DANIŞTAY 7. DAIRE

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2023/3148 E.  ,  2024/3099 K.
"İçtihat Metni" T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2023/3148
Karar No : 2024/3099

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : …Vergi Dairesi Başkanlığı
(…Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …Türk Otomobil Fabrikası Anonim Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : …Bölge İdare Mahkemesi …Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, 2018 yılının Ocak ila Aralık dönemleri imalatlarında kullanmış olduğu madeni yağlar için ödediği özel tüketim vergilerinin, 2012/3792 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı kapsamında ve 25 seri nolu Özel Tüketim Vergisi Genel Tebliği uyarınca nakden iadesi istemiyle yapılan başvuruların vergi inceleme raporuna istinaden reddine dair işlemin iptali ile fazla ödenen tutarın talep tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte iadesi istemiyle dava açılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Kısmen bozma kararına uymak suretiyle, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 112. maddesinin 4. fıkrası uyarınca, fazla veya yersiz olarak tahsil edilen vergilerin, fazla veya yersiz tahsilatın mükelleften kaynaklanmaması halinde vergilerin tahsili tarihinden düzeltme fişinin mükellefe tebliğ edildiği tarihe kadar geçen süre için aynı dönemde 6183 sayılı Kanun'a göre belirlenen tecil faizi oranında hesaplanacak faiziyle birlikte mükellefe red ve iade edilmesi gerektiği, her ne kadar Mahkemece, 213 sayılı Kanun'un 112. maddesinin 5. fıkrası uyarınca fazladan ödenen tutarların iade talebini takip eden üç aylık sürenin bitiminden itibaren 6183 sayılı Kanun'a göre belirlenen tecil faiziyle birlikte iadesine karar verilmiş ise de, anılan fıkra, ancak vergi dairesinin kendiliğinden yapacağı ve uyuşmazlık çıkarmadığı ödemeler bakımından uygulanabilecek olup, idarenin verginin yersiz alındığını kabul etmediği ve uyuşmazlık çıkardığı somut olayda bu fıkranın uygulanması hukuken olanaklı bulunmadığından, taleple bağlılık ilkesi uyarınca başvuru tarihinden itibaren tecil faizine hükmedilmesi gerektiği gerekçesiyle başvuru tarihinden itibaren tecil faizine hükmedilmesine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 112. maddesinde fazla ve yersiz tahsilatlara faiz uygulanmasına ilişkin düzenlemelere yer verilirken, 2577 sayılı Kanunun 28. maddesinde ise kararla hükmedilen tutarların süresinde ödenmediğinden ödenmesi gereken faizin düzenlendiği, yargı kararı uygulanarak otuz gün içinde işlem tesis edilmemesi nedeniyle ödenecek faizin buna göre belirlenmesi gerektiği, hukuka aykırı olarak verilen kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun'un 50. maddesinin 4. fıkrasında, "Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır." hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, bölge idare mahkemelerince bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu yapılan kararın Dairemizin 14/12/2022 tarih ve E:2022/3924, K:2022/5108 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, temyiz konusu karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.…Bölge İdare Mahkemesi …Vergi Dava Dairesinin …tarih ve E:…, K:…sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 07/06/2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.