YARGITAY 1. CEZA DAIRESI (KYB)

1. Ceza Dairesi         2021/12431 E.  ,  2021/14643 K.CEZAEVINDE IKEN IŞLENEN SUÇ NEDENIYLE ŞARTLI TAHLIYE GERI ALINAMAYACAĞI.CEZA VE GÜVENLİK TEDBİRLERİNİN İNFAZI HAKKINDA KANUN (5275) Madde 107
"İçtihat Metni"Kasten öldürmeye teşebbüs suçundan Trabzon Ağır Ceza Mahkemesinin 22/05/2000 tarihli ve 1998/288 Esas, 2000/133 sayılı kararıyla 20 yıl ağır hapis cezasına hükümlü S. S. S.'ın, bu cezasının infazı sırasında, 4616 sayılı 23 Nisan 1999 Tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıvermeye, Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanun gereğince 15/06/1999 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliyesine ilişkin Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 29/04/2002 tarihli ve 2002/186 müteferrik sayılı kararını müteakip, kan gütme saikiyle adam öldürme suçundan dolayı hakkındaki başka bir cezasının infaz edilmesi nedeniyle cezaevinde bulunduğu sırada, denetim süresi içerisinde 19/05/2006 tarihinde işlemiş olduğu ceza infaz kurumuna yasak eşya sokmak suçundan dolayı hapis cezasına mahkûm edilmesi sebebiyle şartla tahliyenin geri alınmasına, ikinci suçun işlendiği 19/05/2006 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 15/06/2019 tarihi arasındaki sürenin aynen infazına dair Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/07/2019 tarihli ve 2019/1132 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/09/2019 tarihli ve 2019/365 değişik iş sayılı kararını müteakip, 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına dair Kanun'un 48. maddesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 107. maddesinde yapılan değişiklik kapsamında hükümlünün şartla tahliyesinin geri alınmasına dair kararının yeniden değerlendirilerek ikinci suç tarihinden bihakkın tahliye tarihi olan 15/06/2019 tarihini geçmemek üzere denetim süresi içerisinde mahkum olunan 3 yıl hapis cezasının iki katı olan 6 yıl sürenin aynen infazına ilişkin Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 16/02/2021 tarihli ve 1999/288 Esas, 2000/133 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine dair mercii Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/03/2021 tarihli ve 2021/145 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;Adı geçen hükümlünün, salıverilme kararını müteakip, başka bir adam öldürme suçundan dolayı hükmedilen hapis cezasının infazı esnasında, 4616 sayılı Kanun gereğince şartla tahliyesi sonrası, denetim süresi içerisinde işlemiş olduğu suçtan mahkûm edilmesi sebebiyle şartla tahliyesinin geri alınmasına ilişkin kararın itirazına yönelik İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/03/2019 tarihli ve 2019/499 değişik iş sayılı merci kararının, kanun yararına bozulmasına ilişkin Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 02/11/2020 tarihli ve 2020/1033 Esas, 2020/2643 Karar sayılı ilamında;"Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 04.05.1992 tarihli ve 1/67-129 sayılı kararında açıklandığı gibi, "cezaların toplanmasına konu olabilecek hüküm veya ceza kararnamelerin fiilen ve hukuken infazının olanaklı bulunması zorunludur. Yasada düzenlenen belli bir infaz şekli olan koşullu salıverilme hükümlerinin uygulanmasından sonra cezanın fiilen ve hukuken infaz edildiğinin kabulü gerekir. Böylece hukuken ve fiilen infaz edilmiş bir ceza nedeniyle hükümlünün tekrar cezaevine alınmasına olanak yoktur. Öyleyse koşullu salıverilmesine karar verilen hükümlünün, o suç nedeniyle bir daha cezaevine alınamayacağı göz önüne alındığında, koşullu salıverme tarihinden sonra bihakkın salıverme tarihinden önce kesinleşen mahkûmiyetlerinin, koşullu salıverme kararı verilen kararlarlarla toplanmasına yasal olanak bulunmamaktadır." şeklinde yer alan açıklama karşısında;
