YARGITAY 2. CEZA DAIRESI (KYB)

2. Ceza Dairesi         2020/27893 E.  ,  2020/12977 K.IŞTIRAK HALINDE SUÇ IŞLEYEN SANIKLARDAN BIRININ KARARI TEMYIZ ETMESI ÜZERINE VERILEN BOZMA KARARININ DIĞER SANIK TALEP ETMESE DAHI SIRAYET ETTIRILMESI GEREKTIĞI , BU HALDE KYB YOLUNA GIDILEMEYECEĞINE DAIR ILAM. TÜRK CEZA KANUNU (TCK) (5237) Madde 116
"İçtihat Metni"İşyeri dokunulmazlığının ihlâli suçundan sanık E. S.'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Yıldızeli Asliye Ceza Mahkemesinin 25/03/2014 tarihli ve 2011/237 esas, 2014/71 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 24/10/2019 gün ve 13654-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01/11/2019 gün ve 2019/104812 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;İşyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçundan sanık E. S.'nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Yıldızeli Asliye Ceza Mahkemesinin 25/03/2014 tarihli ve 2011/237 esas, 2014/71 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.Dosya kapsamına göre, anılan Mahkemenin 25/03/2014 tarihli kararının diğer sanıklar E. T. ve Ş. K. tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 31/05/2018 tarihli ve 2016/10767 esas, 2018/8106 karar sayılı ilâmı ile işyeri dokunulmazlığı ihlal suçu yönünden beraat kararı verilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulmasına karar verildiği, müştekinin 13/01/2012 tarihli duruşmadaki beyanı ve Sivas İl Jandarma Komutanlığının 26/11/2011 tarihli olay yeri inceleme tutanağından suça konu fabrikada herhangi bir ticarî faaliyetin yürütülmediği ve bir işyerinin eklentisi niteliğinde olmayan yere girilmesinin işyeri dokunulmazlığı suçunu oluşturmayacağı gözetilmeksizin, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:Sanık E. S. hakkında işyeri dokunulamazlığının ihlali suçundan mahkumiyet kararı verildiği, diğer sanıkların kararı temyiz etmesi üzerine Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 31/05/2018 tarihli ve 2016/10767 esas, 2018/8106 karar sayılı ilamında belirtildiği üzere;
./..
“Müştekinin 13.01.2012 tarihli duruşmadaki beyanı ve Sivas İl Jandarma Komutanlığının 26.11.2011 tarihli olay yeri inceleme tutanağından suça konu fabrikada herhangi bir ticari faaliyetin yürütülmediği ve bir işyerinin eklentisi niteliğinde olmayan yere girilmesinin işyeri dokunulmazlığı suçunu oluşturmayacağı düşünülmeden, sanıklar Ş.K. ve kabule göre E. T. hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan beraatleri yerine mahkumiyet hükümleri kurulması” gerekçesiyle işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen mahkumiyet kararlarını bozması nedeniyle bu sanık hakkında da işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan bozmada belirtilen gerekçe ile beraat kararı verilmesinin gerekmesi nedeniyle kanun yararına bozma yasa yoluna geldiği anlaşılmış ise de; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 325. maddesi gereğince Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 31/05/2018 tarihli yapılan bozmanın hükmü temyiz etmeyen sanık E. S.’ye sirayet edecek olması, sirayet hükmünün uygulanması için temyiz etmeyen sanığın talepte bulunmasına gerek olmaması, kanundan kaynaklanan bir durum olması, özel daire bozma kararında sirayetin belirtilmemesinin kanuni bir eksiklik olmayıp, bu hususun yerel mahkemece kendiliğinden gözetilip uygulanabileceği ilkeleri gereğince mahkemenin bu sanık yönünden sirayet sebebiyle yeniden duruşma açarak bozmada belirtilen ve kanun yararına bozma yasa yoluna gelen sebebi sanık hakkında uygulayabilecek olması, kanun yararına bozma yasa yolunun uygulanabilmesi için hukuka aykırılığın giderilebilmesinde başka bir hukuki yolun olmamasının gerekmesi nedeniyle, taleple gelen bozma sebebinin kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından (YILDIZELİ) Asliye Ceza Mahkemesinden kesin olarak verilen 25/03/2014 tarihli ve 2011/237 Esas-2014/71 Karar sayılı karara yönelik yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 17/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.