DANIŞTAY 7. DAIRE

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2023/3119 E.  ,  2024/2975 K.
"İçtihat Metni" T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2023/3119
Karar No : 2024/2975

TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI): … Vergi Dairesi Başkanlığı (… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Motorlu araç alım satımıyla uğraşan tasfiyesi sona eren … Otomotiv İnşaat Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen vergi tekniği ve inceleme raporları ile ithal edilen 10 adet araç için beyan edilen özel tüketim vergisi matrahının, ithalat beyannamesinde yer alan katma değer vergisi matrahının altında olduğunun tespit edildiğinden bahisle 2013 yılının Nisan, Mayıs ile Eylül dönemleri için kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına re'sen tarh edilen özel tüketim vergileri ve üç kat kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Kısmen bozma kararı üzerine, asıl borçlu Tasfiye Halinde … Otomotiv İnşaat Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi hakkında düzenlenen vergi tekniği raporunda, otomobil ticareti faaliyetinde bulunmak üzere 09/07/2010 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, yurt dışından ithal edilerek yıl içerisinde bayilik sözleşmesi kapsamında araç satışı yapılan firmaların tamamına yakınının çok kısa bir süre içerisinde kapandığı, bu firmalar hakkında sahte belge düzenlediklerine ilişkin vergi tekniği raporlarının bulunduğu, satış yapılan firmaların paravan olarak kullanıldığı, adı geçen şirket temsilcisinin ifadesinde, ilgi firmaları tanımadığını, paravan olarak kurulup kurulmadıklarını bilmediğini, satışların bayilik sözleşmesine istinaden yapıldığını, ödemelerin banka kanalı ile tahsil edildiğini, araçların galericilerin istemiş olduğu kişilere teslim edildiğini belirttiği, 2013 yılında satılan 181 adet otomobilden 171 tanesinin bayilik sözleşmesi kapsamında vergisiz bir şekilde satıldığı, banka hesap hareketlerinin incelenmesinden, fatura düzenlediği ve bayi olarak adlandırdığı şahıslardan herhangi bir para akışının bulunmadığının, bunun yerine adına fatura düzenlenmemiş ve bayilik anlaşması olmayan kişilerden para akışının olduğunun görüldüğü; vergi inceleme raporunda ise, 12 adet araca ait faturanın sahte olarak düzenlendiği, otomobillerin gerçekte başkalarına satıldığı, araçların özel tüketim vergisi beyannamelerinin paravan şirketler üzerinden verildiği, ancak gerçek mükellefinin bu şirket olduğu, 12 adet otomobilden 2 adedinin satış bedelinin, ithalde beyan edilen katma değer vergisi matrahları ile uyum sağladığı, dolayısıyla, bu iki araç ile ilgili herhangi bir işlemin yapılmadığı, diğer 10 adet otomobilin ise özel tüketim vergisi matrahının ithalde beyan edilen katma değer vergisi matrahından düşük olduğu yolundaki tespitlerden hareketle, aradaki farkın şirket adına 3 kat vergi ziyaı cezalı olarak re’sen tarh edildiğinin görüldüğü, vergi tekniği ve inceleme raporlarının birlikte değerlendirilmesinden, davacının kanuni temsilcisi olduğu münfesih … Otomotiv İnşaat Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi tarafından bayilik sözleşmelerine istinaden satılan araçların, gerçekte kendi nam ve hesabına ilgili paravan şirketler üzerinden nihai tüketicilere satıldığı, ödemelerin nihai tüketiciler tarafından şirket hesaplarına yatırıldığı, paravan şirketler ile arasında kayda değer para hareketinin olmadığı, ilgili dönem için zarar beyan ettiği, paravan şirketlerin lüks araç satışı yaparak çok kısa sürede ortadan kaybolduğu, dolayısıyla, satışı yapılan araçların özel tüketim vergisi mükellefinin paravan şirketler değil, gerçekte, davacının kanuni temsilcisi olduğu … Otomotiv İnşaat Turizm Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi olduğu, paravan şirketlerin esasen lüks araçların sembolik düzeyde özel tüketim vergilerinin ödenerek piyasaya çıkarılması için mükellefiyet tesis ettirdiği anlaşıldığından, bir organizasyon dahilinde paravan firmalar aracılığıyla sahte fatura düzenlediği sabit olan münfesih şirketin söz konusu fiilleri sebebiyle vergi ziyaı cezalarının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesi hükümleri uyarınca üç kat uygulanması yerinde olup, anılan Kanun'un 10. maddesinin 5. fıkrası uyarınca ilgili dönemlerde söz konusu şirketin kanuni temsilcisi olan davacı adına müteselsil sorumlu sıfatıyla kesilen üç kat vergi ziyaı cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Araç satışlarının bayilik sözleşmesi kapsamında gerçekleştirildiği, kayıt dışı bırakılan tutarlar konusunda yeterli bir tespit yapılmadığı, araç satışlarının ve düzenlenen faturaların gerçek olduğu, özel tüketim vergisinin aracın trafik siciline tescil edildiği sırada ödendiğinden şirketin bu aşamaya herhangi bir dahilinin olmadığı, tesis edilen işlemin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Dairece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 04/06/2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.