Kira parasının tespiti davasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında açıklanan nitelikleri itibariyle “davalı temyizi yönünden” olma koşulu ile, tespit edilen kira parasının yıllık kira farkı miktarı esas alınarak kesinlik sınırının belirlenmesi gerekmekte olup, HUMK.’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasa ile değişik 427.maddesi uyarınca, yıllık 1.540 TL’yi geçmeyen bu gibi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından, 1.6.1990 gün ve 1989/3 E-1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.07.2011 günü oybirliği ile karar verildi....
Kira parasının tespiti davasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında açıklanan nitelikleri itibariyle “davalı temyizi yönünden” olma koşulu ile, tespit edilen kira parasının yıllık kira farkı miktarı esas alınarak kesinlik sınırının belirlenmesi gerekmekte olup, HUMK.’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasa ile değişik 427.maddesi uyarınca, yıllık 1.400 TL’yi geçmeyen bu gibi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından, 1.6.1990 gün ve 1989/3 E-1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.03.2010 günü oybirliği ile karar verildi....
Kira parasının tespiti davasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında açıklanan nitelikleri itibariyle “davalı temyizi yönünden” olma koşulu ile, tespit edilen kira parasının yıllık kira farkı miktarı esas alınarak kesinlik sınırının belirlenmesi gerekmekte olup, HUMK.’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasa ile değişik 427.maddesi uyarınca, yıllık 1.400 TL’yi geçmeyen bu gibi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından, 1.6.1990 gün ve 1989/3 E-1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.03.2010 günü oybirliği ile karar verildi....
Kira parasının tespiti davasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında açıklanan nitelikleri itibariyle “davalı temyizi yönünden” olma koşulu ile, tespit edilen kira parasının yıllık kira farkı miktarı esas alınarak kesinlik sınırının belirlenmesi gerekmekte olup, HUMK.’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasa ile değişik 427.maddesi uyarınca, yıllık 1.540 TL’yi geçmeyen bu gibi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından, 1.6.1990 gün ve 1989/3 E-1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.07.2011 günü oybirliği ile karar verildi....
Kira parasının tespiti davasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında açıklanan nitelikleri itibariyle “davalı temyizi yönünden” olma koşulu ile, tespit edilen kira parasının yıllık kira farkı miktarı esas alınarak kesinlik sınırının belirlenmesi gerekmekte olup, HUMK.’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasa ile değişik 427.maddesi uyarınca, yıllık 1.540 TL’yi geçmeyen bu gibi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından, 1.6.1990 gün ve 1989/3 E-1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.07.2011 günü oybirliği ile karar verildi....
Kira parasının tespiti davasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında açıklanan nitelikleri itibariyle “davalı temyizi yönünden” olma koşulu ile, tespit edilen kira parasının yıllık kira farkı miktarı esas alınarak kesinlik sınırının belirlenmesi gerekmekte olup, HUMK.’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasa ile değişik 427.maddesi uyarınca, yıllık 1.540 TL’yi geçmeyen bu gibi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından, 1.6.1990 gün ve 1989/3 E-1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 5.7.2011 günü oybirliği ile karar verildi....
Kira parasının tespiti davasının 18.11.1964 gün ve 2/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararında açıklanan nitelikleri itibariyle “davalı temyizi yönünden” olma koşulu ile, tespit edilen kira parasının yıllık kira farkı miktarı esas alınarak kesinlik sınırının belirlenmesi gerekmekte olup, HUMK.’nun 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Yasa ile değişik 427.maddesi uyarınca, yıllık 1.540 TL’yi geçmeyen bu gibi kararlara karşı temyiz yoluna başvurulamayacağından, 1.6.1990 gün ve 1989/3 E-1990/4 K. sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca temyiz isteminin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 05.07.2011 günü oybirliği ile karar verildi....
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ Dava dilekçesinde kira parasının aylık 450 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 1.12.2009 tarihinden itibaren 330 lira olarak tespiti cihetine gidilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir. Y A R G I T A Y K A R A R I Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir....
Sulh Hukuk Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Kira parasının tesbiti Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira parasının tespiti davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü. İncelenmesine gerek duyulan kiraya veren Halil Kardıçalı'nın mirasçılık belgesinin ilgilisinden temini ile eklenerek gönderilmesi için dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 20.11.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi....
Davacı vekili, yargılama aşamasında verdiği dilekçe ile kira parasının yatırılması için tevdi mahalli tayinine karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur....
