldığı, hükümlü müdafiinin firara teşebbüs eyleminin şartlı salıverilmeye engel suç olmaktan çıkarıldığı ve hükümlünün şartlı salıvermeden yararlanabileceği gerekçesiyle müddetnameye karşı yaptığı itirazının, hükümlünün firar durumunda olduğundan bahisle 3713 sayılı Kanun'un 17/2. maddesi gereği reddine dair Diyarbakır İnfaz Hakimliğinin 25/11/2020 tarihli kararı verilmiş ise de;3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 17/2. maddesinin 29/06/2006 tarihli 5532 Terörle Mücadele Kanunu'nda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 12. maddesiyle değiştirildiği, maddenin önceki halinde yer alan 'firara teşebbüs' suçunun anılan değişiklikle hükümden çıkarıldığı, hükümlünün ceza infaz kurumundan firara teşebbüs etmesi karşısında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107/4 ve 108. maddeleri hükümlerinden yararlanabileceği ve infazının da buna göre yapılması gerektiği, hükümlünün 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107/4. maddesi gereği otuz yılını ceza evinde çektikten sonra koşullu salıverilmeden yararlanabileceği anlaşılmakla, itirazın anılan gerekçelerle kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 01/04/2021 gün ve 94660652-105-21-2085-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 22/12/2020 tarihli ve 2020/1352 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 01/10/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.