YARGITAY 8. CEZA DAIRESI

8. Ceza Dairesi         2024/19661 E.  ,  2024/7434 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/368 E., 2023/680 K.
SUÇ : Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Ayvalık Cumhuriyet Başsavcılığının 02.01.2014 tarihli ve 2014/2 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan kamu davası açılmıştır.
2. Ayvalık 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.06.2014 tarihli ve 2014/13 Esas, 2014/217 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında Başkasına ait banka veya kredi kartının izinsiz kullanılması suretiyle yarar sağlama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 245 inci maddesinin birinci fıkrası, 168 inci maddesinin ikinci fıkrası, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 52 nci maddesi ve 5271 sayılı Kanunun 231 inci maddesi uyarınca 10 ay hapis ve 160 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
3.Denetim süresi içerisinde sanığın yeniden suç işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine Ayvalık 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 25.11.2015 tarihli ve 2015/265 Esas, 2015/564 Karar sayılı kararı ile hüküm açıklanmıştır.
4.Yargıtay 8.Ceza Dairesinin 20.03.2023 tarihli kararı ile "Sanık hakkında kurulan hüküm, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, 5271 sayılı Kanunun 231 inci maddesinin on birinci fıkrası gereğince hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; ihbara konu Ayvalık 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.06.2015 tarih 2015/114 Esas, 2015/451 Karar sayılı ilamının 5237 sayılı Kanunun 155 inci maddesinin birinci fıkrasında düzenlenen "güveni kötüye kullanma" suçuna ilişkin olduğu, denetim süresi içerisinde işlendiği anlaşılan söz konusu suçun, 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; 5237 sayılı Kanunun 2 nci ve 7 nci maddeleri de gözetilerek, söz konusu ilama ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, uzlaşmanın sağlanması halinde sanığın güncel adli sicil kaydında ihbara konu olabilecek başkaca kasıtlı suçlardan mahkumiyet ilamlarının bulunup bulunmadığı da araştırılmak suretiyle sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, nedeniyle hukuka aykırı bulunmuştur.
5.Ayvalık 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 27.11.2023 tarihli kararı ile hüküm açıklanmıştır.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; hakkında uzlaşma hükümlerinin uygulanması ya da beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Dava konusu olay; müşteki ... ...'in oğlu ... ... ... tarafından müştekiye ait para ve banka kartını bankamatikte unuttuğu, şüpheli ...'nın parayı kartı aldığı, müştekinin rızası dışında zilyetliğinden ayrılan bankamatik kartını birden çok defa alışveriş yapmak suretiyle kullanarak yarar sağladığı iddiasına ilişkindir.
2.Alışverişlere dair slipler, tanık beyanları mevcuttur.
3.Sanık suçunu ikrar etmiştir.

IV. GEREKÇE
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine,ancak;
1- ... hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde, aynı gerekçelerle adli para cezasına esas birim gün sayısının alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
2- Müştekinin kredi kartının değişik zamanlarda birden fazla kullanıldığının anlaşılması karşısında; Türk Ceza Kanunu'nun 245/1. madde ve fıkrası gereği tayin olunan cezadan Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi uyarınca arttırım yapılmaması suretiyle eksik ceza tayini,

3- Sanığın 04.06.2014 tarihli duruşmada "maddi zararı hakkında dava açılmadan önce giderdiğini" beyan etmesi, müştekinin aynı duruşmada "zararının giderildiğini ve şikayetçi olmadığını" beyan etmesi karşısında, müştekiden sanığın zararın tamamının giderip gidermediği, gidermiş ise ne zaman giderdiği sorularak sonucuna göre Türk Ceza Kanunu'nun 168/1. maddesinin mi yoksa 168/2. maddesinin mi uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
4-Ceza Genel Kurulu'nun 03.04.2018 tarih ve 2017/853 Esas, 2018/135 Karar sayılı ilamı ve 09.02.2016 tarih ve 2014/71 Esas, 2016/42 Karar sayılı ilamı da gözetildiğinde; bozmadan önce verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilen 25.11.2015 tarihli karar ile hükmedilen hapis cezasının ertelendiği ve aleyhe temyiz olmaması nedeniyle Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluştuğu görülmekle, son hükümde verilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5- Kabul ve uygulamaya göre de; etkin pişmanlık uyarınca ceza belirlenirken 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 245/5. madde ve fıkrasının hükümde gösterilmemesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Ayvalık 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.11.2023 tarihli ve 2023/368 Esas, 2023/680 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci ve 326 ıncı maddeleri gereği, ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 08.10.2024 tarihinde karar verildi.