DANIŞTAY 7. DAIRE

Danıştay 7. Daire Başkanlığı         2022/394 E.  ,  2024/2871 K.
"İçtihat Metni" T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/394
Karar No : 2024/2871

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Otomotiv Temizlik Ürünleri Gıda İnşaat Taahhüt
Turizm İthalat İhracat Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına tescilli 102090 sayılı Transit Refakat Belgesi muhteviyatı "kullanılmış giysi" cinsi eşyayı taşıyan araçta yapılan muayene ve denetleme sonucunda beyan harici eşyalar bulunduğunun tespit edildiğinden bahisle, 4458 sayılı Gümrük Kanunu’nun 235. maddesinin 5. fıkrası uyarınca karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine ilişkin işlemin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla; 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nda, kendi adına ve hesabına gümrük beyanını yapan veya hesabına gümrük beyanı yapılan kişi veya bu kişilere ait bir gümrük rejimi ile ilgili hakların ve yükümlülüklerin devredildiği kişinin rejim hak sahibi olarak tanımlandığı, asıl sorumlu deyiminin transit rejiminde rejim hak sahibini ifade ettiği, asıl sorumlunun eşyayı öngörülen süre içerisinde ve gümrük idareleri tarafından eşyanın ayniyetinin tespiti amacıyla alınan önlemlere uymak suretiyle, varış gümrük idaresine sağlam ve noksansız olarak sunmak ve transit rejimine ilişkin hükümlere uymakla yükümlü olduğu, asıl sorumlunun bu yükümlülükleri saklı kalmak üzere, transit rejimine göre taşındığını bilerek eşyayı kabul eden taşıyıcı veya alıcının da, eşyayı öngörülen süre içerisinde ve gümrük idareleri tarafından eşyanın ayniyetinin tespiti amacıyla alınan tedbirlere uymak suretiyle, varış gümrük idaresine sağlam ve noksansız olarak sunmakla yükümlü olduğu, bu bağlamda transit rejime göre sevk edilen eşyanın beyan edilen eşya ile ayniyetine ilişkin olarak, eşyayı kabul eden taşıyıcının da rejim hak sahibi kapsamında sorumluluğunun bulunduğu, Türkiye Gümrük Bölgesine getirilerek transit rejimine konu edilen serbest dolaşımda olmayan eşyanın giriş gümrük idaresinde yapılan kontrolü neticesinde beyan edilenden açıkça farklı olduğunun tahlil, teknik inceleme ve araştırmaya gerek olmaksızın kolayca anlaşılabilir olması halinde 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 235. maddesinin 5. fıkrası uyarınca idari para cezası kararının alınabileceği, olayda da; fiziki muayene sonucunda tespiti yapılan eşyaların, Transit Refakat Belgesi ile beyan edilen "kullanılmış giysi" cinsi eşyalardan farklı cinste ve beyan harici eşya olduğunun herhangi bir tahlil veya teknik bir incelemeye tabi tutulmaksızın tespit edildiğinin görüldüğü, söz konusu eşyalara ilişkin Türk Lirası cinsinden ortalama CIF kıymetlerine göre yapılan hesaplama sonucu alınan para cezası kararına vaki itirazın reddine dair dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu uyuşmazlıkta, özet beyanı ile gümrük idaresine sunulan transit rejimi beyanının birbiriyle uyumlu olduğu, eşyaların yurt dışından geldiği şekilde Suriye'ye gönderilmek üzere gümrüğe beyan edildiği, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 235. maddesinin 5. fıkrası (a) ve (b) bentleri kapsamında herhangi bir ihlalin bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Hüküm altına alınan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve … TL'den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, Dairece karara bağlanan harcın mahsubundan sonra, kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 30/05/2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.