1-Kartal (kapatılan) 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/06/2003 tarihli ve 2002/370 Esas, 2003/229 sayılı kararı (Uyarlama yargılaması sonucu İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/05/2018 tarihli ve 2017/409 Esas, 2018/178 sayılı karar olduğu) ile verilen 22 yıl 11 ay ağır hapis cezası ile Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/07/2003 tarihli ve 2002/318 Esas, 2003/205 sayılı (Uyarlama yargılaması sonucu Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/03/2009 tarihli ve 2008/205 Esas, 2009/122 sayılı karar olduğu) ilamı ile hükmedilen müebbet hapis cezasının, suç tarihleri itibariyle uygulanması gerekli 1 Haziran 2005 tarihinde mülga 765 saylı Türk Ceza Kanunu'nun 73. maddesi gereği gereği içtima kararı alınıp, on gün ile üç yıl arasında bir süre belirleyerek bu sürenin geceli gündüzlü bir hücrede tecrit edilmek suretiyle müebbet hapis cezasının infazına karar verilmesi, anılan cezalar yönünden hükümlü hakkında tek bir müddetname düzenlenerek şartla tahliye ve bihakkın tahliye tarihinin belirlenmesi gerektiği,2-İnceleme konusu Trabzon Ağır Ceza Mahkemesinin 22/05/2000 tarihli ve 1998/288 Esas, 2000/133 sayılı kararı ile verilen 20 yıl ağır hapis cezasının infazının ise bu cezanın infazı esnasında verilen koşullu salıverilme kararı nedeniyle, bu karar sonrası kesinleşen suçlardan hükmedilen cezalar ile anılan karardaki hapis cezasının içtimasının mümkün olmaması nedeniyle ayrı yapılması gerektiği gözetilerek yapılan incelemede;Dosya kapsamına göre;Hükümlünün 06/08/1998 tarihinde işlemiş olduğu kan gütme saikiyle öldürmeye teşebbüs suçundan Trabzon Ağır Ceza Mahkemesinin 22/05/2000 tarihli ve 1998/288 Esas, 2000/133 sayılı kararı ile verilen 20 yıl ağır hapis cezasının infazı için ceza infaz kurumuna alındığı, Kastamonu Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 29/04/2002 tarihli ve 2001/759 ilamat numaralı müddetnameye göre cezaevine giriş tarihinin 15/06/1999 olduğu, hakederek tahliye tarihinin 15/06/2019 olduğu, 4616 sayılı Kanun'un 1/2. maddesi uyarınca hükümlünün çekmesi gereken cezası üzerinden 10 yıl indirim yapılarak infaz edilecek cezası bulunmadığından Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 29/04/2002 tarihli ve 2002/186 müteferrik sayılı kararı ile hükümlünün ilk cezaevine alındığı 15/06/1999 tarihi itibarı ile şartla tahliyesine karar verildiği,
Ancak, şartla tahliye kararı verilen 29/04/2002 tarihi itibariyle Trabzon 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/07/2003 tarihli ve 2002/318 Esas, 2003/205 Karar sayılı dosyasından tutuklu bulunması nedeniyle bulunduğu ceza infaz kurumundan tahliye edilmediği, anılan karar ile verilen müebbet hapis cezasının ise, 29/06/2004 tarihinde kesinleştirilerek 09/09/2004 tarihinde infaza verildiği nazara alındığında,Hükümlünün şartla tahliyesinin geri alınmasına neden olan ceza infaz kurumuna yasak eşya sokma suçundan 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Erzurum 2. Ağır Ceza Mahkemesinin (Kapatılan CMK 250. Maddesi ile Görevli) 13/03/2008 tarihli ve 2007/190 Esas, 2008/43 sayılı kararına konu ikinci suçun işlendiği 19/05/2006-10/11/2006 tarihleri itibariyle ceza infaz kurumundan tahliye edilmediği anlaşılmakla,Benzer bir olay nedeniyle Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20/04/2021 tarihli ve 2019/1-434 Esas, 2021/155 Karar sayılı ilamında, "Somut olaydaki gibi durumlarda ise, yani almış olduğu cezadan dolayı hakkında koşullu salıverilme kararı verilen bir hükümlünün, koşullu salıverilme tarihinden önce işleyip de içtimaya dâhil edilmeyen başka bir cezasının infazına başlanılması, başka bir ifadeyle koşullu salıverilmesine rağmen başka bir cezasının infazı nedeniyle cezaevinden ayrılmaması hâlinde, hükümlü hakkında koşullu salıverilme kararı verilmiş olsa da cezaevi dışına çıkmadığı için denetim süresinin başladığından da söz edilemez. Bu nedenle, cezaevinden ayrılmaması nedeniyle denetim süresi başlamayan bir hükümlünün, cezevindeyken sonradan işlediği başka bir suç nedeniyle koşullu salıverilme kararının geri alınması da hakkaniyete aykırı sonuçlar doğuracaktır." şeklinde değinildiği üzere, hükümlünün içtima kararına dahil olmayan bir başka suçun infazı nedeniyle ceza infaz kurumunda bulunması nedeniyle koşullu salıverilmenin denetim süresinin başladığından bahsedilemeyeceği ve bu esnada işlenen ceza infaz kurumuna yasak eşya sokma suçunu işlemiş olmasının koşullu salıverilmesinin geri alınmasına neden olmayacağı gözetilmeden itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 05/10/2021 gün ve 94660652-105-61-13334-2021-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/03/2021 tarihli ve 2021/145 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03/12/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.