"İçtihat Metni"Mahkemesi :İş Mahkemesi No : 2020/182-2021/198 Dava, meslek hastalığı nedeniyle sürekli iş göremezlik oranının tespiti ile gelir bağlanması istemine ilişkindir. Mahkemece, bozmaya uyularak ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davalılar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının ilgilisinden alınmasına, 20.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi....
araştırılması, muayene edilerek iyileşme durumunun tespiti ile sürekli iş göremezlik oranının tespiti yapılması için Adli Tıp Kurumundan rapor alınması gerektiğini belirtilerek davanın reddini istemiştir....
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının Anadolu Yol İşaretleme Sistemleri İnş Hafr Tah Tic ve San Ltd Şti'ye ait iş yerinde çalışırken 14/08/2012 tarihinde geçirdiği kazanın Kurum tarafından iş kazası olarak kabul edildiği, davacının sürekli iş göremezlik derecesinin % 22 olarak belirlendiği ve Kurum tarafından davacıya sürekli iş göremezlik geliri bağlandığı, davacının itirazı üzerine Yüksek Sağlık Kurulundan alınan 18/08/2018 tarihli rapor ile de aynı sürekli iş göremezlik derecesinin belirlendiği, Adli Tıp Kurum 3. İhtisas Kurulunun 21/10/2019 ve Adli Tıp Kurumu 2. Üst Kurulunun 17/09/2020 tarihli raporlarında sürekli iş göremezlik oranının % 29,2 olarak tespit edildiği anlaşılmaktadır....
Dosyadaki bilgi ve belgelerden, 16/12/2009 tarihinde iş kazası geçiren davacıya, Kurum tarafında % 16 sürekli iş göremezlik derecesi (kontrol kaydı konularak) üzerinden gelir bağlandığı, kontrol sonucu sürekli iş göremezlik oranının % 0 olduğu gerekçesiyle bağlanan gelirin 03/09/2013 tarihinde kesildiği, itiraz üzerine YSK tarafından düzenlenen kararda sürekli iş göremezlik oranının % 0 olduğunun belirtildiği, ATK üçüncü ihtasas dairesi ve giderek genel kuruldan alınan raporlarda sürekli iş göremezlik oranının % 18,2 olduğunun tespit edildiği anlaşılmaktadır. Somut olayda, birbirini doğrulayan Adli Tıp Kurumu Üçünçü İhtisas ve Üst Kurul raporları dikkate alınarak sürekli iş göremezlik oranının % 18, 2 olarak kabulü yerinde ise de, davacının sürekli iş göremezlik geliri bağlanması ve ödenmeyen gelirlerin ödenmesine yönelik talepleriyle ilgili olarak herhangi bir karar verilmemesi hatalı olmuştur....
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, SGK ‘nun 28.10.2004 tarihli raporunda davacının 26.12.2002 tarihinde geçirdiği kazanın 506 SK nun 11/A-a maddesi uyarınca iş kazası olduğunun belirtildiği, davacılar murisinin 24.03.2004 tarihinde sürekli iş göremezlik geliri bağlanmasını talep ettiği , Kurumun % 0 sürekli iş göremezlik derecesi tespit edilmesi nedeniyle gelir bağlamadığı, tazminat dosyasında alınan raporlar sonucuna göre murisin 26.12.2002 tarihinde geçirdiği iş kazasından dolayı %12,2 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiği anlaşılmaktadır. Somut olayda davacılar murisi için iş göremezlik oranın %12.2 olarak belirlenmesi usul ve yasaya uygun olmakla birlikte, mirasçıların ikinci talebi olan iş göremezlik geliri bağlanmasına dair taleplerinin terekeye dahil olmaması yönünden Kurum yönünden reddedilmesi doğru olmamıştır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir....
İŞ MAHKEMESİ TARİHİ : 26/02/2020 NUMARASI : 2019/603 ESAS - 2020/182 KARAR DAVA KONUSU : Sürekli iş göremezlik oranı tespiti ile belirlenen yeni orana göre gelir bağlanması gerektiğinin tespiti KARAR : Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararı aleyhine süresi içinde davalı T5 ve davalı T3 ve Tic. Ltd. Şti. vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş olmakla, Yargıtay 10....
Davanın yasal dayanaklarından olan 5510 sayılı Kanunun 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 20/3. maddesinde, iş kazası veya meslek hastalığı sonucu meslekte kazanma gücünü %50 oranının altında kaybetmesi nedeniyle sürekli iş göremezlik geliri bağlanmış iken ölenlerin, ölümün iş kazası veya meslek hastalığına bağlı olmaması durumunda, sigortalının almakta olduğu sürekli iş göremezlik gelirinin, 34. madde hükümlerine göre hak sahiplerine gelir olarak bağlanacağı açıklanmış, diğer taraftan anılan Kanunun 97/1. maddesinde, bu Kanunda aksine hüküm bulunmayan durumlarda, iş kazası, meslek hastalığı, görev malûllüğü ve ölüm hallerinde bağlanması gereken gelir ve aylıkların, hakkın kazanıldığı günden itibaren 5 yıl içinde istenmeyen kısmının zamanaşımına uğrayacağı belirtilerek her bir gelir ve aylık için 5 yıllık zamanaşımı süresi benimsenmiştir....
"İçtihat Metni" Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava, aksine kurum işleminin iptali ile meslek hastalığı nedeniyle meslekte kazanma gücü kaybı oranının tespiti ile 12.11.2008 tarihinden itibaren gelir bağlanması ile işleyen faizleri ile birlikte davalı kurumdan tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece, bozmaya uyularak ilamında belirtildiği şekilde, davanın kabulüne, davacının 12.11.2008 tarihinde tespit edilen meslek hastalığı nedeniyle iş göremezlik oranının %13,2 olduğunun tespiti ile birlikte 12.11.2008 tarihini takip eden aybaşından itibaren maluliyet aylığı bağlanması gerektiğinin ve her bir aylığın hak ediş tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili gerektiğinin tespitine, karar verilmiştir....
GEREKÇE İstinaf başvuru sebep ve gerekçeleri ile kamu düzeni kapsamında Daire önüne gelen uyuşmazlık; davacının 30.11.2012 tarihinde geçirdiği iş kazasına ilişkin maluliyetinin tespiti ile bağlanması gerekli sürekli iş göremezlik gelirinin bağlanmasına ilişkindir....
GEREKÇE: Dava sürekli iş göremezlik oranının tespiti ve gelir bağlanması istemine ilişkindir. Sürekli iş göremezlik ve malullük halinin belirlenmesinde izlenecek yol; 506 sayılı Kanunun 109. maddesinde (5510 sayılı Kanunun “Sağlık Raporlarının Usul ve Esasları”na dair 95. maddesinde) hükme bağlanmıştır. Buna göre, kurum sağlık tesisleri tarafından raporlara dayanılarak verilen kararlara karşı ilgililerin S.S. Yüksek Sağlık Kurulu'na itiraz hakları mevcuttur. Söz konusu kurulun raporlarının Kurumu bağlayacağı diğer ilgililer yönünden bağlayıcı olmayıp, Adli Tıp Başkanlığı veya Tıp Fakültelerinin ilgili ana bilim dalı konseylerinden Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü çerçevesinde inceleme ve araştırma yapılmasını isteyebilecekleri 28.06.1976 tarih ve 6/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararının gereğidir....
